Movatterモバイル変換


[0]ホーム

URL:


Saltar ao contido
Wikipediaa Wikipedia en galego
Procura

Osmio

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Osmio
Ru
 
 
76
Os
 
        
        
                  
                  
                                
                                
Os
Hs
RenioOsmioIridio
Táboa periódica dos elementos
[[Ficheiro:{{{espectro}}}|300px|center]]
Liñas espectrais do Osmio
Información xeral
Nome,símbolo,númeroOsmio, Os, 76
Serie químicaMetal de transición
Grupo,período,bloque8,6,d
Densidade22610 kg/m3
Dureza7
AparenciaAzul agrisado
N° CAS7440-04-2
N° EINECS231-114-0
Propiedades atómicas
Masa atómica190,23(3)[1]u
Raio medio130pm
Raio atómico(calc)185pm
Raio covalente128pm
Raio de van der Waalspm
Configuración electrónica[Xe]4f145d66s2
Electróns pornivel de enerxía2, 8, 18, 32, 14, 2
Estado(s) de oxidación8, 7, 6, 5,4, 3, 2, 1, 0, -1, -2
ÓxidoLevementeácido
Estrutura cristalinahexagonal
Propiedades físicas
Estado ordinarioSólido
Punto de fusión3306 K
Punto de ebulición5285 K
Punto de inflamabilidade{{{P_inflamabilidade}}} K
Entalpía de vaporización627,6 kJ/mol
Entalpía de fusión31,8 kJ/mol
Presión de vapor2,52Pa a 3300 K
Temperatura crítica K
Presión crítica Pa
Volume molar8,42·10-6 m3/mol
Velocidade do son4940 m/s a 293.15K (20°C)
Varios
Electronegatividade(Pauling)2,2
Calor específica130J/(K·kg)
Condutividade eléctrica10,9·106S/m
Condutividade térmica87,6 W/(K·m)
1.ªEnerxía de ionización840 kJ/mol
2.ª Enerxía de ionización1600 kJ/mol
3.ª Enerxía de ionización{{{E_ionización3}}} kJ/mol
4.ª Enerxía de ionización{{{E_ionización4}}} kJ/mol
5.ª Enerxía de ionización{{{E_ionización5}}} kJ/mol
6.ª Enerxía de ionización{{{E_ionización6}}} kJ/mol
7.ª Enerxía de ionización{{{E_ionización7}}} kJ/mol
8.ª enerxía de ionización{{{E_ionización8}}} kJ/mol
9.ª Enerxía de ionización{{{E_ionización9}}} kJ/mol
10.ª Enerxía de ionización{{{E_ionización10}}} kJ/mol
Isótopos máis estables
isoANPeríodoMDEdPD
MeV
184Os0,02%>5,6·1013 aα1,671180W
185OsSintético93,6dε1,013185Re
186Os1,59%>2·1015 aα2,/22182W
187Os1,96estable con 111neutróns
188Os13,24estable con 112neutróns
189Os16,15estable con 113neutróns
190Os26,26estable con 114neutróns
191OsSintético15,4 dβ-0,314191Ir
192Os40,78%estable con 116neutróns
193OsSintético30,11 dβ-1,141193Ir
194OsSintético6 aβ-0,097194Ir
Unidades segundo oSI e encondicións normais de presión e temperatura, salvo indicación contraria.

Oosmio é unelemento químico de número atómico 76 que se atopa no grupo 8 datáboa periódica dos elementos. O seu símbolo éOs.

Trátase dunmetal de transición branco agrisado, fráxil e duro. Clasifícase dentro dogrupo do platino, e emprégase nalgúns aliaxes conplatino eiridio. Atópase aliado en minas de platino e o seu tetraóxido, OsO4.

Emprégase tamén en síntese orgánica (como oxidante) e no proceso de coloración de tecidos (para a súafixación), para a súa observación mediante microscopia electrónica, e noutras técnicas biomédicas. As aliaxes de osmio empréganse en contactos eléctricos, puntas de bolígrafos e outras aplicacións nas que é necesaria unha gran dureza e durabilidade.

Características principais

[editar |editar a fonte]

Características físicas

[editar |editar a fonte]

O osmio ten un ton gris azulado e é o elemento estábel máis denso: ten aproximadamente o dobre de densidade que ochumbo e é lixeiramente máis denso que oiridio.[2]

Características químicas

[editar |editar a fonte]

O osmio forma compostos conestados de oxidación que varían de −2 a +8, dos que os máis comúns son +2, +3, +4 e +8. O estado de oxidación +8 salienta porque, por non ser do +9 do iridio[3], é o estado de oxidación máis alto que alcanza calquera outro elemento, alcanzado só poloxenon,[4]rutenio,[5]hassio[6] eiridio.

O composto máis común que presenta o estado de oxidación +8 é otetróxido de osmio. Este composto tóxico fórmase cando o osmio en po exponse ao ar. É un sólido cristalino moivolátil, solúbel na auga, de cor amarela pálida e cun forte cheiro.

Aplicacións

[editar |editar a fonte]

Só dous compostos de osmio teñen aplicacións importantes: tetróxido de osmio para a coloración de tecidos enmicroscopia electrónica e para a oxidación dealquenos na síntese orgánica e os osmatos non volátiles para reaccións de oxidación orgánica.[7]

Notas

[editar |editar a fonte]
  1. CIAAW
  2. Arblaster, J. W. (1989)."Densities of osmium and iridium: recalculations based upon a review of the latest crystallographic data"(PDF).Platinum Metals Review33 (1): 14–16. Arquivado dendeo orixinal(PDF) o 07 de febreiro de 2012. Consultado o 27 de marzo de 2019. 
  3. Stoye, Emma (23 October 2014)."Iridium forms compound in +9 oxidation state".Royal Society of Chemistry. 
  4. Selig, H.; Claassen, H. H.; Chernick, C. L.; Malm, J. G.; et al. (1964)."Xenon tetroxide – Preparation + Some Properties".Science143 (3612): 1322–3.Bibcode:1964Sci...143.1322S.JSTOR 1713238.PMID 17799234.doi:10.1126/science.143.3612.1322. 
  5. Barnard, C. F. J. (2004). "Oxidation States of Ruthenium and Osmium".Platinum Metals Review48 (4): 157.doi:10.1595/147106704X10801. 
  6. "Chemistry of Hassium"(PDF).Gesellschaft für Schwerionenforschung mbH. 2002. Archived from the original on 14 de xaneiro de 2012. Consultado o2007-01-31. 
  7. Bozzola, John J.; Russell, Lonnie D. (1999)."Specimen Preparation for Transmission Electron Microscopy".Electron microscopy : principles and techniques for biologists. Sudbury, Mass.: Jones and Bartlett. pp. 21–31.ISBN 978-0-7637-0192-5. 

Véxase tamén

[editar |editar a fonte]
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría:  OsmioModificar a ligazón no Wikidata

Bibliografía

[editar |editar a fonte]
Control de autoridades
Identificadores
Obtido de «https://gl.wikipedia.org/w/index.php?title=Osmio&oldid=7225448»
Categoría:

[8]ページ先頭

©2009-2025 Movatter.jp