Sir Ronald Aylmer Fisher nado enLondres o17 de febreiro de1890 e finado enAdelaide (Australia) o29 de xullo de1962, foi unestatístico ebiólogo que usou amatemática para combinar asleis de Mendel coaselección natural, de maneira que axudou así a crear unha nova síntese dodarwinismo coñecida como asíntese evolutiva moderna, e tamén un prominenteeuxenista na primeira parte da súa vida.
En 1919 empezou a traballar enRothamsted Research, unhaestación agrícola experimental onde desenvolveu aanálise da varianza para analizar os seus inmensos datos dos cultivos que realizou dende a década de 1840, e onde nos seguintes anos estableceu a súa reputación comobioestatístico. Tamén foi un dos maiores fundadores daxenética de poboacións. Entre outras cosas, resumiu oprincipio de Fisher, propuxo o denominadomodelo de selección sexualrunaway e a “hipótese do fillo sexy”, e ideou aecuación de Fisher, ovalor reprodutivo e adesigualdade de Fisher.
Anders Hald chamouno «un xenio que, case a soas, creou a fundación da moderna ciencia estatística»,[2] mentres queRichard Dawkins o denominou «o biólogo máis grande dendeDarwin. Non só foi o máis orixinal e construtivo dos arquitectos da síntese neodarwiniana; Fisher tamén foi o pai da estatística moderna e do deseño experimental. Tamén se pode considerar que deu aos investigadores da bioloxía e a medicina as súas ferramentas máis importantes ademais da versión moderna do teorema central da bioloxía."[3]Geoffrey Miller dixo del: «Para os biólogos, foi un arquitecto da “síntese moderna” que empregou modelos matemáticos para integrar as leis de Mendel coas teorías da selección biolóxica de Charles Darwin. Para os psicólogos, Fisher foi o inventor de varias probas estatísticas que se deben empregar sempre que sexa posible nas revistas psicolóxicas. Para os granxeiros, foi o fundador de investigacións na agricultura, e salvou millóns de morrer de fame través de programas racionais de cultivo.»[4]
Fisher gañou unha bolsa para estudar matemáticas naUniversidade de Cambridge en 1909 e conseguiumatrícula de honra enastronomía en 1912. En 1915 publicou o artigoThe evolution of sexual preference (La evolución de preferencia sexual)[5] sobre aselección sexual e aselección intersexual. Fisher publicouThe Correlation Between Relatives on the Supposition of Mendelian Inheritance en 1918, onde se adiantou aomodelo conceptualxenético que amosa que avarianza continua (primeiro uso do termovarianza na estatística) entrecaracteres biolóxicos podería ser resultado das leis de Mendel, reconciliando estas coaevolución gradual.[6] O artigo tamén fundou axenética cuantitativa moderna empregando o método estatístico debiometría para crear as fundacións pola xenética biométrica.
En 1900 redescubríronse as leis de Mendel en 1900 coa escola de biométrica, liderada porKarl Pearson, seguidor das teorías deCharles Darwin de que pequenas diferenzas importaban moito á evolución, mentres que a escola mendeliana, liderada porWilliam Bateson, pensaba que a obra deGregor Mendel mostraba que a evolución funciona con grandes diferenzas. Joan Box, filla e biógrafa de Fisher, dixo que este problema xa se resolveu en 1911.[7]
Xunto conSewall Wright eJ. B. S. Haldane, Fisher é un dos principais fundadores daxenética de poboacións, que logrou conciliar a metodoloxíabiométrica coa xenética mendeliana, a primeira fase dasíntese evolutiva moderna.
O interese de Fisher na xenética e na evolución espertou en Cambridge, coa lectura dunha serie de artigos deKarl Pearson ("Mathematical Contributions to the Theory of Evolution"). Na mesma universidade, osmendelianos eran a escola dominante, e Fisher axiña estivo convencido de que o mendelismo era o principal mecanismo da herdanza.
