 Sinus Aestuum | |
|---|---|
  | |
| Datos xerais | |
| Tipo | sinus(en) |
| Corpo astronómico | Lúa |
| Datos xeográficos | |
| Coordenadas | 12°06′N8°20′O / 12.1,-8.34 |
| Cuadrángulo | LQ11(en) |
| Localización | |
| mapa non dispoñible: lúa | |
| Identificadores | |
| GoPN | 5558 |
Sinus Aestuum é unhabaía lunar, máis precisamente, unha formaciónbasáltica de estrutura similar a unmare que se atopa na área central dacara visible da Lúa. O seu nome significa enlatín «baía ardente». Foi chamada así polo astrónomoGiovanni Riccioli (1598-1671), denominación que foi aceptada oficialmente polaUnión Astronómica Internacional en 1935.[1]
A superficiebasáltica ten unha forma que se aproxima a un círculo de 316.5 quilómetros de diámetro. O centro deSinus Aestuum está nas coordenadasselenográficas 12° norte e 8° oeste. Cara aosuroeste continúa nunha depresión do terreo de forma redondeada até o ecuador lunar. Esta extensión basáltica, de aspecto similar pero algo máis grande, considérase tamén parte integrante desta mesma formación nalgunhas cartas lunares. O enorme cráterEratosthenes conforma o límitenoroeste doSinus Aestuum, mentres que osMontes Apenninus marcan o seu límite polo norte. Cara ao leste atópanse oMare Vaporum e oSinus Medii, e nosur elévase a montaña que rodea oFra Mauro. No leste hai un relevo ondulado que marca a transición cara aoMare Insularum. No bordo occidental (á beira de Eratosthenes) omagma alagou a antiga muralla do cráterStadius transformándoo nunpalimpsesto. Un pouco máis ao sur, o chan mostra unha coloración notoriamente máis escura. Nas inmediacións do cráterGambart hai undomo de lava. Moi preto de alí produciuse o impacto da sonda lunarSurveyor 2 que en1966 non logroualuar correctamente e resultou completamente destruída.
