En 1965 a minoría branca declarou o país independente doReino Unido co nome deRodesia, non recoñecido poloReino Unido, e instalou un réxime de segregación racial semellante ó doapartheid deSuráfrica.
O país entrou en guerra civil coa implantación deste réxime, que só terminou cando os brancos concordaron coa mediación dos ingleses pór fin ó réxime de segregación da poboación negra. O17 de abril de1980 o Reino Unido concedeu formalmente a independencia do país co nome actual, Zimbabwe.
Aínda que inicialmente durante a década dos 1980 a súa administración intentou mellor o nivel de vida e a economía do país, o certo é que o seu goberno foi caracterizado polo despilfarro orzamentario, pola hiperinflación e por denuncias de incumprimentos dedereitos humanos.[7][8] Tamén se dá a fraude electoral[9] entre intimidacións varias,[10] que non logran estabilizar o goberno do estado a pesar dun intento de goberno compartido.[11]
A verbaZimbabwe deriva de "Dzimba dza mabwe," que significa "grandes casas de pedra" nalingua shona.[12] O seu uso como nome do país é poloGran Zimbabwe.
Zimbabwe é unharepública parlamentaria. Osufraxio é universal para todos os maiores de 18 anos. Opresidente é, á súa vez, o xefe de Estado e de Goberno. Oparlamento está formado por dúas cámaras, a máis importante ten 150 escanos, dos cales 120 son escolleitos polos cidadáns, 20 polo presidente e dez xefes tribais. Outra cámara, unhacámara alta, oSenado, foi instaurada tralos cambios constitucionais de2005.[13]
O partido deRobert Mugabe,Unión Nacional Africana de Zimbabwe-Fronte Patriótica (ZANU-PF), leva dominando a vida política do país desde a súa independencia, gañando sempre as eleccións.[14] As eleccións de1990 foron nacional e internacionalmente criticadas por sospeitosas de fraude, xa que oZimbabwe Unity Movement, o segundo partido na oposición deEdgar Tekere, só obtivo o 16% dos votos. As eleccións de2002 celebráronse entre denuncias de manipulación de votos, intimidación e fraude.[15] As seguintes eleccións celebráronse o20 de marzo de2008, onde Mugabe obtivo o 90% dos votos e se gravaron irregularidades nas eleccións.[16]. En 2017, Mugabe dimitiu tras un golpe de Estado que levou ao poder aEmmerson Mnangagwa.[17] Mnangagwa gañou as eleccións presidenciais de 2018.[18]
O goberno de Zimbabwe enfróntase a unha ampla variedade de difíciles problemas na súa economía. Entre estes problemas inclúense unha notoria falta dedivisas,hiperinflación e escaseza de provisións. A súa participación na guerra de1998 a2002 naRepública Democrática do Congo, por exemplo, significou un descenso de centos de millóns de dólares da súa economía.[19] O necesitado apoio doFMI non chegou, debido a que o goberno fracasou en alcanzar os obxectivos orzamentarios precisos para as axudas. A taxa deinflación incrementouse dun 32% por ano en1998 a un 586% a finais de2005, e co maior rexistro do mundo cunha taxa de inflación dunha estimación oficial en xaneiro do2008 do 100 580.2%, mentres que o tipo de cambio baixou de 24 dólares Zimbabwenses por US$ a 85.000 por US$ na mesma época. Zimbabwe ten actualmente a taxa de inflación máis alta do mundo. En marzo de2008, a inflación alcanzou o 100.000% e, unha taxa de cambio de 1 dólar USA por 30 000 000 de dólares Zimbabwenses. En xullo de2008 a inflación oficial chegou a 2 200 000% ao ano, mais estatísticas extraoficiais indicaban unha inflación real de 9 000 000% ao ano.[20] Polo tanto, a poboación local que pode tende a comprar os produtos esenciais nos países veciños deBotswana,Suráfrica eZambia.
As exportacións agrícolas, minerais e o turismo constitúen a principal vía de entrada de divisas estranxeiras.[21] Zimbabwe é o país que mantén a relación comercial máis importante conSuráfrica no continente africano.[22] A dinámica decadente da economía do estado foi atribuída, principalmente, á mala xestión, á corrupción do goberno de Mugabe e á expropiación das terras de máis de 4000 granxeiros brancos durante a controvertida redistribución da terra do ano2000.[23][24][25] AZimbabwe Conservation Task Force publicou un informe en xuño de2007 que estimaba a morte dun 60% dabiosfera salvaxe do país desde2000. O informe tamén advirte que a perda de vida xunto coa deforestación salvaxe é potencialmente perigosa para a industria turística.[26]
En2005, o goberno, motivado polo gobernador do Banco CentralGideon Gono, comezou a suxerir a posibilidade de que os granxeiros brancos volveran ao país. Aínda quedaban entre 400 e 500 no interior, mais a maior parte da terra que foi confiscada xa non era produtiva.[27] En xaneiro de2007 o Goberno permitiu incluso a algúns granxeiros facer contratos de arrendamento a longo prazo.[28] Porén, máis adiante deu marcha atrás e ameazou con encarcerar a todos os granxeiros brancos que seguiran en Zimbabwe.[29][30]
En agosto de2006 púxose en circulación un novo dólar Zimbabwense, equivalente a 1000 dos antigos. Segundo o cambio oficial, a taxa de cambio caeu dos 24 dólares antigos pordólar estadounidense en1998 a 250 000 dólares antigos o 250 novos por dólar estadounidense[31] ou no mercado paralelo, a 120 000 000 dólares antigos por dólar estadounidense en xuño de2007.
En xullo de2008, o Banco Central de Zimbabwe puxo en circulación un billete de 1.000 millóns de dólares Zimbabwenses para axilizar o uso de diñeiro en metálico. Non obstante, este novo billete ten aproximadamente o valor dun dólar estadounidense. Polo tanto, apenas serve para comprar unha barra de pan ou catro laranxas.[32]
A economía de Cimbabwe está en situación crítica. Tradicionalmente estivo baseada naagricultura aínda que a minería é moi importante, sendo un dos principais produtores decromo.
↑González González, Manuel (ed.)."Chewa".Tergal. Consultado o 25/12/2024.
↑Área de Normalización Lingüística da Universidade de Vigo (2004)."LINGUA GALEGA. DÚBIDAS LINGÜÍSTICAS"(PDF). p. 102. Arquivado dendeo orixinal(PDF) o 01 de xuño de 2014. Consultado o 24 de outubro de 2013.
↑Benigno Fernández Salgado, ed. (2004).Dicionario Galaxia de usos e dificultades da lingua galega. Editorial Galaxia. p. 1304.ISBN9788482887524.
↑"Zimbabwe". Amnesty International. Arquivado dendeo orixinal o 30 de maio de 2012. Consultado o 5 de abril de 2010.
↑Perfil de CimbabweArquivado 26 de febreiro de 2008 enWayback Machine.(eninglés), Departamento de Asuntos Estranxeiros e Comercio Internacional de Canadá: “Posto que o país está ben equipado con recursos naturais como minerais, terra fértil e fauna salvaxe, posúe moitas oportunidades de actividades como a mineira, a agricultura e o turismo.”
.svg%26amp%3blang%3dgl)
_numbered_300px.png)
