Ptah narelixión exipcia era odeus creador domundo, protector deartistas,artesáns,escultores econstrutores, e tiña a súa morada enMenfis, a primeira capital política doAntigo Exipto, uns 24 km ao sur do Cairo.
Ptah é unha das divindades máis antigas e importantes do panteón exipcio e foi adorado como o deus principal. Segundo o mito, Ptah creou todo, desde osseres humanos até as outrasdeidades, utilizando o seu corazón e o poder da palabra para materializar omundo.
Ptah tamén estaba vinculado con aspectos mortuorios, a miúdo representado cunha envoltura branca que alude ás prácticas demomificación.[1]
Foi parte de varias fusións e asociacións divinas que reflicten a adaptabilidade e volubilidade da relixión exipcia, como astríades conSekhmet eNefertum, e as fusións divinasAmon-Rá-Ptah e Ptah-Sokar-Osiris, que ilustran a capacidade de adaptación e integración entre deidades con atributos compartidos, especialmente relacionados coaresurrección e oalén.
CandoImhotep foi deificado, foi tamén considerado fillo de Ptah.[2]
