| Picus | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Femia dopeto verdeal europeo (Picus viridis) | |||||||||||||||
| Clasificación científica | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| Especie tipo | |||||||||||||||
| Picus viridis Linnaeus, 1758 | |||||||||||||||
| Especies | |||||||||||||||
ver lista | |||||||||||||||
| Sinonimia | |||||||||||||||
Gecinus[1] | |||||||||||||||
Picus é un xénero deaves na familia dospícidos, xeralmente chamados petos verdeais. Ten representantes enEuropa,Asia enorte de África. O nome do xénero procede da palabralatina para "peto". O xéneroPicus foi creado polo naturalista suecoCarl Linné en 1758 nadécima edición da súa obraSystema Naturae.
Son petos de tamaño grande, característicamente coas partes superiores de cor verde. Viven en bosques espesos ou máis abertos, e poñen ovos brancos nun burato nunha árbore, normalmente sobre unha camada de estelas de madeira. Os petos do xéneroPicus comen principalmenteinsectos, con varias especies especializadas en comerformigas outérmites. Algunhas especies aliméntanse tamén defroitos ouovos. Os insectos son capturados sacando rapidamente a súa lingua longa e de punta con saliva pegañenta que teñen. Este xénero é menos completamente arbóreo que outros pícidos, e os seus membros tamén se poden alimentar no chan, atacando formigueiros ou termiteiros.
O xéneroPicus foi creado en 1758 porCarl Linné na10ª edición de Systema Naturae.[2] O nome do xénero é a palabra latina para peto.Pico (Picus) era tamén unha figura damitoloxía romana, o primeiro rei doLacio que foi convertido en peto pola feiticeiraCirce.[3] Das 13 especies deste xénero listadas por Linné, despois o naturalista inglésWilliam John Swainson designou comoespecie tipo opeto verdeal europeo (Picus viridis).[4]
Oxénero comprende 14especies:[5]
| Imaxe | Nome común | Nome científico | Distribución |
|---|---|---|---|
.jpg) | Picus chlorolophus | India,Bután,Nepal,Bangladesh eSri Lanka e cara ao leste enTailandia,Myanmar,Camboxa,Laos,Indonesia,Malaisia eVietnam. | |
 | Picus puniceus | Brunei, Indonesia, Malaisia, Myanmar,Singapur e Tailandia. | |
 | Picus viridanus | do sueste de Bangladesh ao centro dapenínsula de Malaca. | |
 | Picus vittatus | Camboxa,China, Indonesia,Laos, Malaisia, Myanmar, Singapur, Tailandia e Vietnam. | |
.jpg) | Picus xanthopygaeus | subcontinente indio esueste asiático | |
 | Picus squamatus | Afganistán,Irán, India, Nepal,Paquistán eTurcomenistán. | |
 | Picus awokera | Xapón. | |
.jpg) | Peto verdeal europeo | Picus viridis | Europa ao sur desde o sur da antigaIugoslavia,Bulgaria,Asia Menor, norte de Irán e suroeste de Turcomenistán. |
 | Peto verdeal ibérico | Picus sharpei | Europa. |
.jpg) | Peto mourisco | Picus vaillantii | Marrocos,Alxeria eTunisia no noroeste de África |
.jpg) | Picus rabieri | Camboxa, China, Laos, e Vietnam. | |
.jpg) | Picus erythropygius | Camboxa, Laos, Myanmar, Tailandia e Vietnam. | |
.jpg) | Picus canus | Europa central, setentrional e oriental, e un amplo cinto ao sur do bosque boreal de coníferas a través de Asia e ata a costa do Pacífico,Sakhalin eHokkaido. | |
| Picus dedemi | Indonesia |
As seguintes son especies que antes estaban clasificadas dentro do xéneroPicus, pero que agora están no xéneroChrysophlegma.
Un peto extinguido describiuse a partir dunfósil duntarsometatarso esquerdo que data doMioceno trdío. Pode pertencer a este xénero e recibiu o nome binomial dePicus peregrinabundus.[6]
