Ջուլիան Մուրը հանդիսանում է նաև աշխարհի երեք հեղինակավոր կինոփառատոների մրցանակակիր`Կաննի,Բեռլինի ևՎենետիկի (եռակի)։ Նա համարվում է բնավորության ամերիկյան առաջատար դերասանուհի, ով կարողանում է խաղալ ինչպեսմեյնստրիմային, այնպես էլ ցածրաբյուջետային անկախ բեմադրություններում` առանձնանալով դերերի ընտրության մեջ իր խիզախությամբ և դերասանական խաղով[15][16][17]։
Ջուլիան Մուրը ծնվել էՀյուսիսային Կարոլինայի Ֆեյեթվիլ քաղաքում։ Նրա հայրը զինվորական դատավոր էր[18][19][20], իսկ մայրը` հոգեբան[21]։ Ջուլիանն ընտանիքի ավագ երեխան էր և ուներ նաև կրտսեր քույր և եղբայր։ Նրա մանկության տարիներին ընտանիքը տեղափոխվում էր մի վայրից մյուսը, այդ իսկ պատճառով նա սովորել էԳերմանիայիՄայնի Ֆրանկֆուրտում գտնվող ամերիկյան քոլեջում, որն1979 թվականին ավարտելուց հետո ընդունվել էԲոստոնի համալսարանին կիցարվեստի դպրոց։1983 թվականին ստանալովբակալավրի աստիճան, տեղափոխվել էՆյու Յորք։
Սկզբնական շրջանում աշխատել է ռեստորաններում` որպես մատուցողուհի և տևական ժամանակ խաղացել բացառապեսԲրոդվեյում, ինչպես նաև «Ինչպես է պտտվում աշխարհը» հեռուստասերիալում` կատարելով երկու դեր (1985-1988 թվականներին), որի համար արժանացել է Էմմիի ցերեկային մրցանակին։1980-ական թվականները նրա ստեղծագործական կյանքում նշանավորվում էին հիմնականում հեռուստատեսային ֆիլմերով։
Ջուլիան Մուրի առաջին աշխատանքը մեծ էկրանին, համարվում է «Հեքիաթները մութ կողմից» (1990 թ.) ֆիլմում կատարած դրվագային դերը, որից հետո նա սկսել է հայտնվել ոչ մեծ, երկրորդական դերերով այնպիսի ֆիլմերում, ինչպիսիք էին «Օրորոցը ճոճող ձեռքը» (1992 թ.), «Կարճ պատմություններ» (1993 թ.), «Մարմինը, որպես իրեղեն ապացույց» (1993 թ.)կինոնկարները և «Փախստականը» (1993 թ.) ֆիլմը`Հարիսոն Ֆորդի մասնակցությամբ։ Այդ շրջանում նա նկարահանվել է նաև «Ինն ամիս» (1995 թ.),«Վարձու մարդասպաններ» (1995 թ.), «Անվտանգություն» (1995 թ.), «Կյանքն ապրել Պիկասոյի հետ միասին» (1996 թ.), ինչպես նաևԼուի Մալի «Վանյան 42-րդ փողոցում» (1994 թ.) կինոնկարներում։
1997 թվականին,Սթիվեն Սփիլբերգի «Յուրայի ժամանակաշրջանի զբոսայգին. Կորուսյալ աշխարհ» ֆիլմի հաջողությունից հետո, այն ժամանակ դեռևս ոչ այնքան հայտնի ռեժիսորՓոլ Թոմաս Անդերսոնի առաջարկով, Ջուլիանը նկարահանվեց պոռնոարդյունաբերության մասին պատմող «Գիշերները բուգի ոճով» (1997 թ.) ֆիլմում։ Կինոնկարում նրա դերը հաջողված էր և նա ներկայացվեց Օսկար և Ոսկե գլոբուս մրցանակների, իսկ1998 թվականին նրա մասնակցությամբ թողարկվեց«Մեծ Լեբովսկին» կինոնկարը, որտեղ Ջուլիանը կատարում էրֆեմինիստուհի նկարչուհու դերը։
Հատկապես դերասանուհու համար հագեցած էր1999 թվականը, երբ նրա մասնակցությամբ թողարկվեցին հինգ ֆիլմեր։ Դրանցից առավել հաջողվածներից էին «Մագնոլիա» և «Վեպի ավարտը» կինոնկարները։ Հաջողությամբ էին պսակված նաև նրա դերակատարումները2002 թվականին նկարահանված«Ժամեր» և «Դրախտից հեռու» ֆիլմերում։ Այդ ֆիլմերի համար նա ներկայացվել է Օսկար մրցանակի։2004 թվականին նա նկարահանվել է «Մոռացվածը» թրիլերում, որի շահույթը աշխարհում կազմել է 117միլիոնդոլար։ Հաջողություն է ունեցել նաև2006 թվականին նկարահանված «Մարդու երեխան» կինոնկարը։ Ջուլիան Մուրի լավագույն աշխատանքներից են նաև «Խաղը փոխվել է» (2012 թ.)[22],«Դեռևս Էլիս» (2014 թ.), «Աստղային քարտեզ» (2014 թ.) կինոնկարները։
1986-1995 թվականներին Ջուլիան Մուրը ամուսնացած էր դերասան և ռեժիսոր Ջոն Գուլդ Ռուբինի հետ[19]։1996 թվականից նա ապրում էրռեժիսորԲարթ Ֆրեյնդլիխի հետ։ Նրանք ամուսնացել են2003 թվականին։ Ջուլիան Մուրն ամուսնուց մեծ է 9 տարով։ Նրանք ունեն երկու երեխա` որդի (ծնվ.1997 թ.) և դուստր (ծնվ.2002 թ.) և ապրում են Նյու Յորքում[23]։
Ջուլիան ՄուրըԼԳԲՏ-ի իրավունքների կողմնակից է,աթեիստ[24] և երբ նրան հարցրել են, թե ինչ կասի իրեն Աստված, երբ հայտնվի երկնքում, Ջուլիանը պատասխանել է. «Դե, երևի կասի, որ դուք սխալվում էիք, ես գոյություն ունեմ»։
Բնական տեսքը պահպանելու վերաբերյալ, Ջուլիան Մուրը դեմ է արտահայտվելբոտոքսին և պլաստիկ վիրահատությանը[25]։2008 և2012 թվականների նախագահական ընտրություններում Ջուլիան ՄուրըԲարաք Օբամայի կողմնակիցն էր[20][26]։
↑Rees, Jasper (24 июля 2010).«Q&A: Actress Julianne Moore» (անգլերեն). The Arts Desk. Արխիվացված էօրիգինալից 2013 թ․ հունվարի 17-ին. Վերցված է 2013 թ․ փետրվարի 19-ին.
↑Ellison, Michael (13 августа 1999).«Less is Moore».The Guardian (անգլերեն). Արխիվացված էօրիգինալից 2013 թ․ օգոստոսի 26-ին. Վերցված է 2013 թ․ օգոստոսի 26-ին.
.jpg)
.svg)
.svg)
