Osagrado[1] describe algo que está dedicado ou apartado para o servizo ou a adoración dunha deidade; considérase digno de respecto ou devoción espiritual; ou inspira temor oureverencia entre os crentes. A propiedade adscríbese a miúdo a obxectos (un "artefacto sagrado" que sevenera ebendice), ou lugares ("terra sagrada").
Osociólogo francésÉmile Durkheim considerou a dicotomía entre o sagrado e oprofano como a característica central darelixión: "a relixión é un sistema unificado de crenzas e prácticas relativas ás cousas sagradas, é dicir, as cousas apartadas e prohibidas".[2] Na teoría de Durkheim, o sagrado representa os intereses do grupo, especialmente a unidade, que se plasman en símbolos de grupos sagrados, outótems. O profano, pola contra, implica preocupacións individuais mundanas.
A palabrasagrado procede dolatínsacer, referíndose ao que estáconsagrado,dedicado oupurificado aos deuses ou algo no seu poder, así como aossacerdotes.[3]
As relixións orixinarias naIndia, é dicir, ohinduísmo e relixións derivadas como obudismo, oxainismo e osikhismo, teñen o concepto de reverenciar e conservar a ecoloxía e o ambiente tratando diferentes obxectos como sagrados, como ríos, árbores, bosques, montañas etc.
As denominaciónscristiás máis tradicionais, como as igrexascatólicas,anglicanas,luteranas emetodista, cren nosSantos Sacramentos que realiza o sacerdote como obautismo e acomuñón, así como nasSagradas Escrituras, aSantísima Trindade e aSanta Alianza.
Noislam, a palabraħarām (enárabe:حرام), que adoita traducirse como "prohibido", enténdese máis como "sagrado" ou "santuario" no contexto dos lugares considerados sagrados.
A palabrahebreakodesh (קֹדֶשׁ) utilízase naTora para significar "apartado" e "distinto", como se atopa na cerimonia do matrimonioxudeu, onde o marido di á súa futura esposa: "Fixéchesme santo segundo a lei de Moisés e Israel" (enhebreo:את מקדשת לי כדת משה וישראל).Kodesh tamén se traduce habitualmente como "santidade" e "sacralidade".[4] A Tora describe que ossacerdotes aaronitas e oslevitas foron seleccionados por Deus para realizar os servizos do Templo; eles, tamén, son chamados "santos".
