A seguinte gravación da existencia de Palau por parte dos europeos chegou un século despois, en 1697, cando un grupo de palaueses naufragou na illa filipina deSamar ao noroeste. Foron entrevistados polo misioneirochecoPaul Klein o 28 de decembro de 1696. Klein puido debuxar o primeiro mapa europeo coñecido de Palau baseándose na representación dos habitantes de Palaus das súas illas de orixs que fixeron a cambio de 87 seixos de praia. Klein informou dos seus descubrimentos aoSuperior Xeral dos Xesuítas nunha carta enviada en xuño de 1697.[12]
Un mapa de 1888 que mostra as illas Palau das Indias Orientais españolas (excluídas as illas Filipinas).Palau baixo o dominio alemán; pintura deRudolf Hellgrewe c. 1908Koror xefes en 1915.
Este mapa e a carta provocaron un amplo interese nas novas illas. Outra carta escrita polo P. Andrés Serrano enviouse aEuropa en 1705, copiando esencialmente a información dada por Klein. As cartas resultaron en tres intentos xesuítas de viaxar a Palau desde asFilipinas españolas en 1700, 1708 e 1709. As illas foron visitadas por primeira vez pola expedición xesuíta dirixida por Francisco Padilla o 30 de novembro de 1710. A expedición rematou co naufraxio dos dous sacerdotes, Jacques Du Beron e Joseph Cortyl, na costa de Sonsorol, porque o barco naiSantísima Trinidad foi conducido aMindanao por unha tormenta. Outro barco foi enviado desdeGuam en 1711 para salvalos só para envorcar, causando a morte de tres sacerdotes xesuítas máis. O fracaso destas misións deu a Palau o nome orixinal españolIslas Encantadas (Illas Encantadas).[13] Visitadas polos británicos e logo ocupadas porEspaña no1875 baixo o nome deIslas Palaos (o papaLeón XIII confirma a soberanía española sobre as Carolinas en1885, en detrimento de Alemaña). España evanxelizou a poboación autóctona a traves dos capuchos, quen introducen a alfabetización, ata a súa derrota cando a guerra hispano-norteamericana, onde as Palau son vendidas aAlemaña no1899 coas outras illas Carolinas.
Os comerciantes británicos convertéronse en visitantes habituais de Palau no século XVIII (o barco de paquetes da Compañía Británica das Indias OrientaisAntelope naufragou nailla de Ulong en 1783, o que levou aPríncipe Lee Boo a Londres), seguida da expansión da influencia española no século XIX. Palau, baixo o nome dePalaos, foi incluído noCongreso de Malolos en 1898, o primeiro congreso revolucionario deFilipinas, que quería a total independencia dos colonialistas. Palau, nese momento, formaba parte dasIndias Orientais Españolas con sede enFilipinas. Palau tiña un membro designado para o Congreso, converténdose no único grupo de illas de todas as Illas Carolinas que tiña unha alta representación nun Congreso filipino non colonial. O Congreso tamén apoiou o dereito de Palau á autodeterminación se algunha vez quixo seguir ese camiño.[14] Máis tarde, en 1899, como parte dasIllas Carolinas, Palau foi vendida poloImperio Español aoImperio Alemán como parte deNova Guinea alemá noTratado xermano-español (1899). Durante aprimeira guerra mundial, oImperio Xaponés anexionou as illas despois de apoderarse delas aAlemaña en 1914. Despois daprimeira guerra mundial, aLiga das Nacións puxo formalmente as illas baixo administración xaponesa como parte doMandado dos Mares do Sur. Na segunda guerra mundial, o Xapón utilizou Palau para apoiar a súainvasión de Filipinas en 1941, que tivo éxito en 1942. A invasión derrocou aMancomunidade Filipina instalada polos estadounidenses e instalou aSegunda República Filipina apoiada polo Xapón en 1943.[15]
Catro dos distritos do territorio formaron un estado federal en1979 osEstados Federados de Micronesia, pero os distritos de Palau e dasillas Marshall votaron en contra da constitución proposta. Palau aproba entón, nun referendo, a súa independencia en1979, aproban unha nova constitución que entra en vigor o1 de xaneiro do1981[16] e asinan un tratado de libre asociación cosEstados Unidos no1982. Despois de oito referendos e unha emenda á Constitución das Palau, a Libre Asociación é ao fin ratificada no1993 e entra en vigor o1 de outubro do1994[17] facendo Palaude iure independente, aínda que erade facto independente desde o 25 de maio de 1994, cando rematou a tutela. As relacións diplomáticas formais coasFilipinas restablecéronse no mesmo ano, aínda que as dúas nacións xa tiñan canles diplomáticas de respaldo antes de 1994.[Cómpre referencia] Palau tamén se fixo membro doForo das Illas do Pacífico, pero retirouse en febreiro de 2021 tras unha disputa sobre a elección deHenry Puna como secretario xeral do Foro.[18][19]
