Minangkabau-ngî (Yin-nì-ngî:Bahasa Minangkabau;Mâ-lòi-ngî:Bahasa Minangkabau) heMinangkabau-ngìn só-kóng ke yit-chúngngî-ngièn, kóng liá-chúng ngî-ngièn ke ngìn-khiùn fûn-pu yîYin-nì keSî Sumatera,Riau,Jambi,Bengkulu,Pet Sumatera,Aceh yî-khi̍pMâ-lòi-sî-â keNegeri Sembilan.[1] he Pet Sumatera kethûng-yung ngî, chhai Aceh yu pûn chhṳ̂n-chok “Aceh-sén”. Mâ-lòi-sî-â ke Minangkabau-ngî chet he yù yì-mìn to Mâ-lòi-sî-â ke SumateraYin-nì-ngìn tai-lòi ke.
Liá-chúng ngî-ngièn lâuMâ-lòi-ngî siông-sṳ, khì-kiên kôan-he sa-put chhîn-chhú.
Minangkabau-ngìn 19 Sṳ-ki Fòng-sṳt Yin-chông sông ke Minangkabau-ngîMinangkabau-ngî hâ hàn-yû sú-chúng fông-ngièn.[2]
Wikipedia- ↑Kajian Serba Lingustik: Untuk Anton Moeliono Pereksa Bahasa (2000)
- ↑Nadra, Reniwati, and Efri Yades, Daerah Asal dan Arah Migrasi Orang Minangkabau di Provinsi Jambi Berdasarkan Kajian Variasi Dialektikal (2008)
