Jean Renoir (Pariz,Francuska, 15. rujna 1894., -Beverly Hills, Kalifornija,Sjedinjene Države, 12. veljače 1979.) bio je francuski filmski redatelj, scenarist, producent i pisac, sin čuvenog slikaraPierre-Augustea Renoira. Kao redatelj, Renoir je snimio više od 40 filmova od doba nijemog filma do kraja 1960-ih, te se smatra jednim od najznačajnijih filmskih umjetnika 20. stoljeća.
U ranoj mladosti živi s obitelji na jugu Francuske. U to doba često je model svome ocu, koji ga zajedno s ostalim članovima obitelji više puta portretira. Za vrijemeprvog svjetskog rata služi u francuskoj konjici (1er régiment de dragons), te je ranjen u borbi. Vrijeme oporavka uglavnom provodi u kinematografima, što mu otkriva djelaCharliea Chaplina. 1920., počinje raditi kao keramičar, ali nakon prikazivanja filmaFoolish Wives (1922.)Ericha von Stroheima, odlučuje se posvetiti filmu. 1924. snima prvi dugometražni filmLa Fille de l'eau, ali uspjeh postiže tek prvim zvučnim filmovima, posebno dramomLa Chienne (1931.). Nakon književne adaptacijeLa Nuit du Carrefour (1932.), prema romanuGeorgesa Simenona, snima impresivni niz vrhunskih ostvarenja:Boudu sauvé des eaux (1932.),Le Crime de Monsieur Lange (1935.),Partie de campagne (1936., prikazan 1946.) iLes Bas-fonds (1936.). Sredinom 1930-ih, Renoir je bio član ljevičarske Narodne fronte (Front populaire), te nekoliko njegovih filmova, kaoLa Vie est à nous (1936.) iLa Marseillaise (1938.) posjeduje i političku dimenziju. U to doba, Renoirov suradnik na filmovimaLes bas-fonds iUne partie de campagne jeLuchino Visconti, što je kasnije utjecalo natalijanski neorealizam.
Prijedrugog svjetskog rata, ratnom dramomLa Grande Illusion (1937.) nastoji poslati poruku mira, te je film, koji se danas smatra jednim od najznačajnijih u povijesti kinematografije, izazvao vrlo negativne reakcijenacističke Njemačke, koja ga je po okupaciji Francuske nastojala i uništiti. 1939., svojim remek-djelomLa Règle du jeu (1939.), prikazao je moralnu degeneraciju francuske aristokracije.
1940. emigrira uSjedinjene Države, te postaje američki državljanin. Premda se nije uklopio uhollywoodsku filmsku industriju, snima nekoliko naručenih projekata, propagandne filmoveThis land is mine (1943.),Salut à la France (1944.), i nekoliko književnih adaptacija, kaoThe Diary of a Chambermaid (1946.) premačuvenom romanuOctavea Mirbeaua. 1951., snima uIndiji utjecajni film Le Fleuve. Početkom 1950-ih vraća se u Francusku te ostvaruje filmoveLe Carrosse d'or (1952.) prema romanuProspera Mériméea,French Cancan (1954.),Elena et les Hommes (1956.) iLe Caporal épinglé (1962.), prema romanu Jacquesa Perreta. Krajem 1960-ih više radi za televiziju i posebno se okreće književnosti, te je između ostaloga napisao biografiju svog oca,Renoir, mon père (1962.), i vlastitu autobiografiju,Ma vie et mes films (1974.). Od 1970. živi u Beverly Hillsu u Kaliforniji.
