| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 1 de decembro de 1934 Lisboa, Portugal |
| Morte | 29 de xullo de 2021 (86 anos) Setúbal, Portugal |
| Educación | Universidade de Lisboa |
| Actividade | |
| Campo de traballo | Poesía,tradución,crítica literaria edereito |
| Ocupación | poeta, escritor, crítico literario, xornalista, tradutor, xurista |
| Premios | |
| |
  | |
Pedro Mário de Alles Tamen, nado enLisboa o1 de decembro de1934 e finado enSetúbal o29 de xullo de2021[1], foi unpoeta etradutor literarioportugués.
Fillo de Mário César Tamen e da súa primeira muller Emília da Conceição de Alles.
Pedro Tamen estudou Dereito na Facultade de Dereito da Universidade de Lisboa, onde selicenciou.
Mentres era estudante universitario, foi director do xornalEncontro e cofundador do cineclube Centro Cultural de Cinema. Foi profesor de ensino secundario e fixo crítica literaria no semanarioExpresso.[2] Coloborou noDiário de Notícias e aColóquio/Letras. Foi director-adxunto daFlama.
Entre1958 e1975 foi director da (extinguida) editora Moraes, co escritor António Alçada Baptista. Despois foi vogal do Consello de Administración daFundación Calouste Gulbenkian, durante 25 anos consecutivos, desde1975 até2000, en que se retirou como Administrador.[3] Paralelamente presidiu a PEN. Club Portugués (1987 -1990) e foi membro da dirección e presidente da asemblea xeral da Asociación Portuguesa de Escritores.
Estreouse como poeta conPoema para Todos os Dias en1956, seguido por varias edicións de poemas e libros. Como poeta, estioe inicialmente ligado a tendencias experimentalistas. Na súa escrita, hai uma exploración das possibilidades sintácticas da linguaxe, conseguindo por veces crear efectos de sorpresa ou dunha peculiar ambigüidade. Ligado inicialmente a unha temática de raíz relixiosa, o sentimento amoroso ten tido, na súa obra posterior, un lugar máis destacado.[4]
Traduciu para o portugués aImitação de Cristo (en colaboración), aEpopeia de Gilgamesh, gran parte dosSalmos (en versión adaptada ao canto) e autores comoAlejo Carpentier,André Breton,Camilo Jose Cela,Diderot, Edmond Jabès,Gabriel García Márquez,Georges Bataille,Georges Perec,Flaubert,Jacques Prévert,J.-P. Sartre,Juan Carlos Onetti,Jules Verne,Julia Kristeva, Julien Gracq, Julien Green, Lautréamont, Manuel Scorza,Mérimée, Michel de Foucault, Pascal Quignard,Sade,Vargas Llosa,Luis Sepúlveda, Victor Segalen, Albert Cohen etc.[3]
Tem poemas traducidos e publicados enfrancés,inglés,español,italiano,alemán,neerlandés,sueco,húngaro,romanés,checo,eslovaco,búlgaro eletón.[3]
O 9 de xaneiro de 1993 foi agraciado coa Grã-Cruz da Orde do Infante D. Henrique.
En 1959, casou con Maria Isabel Bénard da Costa (21.11.1932), irmá de João Bénard da Costa, da cal se divorciou en 1973. Casou por segunda vez en 1975 con Maria da Graza Livério Seabra Gomes.
