.svg) | |||||
| |||||
| Localización | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| |||||
| Estado | Francia | ||||
| Divisións administrativas | Francia Metropolitana | ||||
| Rexións | Occitania | ||||
| Departamento | Lot | ||||
| Poboación | |||||
| Poboación | 604(2022) (12,22hab./km²) | ||||
| Xeografía | |||||
| Parte de | |||||
| Superficie | 49,42 km² | ||||
| Altitude | 279 m-110 m-364 m | ||||
| Comparte fronteira con | |||||
| Identificador descritivo | |||||
| Código postal | 46500 | ||||
| Fuso horario | |||||
| Sitio web | mairierocamadour.fr | ||||
 | |||||
Rocamadour (enfrancés e oficialmente) ouRòc Amador (enoccitano) é unha localidade ecomuna francesa situada no departamento deLot, na rexión deMediodía-Pireneos. Atópase ao leste da cidade deBordeos e ao norte da cidade deMontauban. Forma parte dun val aberto na montaña calcaria do Causse polo ríoAlzou.
O seu nome vén das reliquias deSan Amador cuxo corpo, presuntamente incorrupto, foi atopado pormonxes Bieitinos no interior do santuario mariano, no ano1162.
Este poboado, debido á gran beleza da súa situación, faino apta para os artistas e excita a curiosidade dos arqueólogos; pero o seu reputación provén especialmente do soado santuario da Virxe Negra, que durante séculos atraeu peregrinos de todos os países, entre eles reis, bispos, e nobres.
Reis comoLois IX de Francia,Henrique II de Inglaterra eAfonso III de Portugal, ou predicadores comoDomingos de Guzmán ouAntonio de Padua, mariños comoJacques Cartier, o compositorFrancis Poulenc, descoñecidos ou famosos, moitos subiron a grande escaleira.[1]
A cidade tamén dá o seu nome Rocamadour ao queixo de leite con denominación de orixe, desde o ano1996, o cal elabórase cun certo tipo de cabra.
Aínda que os peregrinos da Idade Media fixeron o camiño de Santa María de Rocamadour, o novocamiño de Santiago, elixido no século XX grazas aos camiños de excursión chamados GR, transformou esta dirección nunha variante do camiño do Puy-en-Velay, unha das variantes doCamiño francés. Ao longo deste novo carreiro, pódense atopar bastantes tallas adicadas á Virxe Negra.
A localidade é membro da asociación «Réseau Grands Sites de France», aínda que aínda non mereceu a distinción deGrand site de France.
| 1962 | 1968 | 1975 | 1982 | 1990 | 1999 | 2006 | 2011 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 590 | 625 | 599 | 627 | 627 | 614 | 630 | 656 |
| Período | Nome | Partido |
|---|---|---|
| 2001-2008 | Annick Leymarie | |
| 2008-2014 | Pascal Jallet |
Os edificios de Rocamadour crecen cara a arriba no lado dun acantilado, á dereita do río Alzou, que corre neste lugar entre paredes rochosas de ata 120 metros de altura. Por varios niveis accédese desde a zona máis baixa da cidade ata as igrexas, seguindo un camiño que pasa por edificios que se penetran no acantilado. A principal é a igrexa de Notre Dáme (1479 restaurada logo dunha caída de roca), onde podemos atopar a Virxe Negra. Unha lenda di que a estatua sería unha obra de San Amadour, e axudado porSan Lucas, por que os sacerdotes do santuario quixeron unha orixe moi antiga, ata os tempos apostólicos. É unha estatua esculpida no século XII, que os peregrinos chamaron Santa Maria de Rocamador, e que os turistas chaman Virxe Negra debido á súa cute. Fóra, hai unha espada cravada pola roca que se di que é aDurandal, a espada do heroeRoldán.
