| Mosasaurus Rango fósil:Cretáceo Superior | |||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Esqueleto deM. hoffmanni, no Museo de Historia Natural de Maastricht. | |||||||||||||||||
| Clasificación científica | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| Especie tipo | |||||||||||||||||
| Mosasaurus hoffmannii Mantell, 1829 | |||||||||||||||||
| Especies | |||||||||||||||||
| Sinonimia | |||||||||||||||||
BatrachiosaurusHarlan, 1839 | |||||||||||||||||
Mosasaurus ("lagarto dorío Mosa") é unxéneroextinto de saurópsidos mosasáuridos que viviron durante oMaastrichtiano no períodoCretáceo (eraMesozoica), hai entre 70-66 millóns de anos na área das actuaisEuropa Occidental eAmérica do Norte. O seu nome fai referencia ao feito de que o primeiro espécime foi achado preto dorío Mosa. O xéneroCapelliniosuchus, algunha vez considerado como uncrocodiliforme metriorrínquido, é unsinónimo menor deMosasaurus.
OMosasaurus estivo entre os últimos e maiores xéneros de mosasauros que se acharon. A maior especie coñecida deste xénero é oMosasaurus hoffmanni, que alcanzou os 17,6 metros de lonxitude.[1] lixeiramente máis grande que os seus parentes americanosTylosaurus, de 13,7 metros de lonxitude; eHainosaurus, de 12,2 metros de lonxitude.[2][3] Ademais, Mosasaurus era moito máis robusto que osmosasaurios tilosaurinos de tamaño similar.
Como moitos mosasauros, as súas patas estaban modificadas en aletas hidrodinámicas, sendo as dianteiras máis grandes que as posteriores. O cranio estaba máis fortemente constituído que noutros mosasauros, xa que amandíbula se articulaba de xeito moi apertado contra o cranio. Tiña un corpo amplo en forma de barril, e cos seus grandes ollos, pobre visión binocular e bulbos olfactivos mal desenvolvidos, os expertos cren queMosasaurus vivía preto da superficie do océano, onde se alimentaba de peixes, tartarugas, amonitas, e posiblemente mosasauros máis pequenos. O animal permanecía preto da superficie e aínda que era capaz de mergullar, evidentemente prefería non aventurarse en augas máis profundas.
O cranio doMosasaurus culminaba nun proceso curto e cónico, e as mandíbulas estaban armadas con grandes dentes afiados e cónicos. Os seus membros tiñan forma de aletas con cinco díxitos nas frontais e catro nas posteriores. O tronco acababa nunha forte cola dotada de aleta no seu extremo, sendo o principal medio de locomoción do animal na auga, máis que as súas aletas.
Mosasaurus foi o primeiro xénero de mosasauro en ser nomeado (e de feito, o primeiro xénero deréptil prehistórico que o foi).[4] Os primeiros restos coñecidos pola ciencia foron un cranio fragmentario proveniente dunha canteira de calcarias no Monte San Pedro, un outeiro preto deMaastricht,Países Baixos, achado en 1764 e recollido polo tenente Jean Baptiste Drouin en 1766. O resto foi adquirido polo Museo Teylers enHaarlem en 1784 porMartinus van Marum, o primeiro director do museo, quen publicou a súa descrición só até 1790. Considerou que se trataba dunha especie dun "gran peixe que respira" (Pisces cetacei, noutras palabras: unha balea).[5] Aínda forma parte da colección, estando catalogado como TM 7424.[6]
Nalgún momento entre 1770 e 1774 ("1770" de acordo con Faujas de Saint-Fond, "preto do ano 1770" de acordo a Camper e "en 1780" de acordo a Cuvier en 1808), un segundo cranio parcial foi descuberto e adquirido.[7][8][9] Foi achado nun terreo propiedade docóengo Theodorus Joannes Godding, e máis tarde exhibiuno na súa casa de campo sobre a costa do outeiro. Un físico retirado do exército holandés/alemán, Johann Leonard Hoffmann (1710-1782), tamén atopou algúns fragmentos e escribiu sobre o cranio ao profesor holandés Petrus Camper. Hoffmann presumía que o animal era un crocodilo. Con todo, en 1786 Camper non estivo de acordo e concluíu que os restos eran de "unhabalea dentada descoñecida".[10]
