Apapoula[1] (Papaver rhoeas) é unhaplanta herbácea da familia daspapaveráceas, habitual nos campos cultivados concereais, tamén se atopa nas beiras das estradas e naspraderías. Tamén recibe en galego o nome de mapoula.
A papoula é unha planta anual de aparencia fráxil, otalo é moi fino e peludo, pouco ramificado, ao cortalo sae un xugo leitoso, como as outras durmideiras (Papaver somniferum etc).A súa floración acontece naprimavera e noverán, a súaflor é depétalos vermellos ezume leitoso.
Utilizouse tradicionalmente para curar as afeccións do tracto respiratorio como abronquite ou atose. A infusión das súas follas tamén se empregou como sedante suave. As súassementes empréganse como condimento e tamén se cultiva como planta ornamental.
A papoula, ademais do seu simbolismo na linguaxe das flores, inspiroupintores,poetas eescritores en varios paìses e epocàs. Encóntrase enheráldica, nosselos postais. A papoula era máxica é un libro da escritora galega de narrativa infantilConcha Blanco.
