Nova Escocia[1] (enlatín, e de uso habitual eninglés:Nova Scotia; enescocés:Alba Nuadh; enfrancés:Nouvelle-Écosse) é unhaprovincia canadense localizada na costa suroriental doCanadá. É a provincia máis poboada nasMarítimas, e a súa capital,Halifax, é o grande centro económico da rexión. Nova Escocia é a segunda provincia máis pequena do Canadá, cunha superficie de 55,284 km². A súa poboación, de 934,405 habitantes,[2] faina a 4ª provincia menos poboada do país, e a segunda con máis densidade de poboación.
A economía de Nova Escocia estivo tradicionalmente moi baseada nos seus recursos, pero nas décadas recentes diversificouse. Industrias como apesca, amineiría, asilvicultura e aagricultura seguen a ser moi importantes, pero xunto óturismo, átecnoloxía, ócine, ámúsica e ós servizos financeiros.
A provincia inclúe varias rexións da naciónmicmac de Mi'gma'gi, que cobre a totalidade das Marítimas, así como partes deMaine, aPenínsula de Gaspé, eTerra Nova. Nova Escocia xa era fogar do pobo micmac cando chegaron os primeiros colonizadores europeos. En 1604, colonosfranceses estableceron o primeiro posto permanente europeo ó norte deFlorida enPort Royal, fundando o que sería coñecido comoAcadia. OImperio Británico obtivo o control da rexión entre 1713 e 1760, e estableceu unha nova capital en Halifax en 1749. En 1867 Nova Escocia foi unha das provincias fundadoras daConfederación Candense, xunto conNovo Brunswick, e aProvincia do Canadá.
.jpg)
.svg)
