Movatterモバイル変換


[0]ホーム

URL:


Saltar ao contido
Wikipediaa Wikipedia en galego
Procura

Nicolasa Añón

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
(Redirección desde «Nicolasa Añón Paz»)
Para outras páxinas con títulos homónimos véxase:Añón Paz.
Modelo:BiografíaNicolasa Añón
Biografía
Nacemento(es)Nicolasa Añón PazEditar o valor en Wikidata
28 de febreiro de 1810Editar o valor en Wikidata
Boel, EspañaEditar o valor en Wikidata
Morte1 de novembro de 1887Editar o valor en Wikidata (77 anos)
Boel, EspañaEditar o valor en Wikidata
Actividade
Ocupaciónpoetisa,escritoraEditar o valor en Wikidata
Familia
IrmánsFrancisco Añón
Tomás Añón PazEditar o valor en Wikidata

BNE: XX5423546BUSC: anon-paz-nicolasa-1810-1887

Nicolasa Añón Paz, nada enBoel (na parroquia deSan Pedro de Outes, concello deOutes), o28 de febreiro de1810 e finada no mesmo lugar o1 de novembro de1887, foi unha campesiña e poeta galega. Foi a irmá máis vella do poeta e xornalista galegoFrancisco Añón, precursor dorexurdimento cultural galego doséculo XIX.

Traxectoria

[editar |editar a fonte]
Portada do libro manuscrito cos versos de Nicolasa Añón.

Estos versos mal compostos
son de Nicolasa Añón
que non tivo máis principios
que os que tivo o ligon.
Por Nicolasa Añón de
Paz, vecina del lugar
de Boel parroquia de
San Pedro de Outes.

—Última folla do manuscrito.[1]
A ruína da casa natal de Nicolasa pode apreciarse na fachada que dá á horta.[2]

Naceu no seo dunha familia de labregos acomodados e dedicouse toda a vida ó traballo no campo e ás tarefas domésticas.

Casou o 23 de xuño de 1829 con Pedro Buján Coiradas, dePazos (Santa María de Entíns), tamén de Outes, e tivo tres fillos: Jesús, Eduardo e José.

Nicolasa eraanalfabeta, cousa habitual entre os campesiños e as mulleres do tempo, pero en1885, con 75 anos de idade, ditou ó mestre Jacobo Lema Fernández un feixe de poesías que hoxe constitúen a única mostra da súa poesía; omanuscrito resultante estivo parcialmente inédito ata2014.[3] Jacobo Lema era natural deOlveira (Dumbría), de onde era párroco o fillo de Nicolasa, Jesús.

O texto está formado por catro poemas en castelán e dous máis en galego, de certa extensión e de temática relixiosa; só un dos poemas, en galego, é que se aparta desta temática e recolle a visita que fixera o reiAfonso XII aSantiago de Compostela.

En1886, o xornalista noiésLisardo Rodríguez Barreiro foi coñecela a Boel e recolleu na reportaxe dúas poesías que Nicolasa lle recitou: unha era a dedicada a Afonso XII e outra inédita, dedicada á morte do seu irmán Francisco Añón.[4]

Señor, non lle valen nada, porqu’eu maxinos así coma quen non quer a cousa, mentras debullo n’o millo ou acomerando as vacas

O 1 de novembro de 1887 faleceu a consecuencia dunha pulmonía, na mesma casa onde nacera, e da que só quedan as ruínas e unha placa que só lembra o poeta Francisco Añón.

O periodista e escritor españolManuel Ossorio y Bernard dedicoulle unha entrada na súa obraApuntes para un diccionario de escritoras españolas del siglo XIX, publicado en cinco capítulos na revista culturalLa España Moderna, entre setembro de 1889 e maio de 1990.[4]

Ninguén volve mencionar a Nicolasa ata 1963, candoRicardo Carballo Calero publica a súaHistoria da literatura galega contemporánea e contempla a súa obra "ao agarimo da sombra do seu irmán".[5]Xesús Alonso Montero dálle unha entrada naGran Enciclopedia Galega que, na edición de 2003, di que nacera "entre 1806 e 1810" e que da súa obra só se conservan "dúas composicións, en estrofas octosilábicas, que posúen toda a gracia e espontaneidade da poesía popular".[6] Lémbrese que o manuscrito de Jacobo Lema non se fixo público ata o ano 2014,[7] despois de que o escritorRamón Blanco Fernández o atopase casualmente en outubro de 2012 cando presentaba na Serra de Outes un libro seu sobre Francisco Añón.

Posteriormente, tamén foi reivindicada porXosefina López de Serantes,Carmen Blanco[8] eAurora Marco.[9]

Notas

[editar |editar a fonte]
  1. Remate do libro de Nicolasa. 1885
  2. Álbum de mulleresConsello da Cultura Galega.
  3. "Nicolasa Añón, a do verso apagado".www.edu.xunta.gal. Consultado o2024-05-30. 
  4. 4,04,1Rolland, Eduardo (2021-02-28)."Nicolasa Añón, a poeta galega que non sabía ler nin escribir".GCiencia. Consultado o2024-05-30. 
  5. Carballo, R. (1975) [1963].Historia da Literatura Galega Contemporánea. Galaxia. pp. 85–86; 551; 790.ISBN 84-7154-227-7. 
  6. Gran Enciclopedia Galega Silverio Cañada (DVD).El Progreso. 2005.ISBN 84-87804-88-8. 
  7. Poesías de Nicolasa Añón, Asociación Cívico-Cultural Terra de Outes, 2014.
  8. Blanco García, Carmen (1991).Literatura galega da muller. Vigo:Edicións Xerais de Galicia. 
  9. Marco López, Aurora (1993).As precursoras. A Coruña:La Voz de Galicia. 

Véxase tamén

[editar |editar a fonte]

Bibliografía

[editar |editar a fonte]

Outros artigos

[editar |editar a fonte]

Ligazóns externas

[editar |editar a fonte]
Control de autoridades
Traído desde «https://gl.wikipedia.org/w/index.php?title=Nicolasa_Añón&oldid=6748295»
Categorías:
Categorías agochadas:

[8]ページ先頭

©2009-2025 Movatter.jp