As paredes do interior da igrexa de San Sauveur estaban cubertas de pinturas e de inscricións que recordan as peregrinacións de persoas famosas. Seguramente estaba pintada desde a súa construción, con todo esta descrición conta o estado logo das restauracións do século XIX, con pinturas de 1929... durante o século pasado, a poboación preferiu seguir a moda das paredes e da Virxe espidas, para ter unha presentación máis rústica. A descrición continua dicindo que as reliquias de San Amadour (1166) pódense ver na igrexa subterránea... era verdade ata a mesma época. Hoxe, as reliquias non se poden ver, e esta igrexa volveuse a un lugar de adoración do Santo Sacramento. Na cima do acantilado romano, non se atopa o castelo construído naidade media para defender aos santuarios, senón unha parede fortificada do século XIV e un castelo construído no século XIX, cun campanario do século seguinte.
Rocamadour deu o seu nome a un pequenoqueixo de cabra, orocamadour,AOC desde1996.
A lenda conta que San Amador era un ermitán que viviu por aquí. Esta lenda foi difundida polosmonxes Bieitinos. É o máis crible. Con todo, outra lenda máis espectacular apareceu a finais daIdade Media, dicindo queZaqueo, (rico publicano deXericó casado conA Verónica doEvanxeo) chegou coa súa familia a estes paraxes, logo da morte deCristo. Alí tomou o nome falso deAmator ouAmadour. Unha vez instalado, fundou un pequeno oratorio nunha roca que máis tarde sería chamadaRoche d'Amadour (Roca de Amador, Rocamador), cunha mestura de termos entre a Roca Maior e a Roca de Amadour.
Rocamadour conta cunha longa tradición de peregrinación á Virxe María baixo forma dunhavirxe negra cun corpo recuberto de prata, como A nosa Señora da Dourada, enTolosa.
A proba final desta peregrinación consistía en subir de xeonllos os 216 chanzos da escaleira que conduce á cidade relixiosa (comprendida por 7 igrexas, máis 12 que as restauracións doséculo XIX non puideron manter). Finalmente, logo desta ascensión, os peregrinos entraban nos santuarios, e regalaban varios obxectos en ofrecemento. Os obxectos máis coñecidos son os ferros de varios condenados liberados das súas cadeas, os barcos de mariñeiros salvados e agradecidos, ou as placas de mármore gravadas e enganchadas ao muro da capela nos SéculosXIX eXX (a maioría ne pódese ver agora, porque estas placas constituíron unha verdadeira invasión de mármore, dentro e fóra da capela milagrosa. Podemos ver os buracos taponados contra a parede fóra).
De dimensión europea, como asegura o Libro dos milagres doséculo XII, perdeu popularidade logo daguerra dos Cen Anos. A etapa iconoclasta de mercenarios protestantes no ano1562 saqueou o pobo unha vez máis. A Revolución non cambiou o estado de ruína. Noséculo XIX o santuario foi restaurado completamente e salvouse da ruína total.
Ademais das reliquias do corpo de Amadour, o éxito do lugar veu dado polos milagres atribuídos á Virxe Negra. A súa popularidade era coñecida en España e en Portugal por moitas capelas ou confrarías. Por exemplo, a igrexa de Sanguësa ten aínda unha estatua de Santa María de Rocamadour. Unha milagrosa campá sinalaba, polo seu *tintineo, o salvamento de mariñeiros no mar. Este recoñecemento do mundo dos mariñeiros valeu á nosa Señora de Rocamadour o ser venerada en varias capelas comoFisterra ouQuebec.
A finais da Idade Media, a igrexa fomentou este peregrinación coa adxudicación a perpetuidade de indulxencias plenarias ás persoas que recibisen os sacramentos da penitencia e da comuñón en Rocamadour. Os días máis coñecidos para obter estas indulxencias son o24 de xuño,San Xoán Bautista, cando esta data coincide co día doCorpus Christi. Desde as restauracións do santuario, a semana mariana de setembro é unha cita moi especial para cristiáns dos arredores.
 | Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Rocamadour |
