| Էնդոկարդ | |
|---|---|
 Սրտի աջ կեսի ներքին կառուցվածքը | |
| Տեսակ | անատոմիական կառուցվածքների դաս |
| Ենթադաս | ինտիմա[1] և անհատական անատոմիական կառուցվածք |
| MeSH | A07.541.207 |
| Անատոմիայի հիմնարար մոդել | 7280 |
| Անատոմիական տերմինոլոգիա 98 | A12.1.05.001 |
| Նկարագրված է | Գրեյի անատոմիա (20-րդ հրատարակություն)[2], Սովետական մեծ հանրագիտարան (1926—1947), Բրոքհաուզի և Եֆրոնի հանրագիտական բառարան, Բրոքհաուզի և Եֆրոնի փոքր հանրագիտական բառարան և Small Soviet Encyclopedia? |
 Endocardium Վիքիպահեստում | |
Էնդոկարդ, սրտի պատի ներքին շերտն է, որը պատում է սրտի խոռոչները։ Էնդոկարդի բջիջները կենսաբանորեն և սաղմնայնորեն նման են արյունատար անոթների ներքին շերտին՝ էնդոթելին։ Էնդոկարդը նաև ապահովում է փականների և սրտի խոռոչների պաշտպանությունը։
Էնդոկարդից ավելի մակերեսայնորեն տեղակայված էմիոկարդը՝ սրտի մկանային շերտը, որը պատասխանատու է սրտի կծկման համար։ Սրտի արտաքին շերտը կոչվում է էպիկարդ, իսկ ամբողջ սիրտը շրջապատված է ֆիբրոզ պարկով՝պերիկարդով, որի մեջ կա քիչ քանակի հեղուկ։
Էնդոկարդը հիմնականում կազմված է էնդոթելային բջիջներից, կարգավորում է միոկարդի գործառույթները։ Այդ կարգավորումը կատարվում է սրտի կծկողականությունը ապահովող համակարգից զատ։ Բացի այդ, միոկարդի մազանոթների էնդոթելը նույնպես ունի կարգավորիչ դեր։ Այսպիսով սրտային էնդոթելը (էնդոկարդը և անոթների էնդոթելը), կարգավորում է սրտի զարգացումը ինչպես սաղմի մոտ, այնպես էլ հասուն մարդու մոտ, օրինակ՝ հիպերտրոիֆիայի ժամանակ։ Դրանից բացի, սրտամկանի բջիջների էլեկտրոֆիզիոլոգիական միջավայրը և կծկողականությունը նույնպես կարգավորվում են սրտային էնդոթելի կողմից։
Էնդոկարդը նաև որոշակիորեն կատարում է արյունա-սրտային պատնեշի դեր, այդպիսով կարգավորել սրտամկանի բջիջների իոնային միջավայրը։
Սրտամկանի ինֆարկտի ժամանակ միոկարդի իշեմիան կարող է հասնել մինչև էնդոկարդ, այդպիսով առաջացնելով տրանսմուրալ ինֆարկտ։ Ավելի քիչ տարածուն ինֆարկտները սովորաբար սուբէնդոկարդիալ են և չեն ախտահարում էպիկարդը։ Սուր սկզբի դեպքում սուբէնդոկարդիալ ինֆարկտները ավելի վտանգավոր են, քան տրանսմուրալ ինֆարկտները, քանզի դրանք առաջացնում են մահացած հյուսվածք, որը շրջապատված է վնասված միոցիտներով։ Այդ վնասված հատվածը կուղարկի ազդակներ ավելի դանդաղ, ինչը կարող է բերել առիթմիաների զարգացման։ Վնասված հատվածը կարող է մեծանալ և սպառնալ կյանքին։ Քրոնիկ ընթացքի դեպքում տրանսմուրալ ինֆարկտները ավելի վտանգավոր են, քանզի ժամանակի ընթացքում առաջացող սպիական հյուսվածքը բերում է սիստոլիկ ֆունկցիայի խանգարման, խանգարված դիաստոլիկ թուլացման և թափածակման, թրոմբների առաջացման բարձր ռիսկի։
Ապաբևեռացման ընթացքում ազդակը հաղորդվում է էնդոկարդից դեպի էպիկարդ, իսկ վերաբևեռացման ժամանակ ազդակը շարժվում է էպիկարդից դեպի էնդոկարդ։ Ինֆեկցիոն էնդոկարդիտի ժամանակ էնդոկարդը ախտահարվում է բակտերիաների կողմից։
 | Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են«Էնդոկարդ» հոդվածին։ |
| ||||||||||
