Movatterモバイル変換

Saltar ao contido

arrendar

do Galizionario, dicionario galego na Internet.

Galego

Pronuncia:/arenˈdaɾ/(AFI)

arrendar¹

Etimoloxía: de «renda».

Verbo transitivo

arrendar

(Economía)Ceder ouso de [unhapropiedade] a cambio dediñeiro.
- Exemplo:Arrendaban aquelafinca pero xa acolleu alguén.
- Sinónimos:alugar.
(Economía)Adquirir ouso de [unhapropiedade] a cambio dediñeiro.
- Exemplo:Omariñeiroarrendou unhacasa ata que o seubarco volvese partir.
- Sinónimos:alugar.

Traducións

Castelán:alquilar^(es),arrendar^(es).
Francés:louer^(fr).
Inglés: (1)hire^(en) (por pouco tempo),hire out^(en) (por pouco tempo),let^(en) (un inmoble),rent^(en) (por moito tempo),rent out^(en) (por moito tempo); (2)hire^(en) (por pouco tempo),rent^(en) (por moito tempo).
Portugués:arrendar^(pt),alugar^(pt).

Termos relacionados

Arrendábel,arrendable,arrendamento.

Conxugación

Verbo regular da 1ª conxugación

**Formas impersoais**
Infinitivo	arrendar
Xerundio	arrendando
Participio	arrendado,arrendada,arrendados,arrendadas

**Formas persoais**
		singular			plural
		primeira	segunda	terceira	primeira	segunda	terceira
Modo Indicativo	Presente	arrendo	arrendas	arrenda	arrendamos	arrendades	arrendan
	Copretérito	arrendaba	arrendabas	arrendaba	arrendabamos	arrendabades	arrendaban
	Pretérito	arrendei	arrendaches	arrendou	arrendamos	arrendastes	arrendaron
	Antepretérito	arrendara	arrendaras	arrendara	arrendaramos	arrendarades	arrendaran
	Futuro	arrendarei	arrendarás	arrendará	arrendaremos	arrendaredes	arrendarán
	Pospretérito	arrendaría	arrendarías	arrendaría	arrendariamos	arrendariades	arrendarían
Modo Subxuntivo	Presente	arrende	arrendes	arrende	arrendemos	arrendedes	arrenden
	Pretérito	arrendase	arrendases	arrendase	arrendásemos	arrendásedes	arrendasen
	Futuro	arrendar	arrendares	arrendar	arrendarmos	arrendardes	arrendaren
Modo Imperativo	Afirmativo		arrenda	arrende¹	arrendemos	arrendade	arrenden¹
Modo Imperativo	Negativo		arrendes	arrende¹	arrendemos	arrendedes	arrenden¹
Infinitivo conxugado		arrendar	arrendares	arrendar	arrendarmos	arrendardes	arrendaren

¹Vostede(s)

arrendar²

Verbo transitivo

arrendar

Sachar [uncultivo] porsegundavez.
- Sinónimos:bimar,redrar,rendar.
Achegarlleterra a [unhaplanta]cubríndolle opé.
- Exemplo:Pasamos toda atardearrendando osarbustos doxardín.
- Sinónimos:abacelar,abarbar,acoeirar,acolar,amontear,aporcar,aterrar,rendar,rescaldar.

Traducións

Castelán: (2)aterrar^(es).

Conxugación

Verbo regular da 1ª conxugación

**Formas impersoais**
Infinitivo	arrendar
Xerundio	arrendando
Participio	arrendado,arrendada,arrendados,arrendadas

**Formas persoais**
		singular			plural
		primeira	segunda	terceira	primeira	segunda	terceira
Modo Indicativo	Presente	arrendo	arrendas	arrenda	arrendamos	arrendades	arrendan
	Copretérito	arrendaba	arrendabas	arrendaba	arrendabamos	arrendabades	arrendaban
	Pretérito	arrendei	arrendaches	arrendou	arrendamos	arrendastes	arrendaron
	Antepretérito	arrendara	arrendaras	arrendara	arrendaramos	arrendarades	arrendaran
	Futuro	arrendarei	arrendarás	arrendará	arrendaremos	arrendaredes	arrendarán
	Pospretérito	arrendaría	arrendarías	arrendaría	arrendariamos	arrendariades	arrendarían
Modo Subxuntivo	Presente	arrende	arrendes	arrende	arrendemos	arrendedes	arrenden
	Pretérito	arrendase	arrendases	arrendase	arrendásemos	arrendásedes	arrendasen
	Futuro	arrendar	arrendares	arrendar	arrendarmos	arrendardes	arrendaren
Modo Imperativo	Afirmativo		arrenda	arrende¹	arrendemos	arrendade	arrenden¹
Modo Imperativo	Negativo		arrendes	arrende¹	arrendemos	arrendedes	arrenden¹
Infinitivo conxugado		arrendar	arrendares	arrendar	arrendarmos	arrendardes	arrendaren

¹Vostede(s)

Castelán

Etimoloxía: derenda.

Verbo transitivo

arrendar

(Economía)Alugar,arrendar (ceder ouso).
(Economía)Alugar,arrendar (adquirir ouso)

Portugués

Etimoloxía: derenda.

Verbo transitivo

arrendar

(Economía)Alugar,arrendar (ceder ouso).
(Economía)Alugar,arrendar (adquirir ouso)

Traído desde «https://gl.wiktionary.org/w/index.php?title=arrendar&oldid=727230»

Categorías agochadas:

[8]ページ先頭

©2009-2025 Movatter.jp