Pio VIII, nado enCingoli o20 de novembro de1761 e finado enRoma o30 de novembro de1830, foi un relixioso italiano,papa daIgrexa católica entre1829 e1830.
O seu nome eraFrancisco Saverio Castiglioni e nacera no seo dunha familia nobre. Instruído enDereito Canónico eTeoloxía, vicario xeral enAnagni eFano. Consagradobispo deMontalto (1800) porPío VII, instou a este, trala súa ruptura conNapoleón, a permanecer firme na defensa dos dereitos daSanta Sé. Tal actitude lle valería, por parte do Emperador, o desterro e a persecución. Máis tarde foi nomeadocardeal, bispo deCesena (1816), deFrascati (1821) e Gran Penitenciario da Curia Pontificia. EnRoma, secundou as iniciativas do cardeal Consalvi, ó que manifestou sempre unha grande admiración.
O seu ascenso ó Pontificado tivo lugar no conclave que seguiu ó falecemento deLeón XII. Elixido o31 de marzo de1829, nos seus actos iniciais proseguiu en diversos aspectos a obra do seu predecesor: ataques contra as correntes liberais e racionalistas, represión docarbonarismo, fomento e impulso da obra misional, prudencia ante os movementos de emancipación civil e política dos católicos enGran Bretaña,Bélxica ePolonia. A súa defensa da orde constituída e da Europa daSanta Alianza non impediu, porén, o seu asine repulsa ante os intentos deFrederico Guillerme III de Prusia de somete-los matrimonios mixtos, celebrados nas súas estados católicos, a unha lexislación protestante, que prescribía o que os fillos lexítimos de tales matrimonios habían de ser educados na relixión paterna. Polo breveLitteris altero abhinc armo, do25 de marzo de1830, manifestou que na celebración dos matrimonios mixtos nos que a educación católica dos futuros fillos non estivese previamente establecida, os prelados só permitirían a asistencia pasiva do sacerdote. No seuTraditi humiliati condenou o indiferentismo relixioso, oxansenismo e as sociedades segredas. A Revolución de xullo de1830, enFrancia contraCarlos X provocou nunha vaga de violento anticlericalismo.Pio VIII recoñeceu a Monarquía liberal deLois Filipe de Orleáns e ordenou ó episcopado francés a submisión á nova orde política. Aprobou as resolucións do Concilio de Baltimore. O Pontífice tratou tamén de mellora-la administración temporal dos dominios da Santa Sé e de mellora-las condicións de vida das clases máis humildes.