Կաբո Վերդե[2] (պորտ.՝Cabo Verde), պաշտոնապես՝Կաբո Վերդեի Հանրապետություն[3] (մինչև1986 թվականը՝Կանաչ Հրվանդանի Կղզիներ),հանրապետությունկղզիների վրա, գտնվում էԱտլանտյան օվկիանոսում՝Աֆրիկայիարևմտյան ափից 620 կմ հեռու։
1495-1975 թվականները եղել է պորտուգալական գաղութ (1951 թվականից՝ Պորտուգալական «անդրծովյան նահանգ»)։ 1975 թվականիհուլիսի 5-ին հռչակվել էանկախ հանրապետություն[2]։
Ընդգրկում է 10 խոշոր և 8 մանր կղզիներ (Սանտու Անտան, Բոավիշտա, Սան Նիկոլաու, Սանտյագու, Ֆոգու, Սան Վիսենտե, Սանտա-Լուզիա, Սալ, Բռավա, Մայու և այլն)։ Կղզիները երիտասարդ հրաբխային գոյացումներ են՝ մինչքեմբրի բյուրեղային հիմքով։
Ափերը բարձրադիր են, ժայռոտ։ Ռելիեֆըլեռնային է։ Կան հրաբխային բազմաթիվ կոներ, խառնարաններ և կալդերաներ; Ամենաբարձր կետը Ֆոգու գործողհրաբուխն է (2829 մ)։Կլիման արևադարձային է, պասսատային։ Միջին ամսականջերմաստիճանը 22 °C -ից 27 °C է, քիչ քանակությամբ տեղումներ։
Բուսականությունըանապատային ևկիսաանապատային է։ Կենդանական աշխարհն աղքատ է։
Բնակիչները մեծ մասը կազմում են կրեոլները, կան նաևաֆրիկացիներ և պորտուգալացիներ։ Պաշտոնականլեզուն պորտուգալերենն է, տարածված է կրեոլերենը։
Գյուղատնտեսությամբ զբաղվում է բնակչության 50% ։ Մշակում ենեգիպտացորեն, բակլա, քաղցրկարտոֆիլ, սիսեռ, կարմիրտաքդեղ,լոլիկ,սուրճ,բանան, շաքարեղեգ, գետնընկույզ,ծխախոտ, մանգո։ Զբաղվում են նաև անասնապահությամբ։
Զարգացած են տնայնագործական արհեստները։ Գլխավոր նավահանգիստը Մինդելուն է։ Ունեն 2 միջազգային օդանավակայան։ Արտահանում էձուկ և ձկան պահածոներ,աղ,կավ ևբազալտ։ Դրամական միավորը էսկուդոն է։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկվածՀայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 5, էջ 234)։ |
| |
|---|
| | Բառարաններ և հանրագիտարաններ | |
|---|
| |
|