Aszonas especiais de conservación (ZEC) son, segundo aDirectiva de Hábitats (92/43/EEC),espazos naturais con interese de conservación polos seushábitats eespecies de interese ou en risco e que declara aComisión Europea. Protexen a máis de 220 hábitats e máis de 1000 especies catalogadas nos anexos I ou II da directiva.[1][2]
As zonas especiais de conservacións son espazos naturais escollidos polos estados membros daUnión Europea dentro das candidaturas delugares de importancia comunitaria (LIC) que propuxeron os estados membros. Unha vez declarados, correspóndelle aos estados aplicar as medidas de conservación e protección dos hábitats.
As ZEC, e igual que as zonasZEPAs para aves, están dentro daRede Natura 2000 e poden complementar a outrasáreas protexidas dentro das redes de conservación de cada estado membro. As ZEC forman parte doutro compromiso de "áreas de especial interese de conservación" daRede Esmeralda dentro daConvención de Berna: "Convención de conservación da vida salvaxe e hábitats naturais".
Os estados membros da Unión Europea, dentro daDirectiva Hábitats de 1992 (92/43/EEC) e de Aves, deben avaliar as rexións bioxeográficas ou hábitats de especies con interese de conservación.[1] Correspóndelle aos estados limitar estas rexións e realizar informes técnicos destas áreas. As rexións de interese de conservación para os estados deben levalos comopropostas de lugares de importancia comunitaria (pLIC) a consellos científicos da Unión Europea. As comisións científica realizan unha función de avaliación das rexións propostas, os hábitats que conteñen e as especies presentes. As comisións científicas organizaranse por áreas bioxeográficas e determinan a calidade das propostas dos estados membros da unión, identificando as eivas en cada unha.[3]
Unha vez os estados propuxeron as candidaturas, eses espazos propostos ante a comisión denomínanselugares de importancia comunitaria (LIC) (eninglésSite of Community Importance (SCI)). Namentres non finalice o procedemento de selección das áreas obxectivo de conservación a estas candidaturas chámaselleslugares de importancia comunitaria (LIC). Segundo a definición da Comisión Europea na súa Directiva de Hábitats (92/43/EEC), son lugares ou rexións bioxeográficas que contribúen dunha maneira significativa ao mantemento e recuperación dun tipo de hábitat natural ou de especies; e que lles dan coherencia áRede Natura 2000 coa súa contribución a manter a diversidade biolóxica dentro de rexións bioxeográficas ou rexións de interese.[1][2][3]
Os estados membros avaliarán se procede continuar co recoñecemento da área e lle permiten ao estado membro designala comoZona especial de conservación (ZEC).[3]
Cando os lugares de importancia comunitaria son aceptados pola Comisión Europea e lles dan autorización, os estado membros debe proceder a declarar esas zonas comoZonas especiais de conservación (ZEC) (en inglésSpecial Areas of Conservation (SACs)) e cumprir as obrigas de conservación. O período de declaración como ZEC non pode superar os seis anos e a Unión Europea, unha vez declarados, comproba anualmente este cumprimento.[1][3]
Os estados deben velar polo conservación das zonas especiais de conservación e darlle prioridade aos espazos en maior risco de degradación.[1][3]
En España existen un total de 1.448 áreas protexidas baixo esta denominación,[4] que representan case 12 millóns de hectáreas, un 22.21% do territorio.
Na comunidade deMadrid, o territorio protexido con esta figura representa un 39,89% do territorio da comunidade autónoma; nasIllas Canarias, o 36.90%; naRioxa, o 33.25%.
A comunidade galega é a que posúe a menor porcentaxe de territorio protexido español coa denominación de Zonas especiais de conservación: 371.868 hectáreas, que representan o 11.61%.
 | Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Zona especial de conservación |
