(el)Τίρυνθα | ||||
| ||||
| Tipo | xacemento arqueolóxico | |||
|---|---|---|---|---|
| Epónimo | Tiryns(en) | |||
| Parte de | Archaeological Sites of Mycenae and Tiryns(en) | |||
| Situado na entidade xeográfica | Argolis(en) | |||
| Localización | ||||
| División administrativa | Nafplio Municipality, Grecia(en) | |||
| Localización | Tiryntha(en) | |||
| ||||
| Características | ||||
| Parte dun sitio do Patrimonio da Humanidade | ||||
| Data | 1999 (23ª Sesión) | |||
| Identificador | 941-002 | |||
| Sitio arqueolóxico catalogado de Grecia | ||||
| Historia | ||||
| Período de tempo | Idade de Bronce | |||
| Sitio web | odysseus.culture.gr… | |||
Tirinto ouTirinte (engrego antigo Τίρυνς e en modernoΤίρυνθα) é unsitio arqueolóxicomicénico nonomos grego da Argólida na península doPeloponeso, algúns quilómetros ao norte de Nauplia.
Tivo asentamentos desde oNeolítico e alcanzou o seu cénit entre o-1400 e o-1200 Os seus elementos máis notábeis foron o seu palacio, os seus túneles ou pasadizos e dous aneis de murallas ciclópeas, sobre todo estas últimas, posto que lle outorgaron á cidade oepíteto homérico de Tirinto, a de grandes murallas. A súa acrópole recibía o nome de Licimna[1].
Namitoloxía grega, dicíase que a cidade tomou o seu nome de Tirinto, un fillo de Argos e neto deZeus[2]. A tradición indicaba que osciclopes, vindos desdeLicia, amurallaran a cidade cando Preto se apoderou dela[1][3][4]. Entón Tirinto,Midea e oHereon formaban parte do mesmo reino, mentresArgos era controlado porAcrisio[5]. O neto deste,Perseo, fundador deMicenas, intercambiou Argos conMegapentes, fillo dePreto, e así se converteu en rei de Tirinto[6][7]. Tamén se asocia a cidade conHeracles: ao servizo deEuristeo, que reinaba en Tirinto, realizou os doce traballos; ademais cóntase que guindou aÍfito desde as murallas da cidade[8][9]. Algunhas fontes sitúan aquí o seu nacemento[10].
NoCatálogo das naves daIlíada formaba parte dos territorios acaudillados porDiomedes, durante aGuerra de Troia[11].
Preto foi o fundador da casa real da cidade de Tirinto. O tamén rei de TirintoPerseo fundouMicenas, pero non se sabe se tamén trasladou alí a sede do goberno. Euristeo era coñecido como o rei de Tirinto e Micenas. Os seus sucesores só levaban o título de rei de Micenas.
Esta é a lista de reis míticos de Tirinto:
Tirinto estivo habitada desde oNeolítico (7º-4º milenio), o que se constatou a través de restos de cerámica. Ao 3º milenio, aIdade do Bronce temperá, pertencen os restos arquitectónicos máis antigos. A súa época de apoxeo coincide co dacivilización micénica, a partir do ano-1600, especialmente entre o -1400 e o -1200[12].
O lugar chegou ao seu declive co fin do período micénico, posto que ao redor de -1200 foi destruído polo lume, probabelmente por mor dun terremoto, aínda que hai indicios de que quizais até o ano-1050 mantivo asentamentos na parte baixa[13].
Noperíodo clásico é citada entre as cidades que achegou soldados nabatalla de Platea, ata que despois dasGuerras Médicas foi destruída, do mesmo xeito que Micenas, por un exército de Argos, que pretendía así aumentar o seu poder na zona[14][15][16]. Parte dos seus habitantes aumentaron a poboación de Argos e outros refuxiáronse enEpidauro, enHermione e enHalias[1][17].Pausanias visitou as súas ruínas noséculo -II[2].
Noperíodo bizantino había un pequeno asentamento cuxo fin debeu coincidir coa toma de Argos poloImperio Otomán en1379[18].
En Tirinto realizáronse escavacións dirixidas poloInstituto Arqueolóxico Alemán e polaSociedade Arqueolóxica de Grecia.Heinrich Schliemann eWilhelm Dörpfeld escavaron o lugar en 1884-1885; entre 1905 e 1929 as escavacións foron dirixidas por Dörpfeld,Georg Karo eKurt Müller; a mediados do século XXNikolaos Verdelis rehabilitou unha parte da fortificación que se derrubou; a partir de 1967 as escavacións novamente estiveron a cargo do Instituto Arqueolóxico Alemán, dirixidas porUlf Jantzen,Jörg Schäfer,Klaus Kilian eJoseph Maran[18][19].
A acrópole de Tirinto divídese en tres niveis: superior, medio e inferior.
Na parte superior achábase o palacio, que tivo tres fases diferentes de construción: a primeira cara ao ano-1450 e posteriormente foi ampliado noséculo -XIV e tamén noséculo -XIII Estaba defendido non só pola súa dobre muralla senón que tamén estaba disposto para que se tivese que transitar por unha serie de patios pechados e atravesar dúas portas en forma de H (propileos) antes de acadar opórtico de entrada aomégaron[20].
O famosomégaron do palacio de Tirinto ten un amplo vestíbulo, habitación principal na que estivo o trono fronte á parede da dereita e unha cheminea central rodeada de catro columnas de madeira deestilo minoico que servían de soporte para o teito. Aquí foron achadas pinturas ao fresco que se atopan expostas noMuseo Arqueolóxico Nacional de Atenas.
Na parte leste e sur da acrópole hai dúas galerías ou casamatas abovedadas que están acaroadas ás murallas e que poderían ter unha función defensiva ou de almacenaxe.
Con respecto ás murallas, destaca o bastión occidental, que chega a ter unha anchura de 7 metros. Na parte norte das murallas hai un gran número de estancias cuxa función, do mesmo xeito que as galerías, podería ser de almacenaxe ou defensiva.
Sobre o sector oriental domégaron hai un edificio pequeno que se cre que era un templo do período xeométrico pois alí acháronse restos de ofrendas que se atopan no Museo de Nauplia[21][22].
Na parte inferior da acrópole atópanse accesos a pozos que fornecían auga. Fóra das murallas hai restos de vivendas, construcións funerarias e sistemas de canalización das augas. En Tirinto non apareceron taboíñas con inscricións enlineal B pero acháronse algúns signos neste sistema de escritura inscritos en cerámica[23].
Recoñeceuse o sitio arqueolóxico de Tirinto, xunto co deMicenas, comoPatrimonio da Humanidade polaUnesco en1999[24].
