Paflagonija je bilaantička regija u sjevernojAnatoliji;[1] protezala se uz obaluCrnog mora izmeđuBitinije na zapadu iPonta na istoku, odnosno sjeverno ofFrigije. PremaStrabonu, rijeka Bartin činila je zapadnu, aKizil istočnu granicu regije.
Paflagonija nikada nije imala značajniju ulogu kroz povijest, no bila je naseljena jednim od najstarijihanatolijskih naroda.[2] U doba vladavineHetita, regija je bila naseljena narodom Kaška čije etničke veze s Paflagonijcima nisu poznate, no čini se kako su bili u srodstvu sKapadocijcima koji su pripadali anatolijskoj graniindoeuropskih naroda. Paflagonija se spominje uHerodotovim djelima, u kontekstu osvajanjalidijskog kraljaKreza koji ju je priključio svom kraljevstvu, te kako su njeni stanovnici480. pr. Kr. sudjelovali uKserksovoj vojsci u pohodu protivAtene. Paflagonija je priključenaPerzijskom Carstvu još u dobaKira Velikog koji je porazioKreza, kraljaLidije.[1]Ksenofont spominje kako je regijom vladao domaći princ bez ikakvog vanjskog utjecaja okolnihsatrapa, a to se pripisuje izoliranosti regije koja je okruženaplaninama i u koju vode nepristupačni putevi. Paflagonijom su kasnije vladali Makedonci podAleksandrom iRimljani,[1] nakon čega područje gubi ime Paflagonija u političkom smislu.
