Poden acadar unha altura de até 20 metros. Aínda que con frecuencia se desenvolve de xeito desigual, a súa copa é piramidal con abundantes pólas que saen do toro de xeito horizontal. Otoro é groso e cunha casca magra de tiras miúdas de cor parda avermellada ou cinsenta, acadando diámetros de 1,5 metros. Son moi lonxevos, podendo superar os 1.500 anos de vida.
Teñen follasperennes de 10 a 30 mm dispostas en dúas ringleiras opostas, de cor verde escura pola face superior e amarelenta ou glabra pola inferior. Son árbores dioicas, con pés masculinos ou femininos. Froitifica en xeito dearilo carnoso que arrodea a semente, de intensa cor vermella. Madurecen no outono e cada seis ou sete anos a árbore ten unha produción abundante de froitos. Raramente formanbosques, sendo o común encontrar os exemplares illados.
Case todas as partes da planta son ricas enalcaloides tóxicos:taxina,taxol, ebaccatina, sendo o primeiro o máis perigoso, pois pode levar á morte en poucos minutos. O arilo ou baga é a única parte libre de taxina, podendo ser inxerido coa precaución de retirar a semente.
A madeira é moi dura, de gran fino e apertado, o que a fai moi apta para aebanistaría e talla, aínda que a escaseza de pezas de suficiente grosor por mor do seu lento crecemento, limita o seu uso.
Estes pobosceltas veneraban o teixo dado que formaba parte dalgúns dos seus rituais ao ser considerado unha árbore sagrada, probabelmente por mor á extraordinaria lonxevidade da planta, que a fai semellar inmortal. Por esta mesma razón ten sido plantado profusamente naCornixa Cantábrica ou nasIllas Británicas ao abeiro de ermidas, igrexas e cemiterios dende tempos remotos, como símbolo da transcendencia da morte. Véxase artigoSanto André de Teixido (Teixido de teixo).
