LeEcclesia de Anglaterra es le maximeecclesiachristian inAnglaterra con 25 milliones de membros baptisate. Illo es le ecclesia matre delCommunion Anglican, le membro le plus influente de iste communion, e su plus grande ecclesia (post leEcclesia de Nigeria, secundo alcun mesuras).
In le anno1534, esseva separate per le regeHenrico VIII de Anglaterra ab leEcclesia Catholic Roman. Le governamento del Ecclesia es de typo episcopal. Il ha traditionalmente essite duo tendentias liturgic in le Ecclesia: le «alte ecclesia» (High Church), cuje ritualismo resimila le del catholicismo, e le «basse ecclesia» (Low Church), cuje rejection de ritualismo lo face approximar leprotestantismoevangelic. Inter illos, il existe anque un tradition «large ecclesia» (Broad Church) que imbracia le varietate liturgic del ecclesia. Depois le era deElisabeth I, on defini le Ecclesia de Anglaterra a vices como "catholic" e "reformate".Theologos anglese delseculo 16, comoRichard Hooker,Thomas Cranmer eMatthew Parker, ha elaborate un theologia e identitateanglican que mitte le accento sur le ration, le tolerantia e le valor del tradition, cuje influentia perdura in le ecclesias anglican del mundo.
Le governator supreme del Ecclesia de Anglaterra es lemonarcha delRegno Unite, actualmente (2022) le regeCarolo III. Le primate del ecclesia es learchiepiscopo de Canterbury, actualmenteJustin Welby. Le ecclesia es divise in duo provincias (le deCanterbury e le deYork) e subdivise in 44 dioceses. Le Ecclesia de Anglaterra es le ecclesia officialmente establite de iste pais; le achiepiscopos de Canterbury e York e 19 altere episcopos sede in leCamera del Lords como «Lords Spiritual». Ultra Anglaterra, le territorio del ecclesia coperi leInsula de Man (diocese de Sodor e Man),Jersey eGuernsey (in le diocese de Winchester), eGibraltar (diocese deEuropa). NiGalles niScotia niIrlanda del Nord es incluse in le territorio del ecclesia.
