Manastir, u istočnom kršćanstvu, označava zajedničku nastambu u kojoj, prema utvrđenim pravilima, živemonasi ili monahinje; u užem smislu riječipravoslavnisamostan, crkva sa zgradama. Duhovno i kulturno središte istočnoga kršćanskog svijeta. Načinom gradnje može biti pećinski, skitski (šatorski) i zidani (lavra). Prvi cenobitski manastiri (život u zajednici) nastali su u IV. stoljeću. U srednjem vijeku nastali su mnogobrojni monumentalni manastiri uMakedoniji (Nerezi),Srbiji (Dečani),Bugarskoj (Rilski manastir) iRusiji (Kirilo-bjelozerski manastir).
Riječsamostan doslovan je prijevod grčke riječimonasterion. Upotrebljava se od 19. stoljeća u Katoličkoj crkvi umjesto starihsinonimnih naziva manastir (namastir),klaustar (ili kloštar), konvenat, koludrište ili stanište.
HE,HER,EJ,Sinonimi,Atlas Hrvatske
