 | Atención:Este artigo ou apartado precisa dun traballo de revisión.
Cando os problemas se resolvan, retire esta mensaxe, peronon quite esta mensaxe ata que estea todo solucionado. De ser posible, sería mellor substituír este marcador poroutro máis específico.(Desde xuño de 2019) |
 | Este artigoprecisa de máisfontes ou referencias que aparezan nunhapublicación acreditada que poidan verificar o seu contido, como libros ou outras publicacións especializadas no tema. Por favor, axudemellorando este artigo.(Desde xuño de 2019.) |
 | Este artigo ou sección precisa revisión por alguén que saiba deste tema. Se ten eses coñecementosmellore este artigo. (Desde xuño de 2019.) |
 | Este artigo ou sección precisa dunha revisión do formato que siga olibro de estilo da Galipedia. Pode axudar amellorar este artigo e outros encondicións semellantes. |
OpenDocument (OASISOpen Document Format for Office Applications) é unestándar aberto definido porOASIS que especifica un formato de arquivo baseado enXML que permite almacenar datos deaplicacións de oficina.
Unha das causas e tamén consecuencia da estrutura monopolística do mercado informático que se consolidou durante os anos 90 son as trabas para intercambiar datos entre aplicacións de diferentes provedores, aínda que estas sexan do mesmo tipo. As grandes empresas creadoras desoftware fomentan estas incompatibilidades para producir asíndrome de cliente cativo: Os gastos necesarios para implantar unha nova tecnoloxía son maiores que os beneficios que poida prover debido á necesidade de realizar unha custosa migración de datos ao novo sistema. Estasíndrome do cliente cativo minimiza a competencia e atrasa o progreso da tecnoloxía.
A extensión das redesWAN comoInternet a finais dos anos 90 agravou os problemas de incompatibilidade, xa que limitaban as posibilidades de comunicación entre organizacións diferentes que moitas veces contaban con solucións de software heteroxéneas. Unha das primeiras solucións a este problema foi a homoxeneización dos produtos informáticos, decantándose a maioría por un provedor concreto que se considerou o estándar de facto, feito que agravou aínda máis os problemas de competencia no mercado das solucións de software.
