Osriles son dous órganos con forma defeixón que filtran osangue do aparato circulatorio e permiten a excreción a través daurina de diversos residuos metabólicos do organismo por medio dun sistema complexo que inclúe mecanismos de filtración, absorción e excreción.
Noser humano cada un ten, aproximadamente, o tamaño do seu puño pechado. Están localizados noretroperitoneo, xusto debaixo das costelas, á altura das primeiras vértebras lumbares.
Cada día os riles procesan uns 200litros desangue para producir, aproximadamente, 2 litros deurina, unha solución líquida composta deauga e diversas substancias en cantidade variábel que se eliminan do organismo, procedentes do metabolismo corporal. A urina baixa continuamente ávexiga urinaria a través duns condutos chamadosuréteres. A vexiga almacena a urina ata o intre de ouriñar.
Os residuos eliminados na urina proceden da actividade metabólica de todo o organismo. Se os riles non eliminaran estes residuos, acumularíanse no sangue e serían nocivos para o organismo. Ademais de eliminar os produtos de rexeitamento, as células renais producen substancias que controlan diversas funcións no organismo. Os riles producenrenina, que regula a tensión arterial mediante osistema renina-anxiotensina-aldosterona; produceneritropoetina que regula a síntese deglóbulos vermellos e actúa na formación davitamina D, esencial para a síntese detecido óseo.
Na nefrona (lado esquerdo da gráfica), pequenos vasos sanguíneos entrelázanse con tubos colectores de urina. Cada ril contén arredor de 1 millón de nefronas.Riles de año
A filtración ocorre en pequenas unidades colocadas dentro dos riles chamadasnefronas. Cada ril ten arredor dun millón de nefronas. Na nefrona, un glomérulo -que é un pequeno vaso sanguíneo ou capilar- entrelázase cun pequeno tubo colector de urina chamado túbulo. Prodúcese un complicado intercambio de substancias químicas a medida que os rexeitos e a auga saen do sangue e entran no sistema urinario.
Ao principio, os túbulos reciben unha mestura de refugallos e substancias químicas que o corpo aínda pode usar. Os riles recuperan algunha das substancias químicas, tales como osodio, ofósforo e opotasio, e envíannas de regreso ao sangue, que as devolve ao corpo. Dese xeito, os riles regulan a concentración desas substancias no corpo. Fai falla un equilibrio correcto para manter a vida, mais as concentracións excesivas poden ser prexudiciais.
Ademais de retirar os refugallos, os riles liberan treshormonas importantes:
Os desperdicios filtrados do sangue pasan á vexiga.
Case todas as doenzas dos riles atacan as nefronas e fanlles perder a súa capacidade de filtración. A lesión ás nefronas pode ocorrer axiña, a miúdo como resultado de lesión ou intoxicación, mais case todas as doenzas dos riles destrúen as nefronas lenta e silenciosamente. Talvez pasen moitos anos ou aínda decenios antes de que se manifeste o dano.
As dúas causas de doenza dos riles máis comúns son a diabetes e a tensión arterial alta (hipertensión).