Fisher sentou as bases da xenética de poboacións, demostrando que a posibilidade de que unha mutación incremente a adaptación dun organismo diminúe coa magnitude da mutación e que as poboacións máis grandes dan lugar a máis variacións, de modo que teñen unha maior probabilidade de supervivencia. Tamén propuxo oFisherian runaway que describe unha conxectura de como aselección sexual, por exemplo nunha especie como opavo real, crea a cola longa e corida do macho como unha ornamentación sexual.[8][9][10][11][12][13]
Nun libro de 1930,The Genetical Theory of Natural Selection (La teoría xenética da selección natural), Fisher resumiu oprincipio de Fisher que demostra por que ocociente de sexo entrevaróns efemias é case sempre 1:1.[14]
Nomodelo xeométrico de Fisher explicou a distribución dos efectos das mutacións que poden contribuír áadaptación evolutiva.[15]
A súa resposta ao problema estatístico dos investigadores en bioloxía e agronomía foi introducir e desenvolver ideas orixinais no campo dainferencia estatística e nodeseño de experimentos. Por exemplo, descubriu a utilidade do uso doscadrados latinos para mellorar de xeito significativo os métodos agrícolas, cando se atopaba investigando a eficacia dos fertilizantes no rendemento das colleitas e intentando que a calidade da terra non fose un factor indesexable que influíse no rendemento da colleita.[16] Tamén foi o responsable dotest exacto de Fisher e dahipótese nula, ambos aplicados no experimento da catadora de té, presentado no seu libroThe Design of Experiments (1935).
En 1936 introduciu o conxunto de datos deIris como un exemplo deanálise discriminante linear.[17]
No seu artigo de 1937The wave of advance of advantageous genes (A onda de avance dos xenes beneficiosos) propuxo aecuación de Fisher no contexto dadinámica de poboacións para describir a viaxe que realiza unalelo beneficioso cando se esparexe polo aire.[18] A partir de aquí apareceu aecuación de Fisher–Kolmogorov.[19]
En 1938 resumiu oalgoritmo de Fisher–Yates conFrank Yates no seu libroStatistical tables for biological, agricultural and medical research (Táboas estatísicas para invesigacións de bioloxía, agriculura e medicina).[20] A súa descrición doalgoritmo empregaba lapis e papel; unha táboa de números aleatorios achegaba o compoñente do azar.
A pesar de ser un opoñente prominente daestatística bayesiana, foi Fisher quen empregou a palabra “bayesiana” por primeira vez.[21] Foi tamén o primeiro en empregarecuacións de difusión para intentar calcular a distribución dafrecuencia dos alelos e a estimación de ligamento empregando métodos demáxima verosimilitude entre poboacións.[22]
Fisher naceu cun irmán xemelgo enEast Finchley,Londres mais o outro irmán morreu no parto.[23] Tivo tres irmás e un irmán máis vellos.[24] Dende 1896 ata 1904 viviu enInverforth House, onde aEnglish Heritage puxo en 2002 unhaBlue plaque.[25] A súa nai, Kate, morreu cando tiña 14 anos, e 18 meses máis tarde o seu pai George, socio dunha empresa de poxadores comerciantes de artes finas, Robinson & Fisher, perdeu o seu negocio.[26]
Debido á súa mala visión, o mesmo que provocou que o exército británico o rexeitase para aprimeira guerra mundial,[27] aprendeu sen empregar papel nin pluma, o cal desenvolveu a súa habilidade en visualizar problemasxeométricos. A pesar desta falta de escribir probas para solucións matemáticas, gañou aos dezaseis anos a medalla de Neeld de matemática mentres asistía áHarrow School. En 1909 a escaseza de recursos económicos e a súa capacidade académica valéronlle unha bolsa para cubrir a súa estadía noGonville e Caius College daUniversidade de Cambridge.