A lexislación que convertía a Palau nun centro financeiro "offshore" foi aprobada poloSenado dos Estados Unidos en 1998.[20]
En 2005, Palau liderou odesafío de Micronesia, que conservaría o 30% das augas costeiras próximas á costa e o 20% dos bosques dos países participantes para 2020. En 2009, Palau creou o primeirosantuario de quenllas , prohibindo a pesca comercial de quenllas nas súas augas. En 2012, asIllas Rocks de Palau foron declaradas comoPatrimonio da Humanidade daUNESCO.[21]
En 2015, Palau converteuse en membro doClimate Vulnerable Forum baixo a presidencia de Filipinas e, ao mesmo tempo, o país protexeu oficialmente o 80% dos seus recursos hídricos, converténdose no primeiro país en facelo.[22] A protección dos seus recursos hídricos provocou importantes incrementos na economía do país en menos de dous anos.[23] En 2017, a nación converteuse na primeira en establecer unha ecopromesa, coñecida comoPalau Pledge, que están seladas nos pasaportes locais e estranxeiros.[24] En 2018, Palau e Filipinas comezaron a reconectar as súas relacións económicas e diplomáticas. Filipinas apoiou a Palau para converterse nun estado observador naASEAN, xa que Palau tamén ten orixes étnicas do sueste asiático.[25]
Oparlamento nacional da República de Palau denomínase Olbiil Era Kelulau (OEK), o que signifia aCasa das decisións paroladas. Este parlamento consta de dúas cámaras renovadas cada 4 anos. A cámara dos delegados tén 16 membros, un de cada estado de Palau. O Senado tén 9 senadores que son elixidos en función da poboación de cada distrito.
O poder executivo (goberno) de Palau consta dun Presidente, un Vicepresidente e un Consello dos Xefes. O vicepresidente é un dos ministros.
O Consello das xefes está composto por un dos xefes de cada estado da República. O Consello consella ao Presidente en canto a dereito en relación coa constitución e leis de Palau.
A Constitución de Palau dá o poder xudiciario supremo á Corte suprema. Baixo a súa xurisdición, ten a Corte nacional (Nacional Court).
Palau está dividido en dezaseisestados (e 1984 municipios). A continuación móstranse as súas superficies (en quilómetros cadrados) e as poboacións estimadas de 2012 e do censo de 2015:
É un arquipélago do océano Pacífico, ao sur do mar de Filipinas e ao norte da Papuasia. O arquipélago fai parte do conxunto chamadoMicronesia.
As illas principais de Palau sonAngaur,Babeldaob,Koror ePeleliido que están preto da mesma barreira de coral. Case dous terzos da poboación vive en Koror. Ao norte destas illas está oatol Kayangel. As illasChelbacheb ouRock islands (aproximadamente 70) están deshabitadas. Forman igualmente parte das Palau un grupo illado de seis illas, a máis de 600 km das illas principaisIllas suroeste, formando os estados deSonsorol eHatohobei.
A economía consiste principalmente noturismo, naagricultura de subsistencia e napesca. O goberno é o principal empregador da forza de traballo, confiando fortemente na axuda financeira dosEstados Unidos. As visitas por negocios e turismo chegaron a 50.000 persoas no ano financeiro 2000/2001. A poboación goza dun ingreso per cápita dúas veces maior que o de Filipinas e de gran parte deMicronesia. Propostas clave de longa duración para o sector turístico foron moi alentadas pola expansión do transporte aéreo no Pacífico, a crecente prosperidade dos países líderes do leste de Asia, e a vontade dos estranxeiros por financiar o desenvolvemento da infraestrutura.
A lingua principalmente falada nas Palaus, opalauano, é unhalingua austronesia; mais, contrariamente á maior parte das linguas faladas enOceanía, é máis próxima das linguas faladas en Asia do Sueste (en especial enFilipinas) que das doutras linguas daMicronesia.
↑"Statistical Yearbook 2015". República de Palau Oficina de Orzamento e Planificación Ministerio de Facenda (1 de febreiro de 2016). Consultado o 21 de agosto de 2018.
↑Clark, Geoffrey;Anderson, Atholl; Wright, Duncan (2006). "Human Colonization of the Palau Islands, Western Micronesia".Journal of Island & Coastal Archaeology1 (2): 215–232.doi:10.1080/15564890600831705.
↑Smith, Alexander D. (2017). "The Western Malayo-Polynesian Problem".Oceanic Linguistics56 (2): 435–490.doi:10.1353/ol.2017.0021.
_(small_islands_magnified).svg%26amp%3blang%3dgl)
