OReino Visigodo (engótico: Gutþiuda Þiudinassus) foi unha entidade política que xurdiu no ano419 tras asinar a paz osvisigodos cos romanos que foi concluída cunfoedus co reiWalia e o seu establecemento dese pobo bárbaro no territorio daAquitania secunda con capital enTolosa.
O reiEurico (466-484) rompeu o foedus tras a desaparición da familia imperial e agrandou o territorio lanzando unha ofensiva sobreHispania e sobre aGalia con notable éxito. No ano475 selou a paz co emperador de OrienteXulio Nepote e Eurico foi recoñecido como rei dun amplo reino entre oLoira eXibraltar.
No ano 507 perdeu boa parte do seu territorio ultrapirenaico conquistado porClodoveo, tras anos de presións sobre o episcopado católico para que traizoase ao seu rei que era ariano, os visigodos só conservaronSeptimania e unha parte daProvenza fóra daPenínsula Ibérica e a capital acabou trasladándose oficialmente aToledo no554, entrementres o reino visigodo atravesou un período caótico ata a chegada deLeovixildo ao poder. No ano585 os visigodos conquistan oReino de Gallaecia e pouco despois conRecaredo convértense aocatolicismo arrenegando doarianismo, no624 os visigodos toman as posesións bizantinas daBética, finalmente no ano711 desapareceu como entidade independente coa entrada dos musulmáns na península.
.jpg)