Durante aprimeira guerra mundial, Fisher atravesou momentos de extrema carestía económica. A pesar das dificultades, comezou a escribir recensións de libros para aEuxenic Review e incrementou gradualmente o seu interese no traballo xenético e estatístico.
En 1919 Fisher empezou a traballar naRothamsted Experimental Station (Harpenden,Hertfordshire, Inglaterra). Alí comezou o estudo dunha extensa colección de datos, con resultados que foron publicados baixo o título xeral deStudies in Crop Variation. Durante os seguintes sete anos, dedicouse ao estudo pioneiro dos principios do deseño de experimentos (The Design of Experiments, 1935), elaborou os seus traballos sobre aanálise da varianza e comezou a prestar unha atención especial ás vantaxes metodolóxicas da computación de datos (Statistical Methods for Research Workers, 1925).
En 1929 foi admitido naRoyal Society. O recoñecemento fixo crecer a súa fama e converteuse nun investigador docente de prestixio internacional. En 1933 pasou a ocupar a cátedra de Euxenesia no colexio universitario de Londres. En 1939, co inicio da guerra, a cátedra foi suprimida e exiliouse a Rothamsted.
En 1943, logo de atravesar unha longa crise económica e persoal, ocupou a Cátedra de Xenética en Cambridge. Os seus traballos sobre o cromosoma do rato culminaron en 1949 coa publicación deThe Theory of Inbreeding. En 1947 fundou xunto conCyril Darlington a revistaHeredity.
Despois de xubilarse de Cambridge en1957 integrouse como investigador sénior noCSIRO enAdelaide,Australia. Morreu de cancro de colon en 1962.
 | Este artigoprecisa de máisfontes ou referencias que aparezan nunhapublicación acreditada que poidan verificar o seu contido, como libros ou outras publicacións especializadas no tema. Por favor, axudemellorando este artigo. |
Fisher convertérase nun dos fundadores máis activos da Sociedade de Euxenesia xunto conJohn Maynard Keynes,R. C. Punnett eHorace Darwin. Un terzo do seu libroThe Genetical Theory of Natural Selection consistiu nunha síntese da literatura xa publicada ao respecto, e á aplicación destas ideas ao ser humano. Fisher atribuía o declive e a caída das civilizacións ao feito de que se alcanzara un momento histórico no que comezara a decaer a fertilidade das clases altas. Utilizando os datos do censo de 1911 para Gran Bretaña, Fisher mostraba a relación inversa entre fertilidade e clase social. A causa, na súa opinión, radicaba no incremento do status social das familias que non eran capaces de producir moita descendencia, pero que medraran polas vantaxes económicas asociadas a ter un número reducido de fillos. Para superar esta "lacra", Fisher propuña que as vantaxes económicas das que gozaban as familias pequenas, desaparecesen por medio de subsidios estatais.
Entre 1929 e 1934 Fisher participou moi activamente na campaña emprendida pola Euxenics Society a favor da aprobación dunha lei que permitise a esterilización sobre a base de criterios euxenésicos, unha esterilización voluntaria e positiva que nunca se aplicase como castigo.
Opúxose á cuestión racial daUNESCO, crendo que as evidencias e a experiencia cotiá mostraban que grupos de seres humanos diferían profundamente «na súa capacidade innata por desenvolvementos intelectuais e emocionais» concluíndo que o «problema práctico internacional é o de aprender a compartir os recursos deste planeta amigablemente con persoas de natureza material», e que «este problema anúbrase por esforzos ben intencionados que buscan minimizar as diferenzas existentes». A declaración modificada, titulada «The Race Concept: Results of an Inquiry» (1951) acompañouse co comentario desconforme de Fisher.[28]
Fisher falou en público en contra do estudo de 1950 que mostraba que otabaco causacancro de pulmón, argüíndoPost hoc ergo propter hoc (despois disto, polo tanto, a consecuencia disto), é dicir, que unha correlación positiva entre dous factores non implica causalidade entre eles.[29]