Maastricht, unha importante cidade fortificada, foi capturada poloexército revolucionario francés a finais de 1794. Acompañando ás tropas francesas, aínda que arribara a Maastricht dous meses antes da toma da cidade, atopábase o xeólogo Barthélemy Faujas de Saint-Fond nunha misión para asegurar a peza, xunto coreprésentant du peuple (comisario político) Augustin-Lucie de Frécine (1751–1804), quen durante a campaña tratou de transportar a Francia calquera ben de valor científico ou artístico que el puidese ter nas súas mans. Dándose conta de que o cranio fora removido da casa de campo e escondido dentro da fortaleza, dise que Frécine ofrecería "seiscentas botellas de excelente viño" a aqueles que fosen os primeiros en localizar o cranio e traerllo intacto. Pronto unha ducia de granadeiros puideron reclamar a recompensa, levando a peza con eles.[11] En decembro de 1794 o fósil foi trasladado aParís como botín de guerra, sendo declarado por decretopatrimonio nacional e engadido á colección do novoMuseo Nacional de Historia Natural de Francia.
En 1798 Faujas de Saint-Fond publicou a súaHistoire naturelle da montagne de Saint-Pierre de Maestricht [Tome 1], que tamén contiña un informe das circunstancias do achado. De acordo a este texto, o Dr. Hoffmann pagaba aos canteiros cando estes informáronlle de achados fósiles. Cando o cranio foi atopado en 1770 Hoffmann puido ser alertado e entón liderou a escavación. Despois Godding puido reclamar os seus dereitos como terratenente e forzou a Hoffmann a renunciar á súa propiedade a través dun litixio, o que gañou influenciando á corte. Con todo De Saint-Fond, en 1795, salvou o espécime para a ciencia, prometendo unha considerable indemnización a Godding para compensalo pola súa perda. Non obstante, como mostrou o historiador holandés Peggy Rompen, moi pouco desta famosa historia pode ser corroborado por outras fontes. Godding era o propietario orixinal, Hoffmann claramente nunca posuíu o fósil, non houbo un litixio, Faujas de Saint-Fond probablemente nunca pagou nada e o relato enteiro parece ser fabricado por el para xustificar o refugallo mediante a forza militar.[12]
De Saint-Fond aínda asumía que o espécime representaba un crocodilo. En 1798 o fillo de Petrus Camper, Adriaan Gilles Camper, estudou de novo o fósil indirectamente ao reconsiderar a descrición feita polo seu pai, e foi o primeiro en chegar á conclusión de que os restos pertencían a un lagartovarano xigante, o que resultou en que escribise unha misiva en 1799 aGeorges Cuvier.[13]
En 1808 Cuvier confirmou o resultado de Camper. O fósil volveuse xa parte das primeiras especulacións de Cuvier sobre a posibilidade de que as especies animais se extinguiron. A idea da extinción preparou o camiño para a súa teoría docatastrofismo ou "creacións consecutivas", un dos predecesores da teoría daevolución. Anteriormente, case todos os espécimes de réptiles fósiles, tras recoñecerse que viñera dunha criatura viva, eran interpretados como formas similares ás da actualidade: crocodilos, peces, baleas, ou grandes mamíferos terrestres. A idea de Cuvier de que o espécime de Maastricht era unha versión xigante dun animal moderno distinto de calquera especie existente hoxe en día parecía estraña, mesmo para el. Xustificou isto confiando nas súas técnicas no entón novo campo daanatomía comparada, que xa usara para identificar exemplares xigantes doutros grupos modernos coñecidos só polos seus fósiles, incluíndotapires xigantes e perezosos terrestres.[4]
Aínda non se lle deu un nome científico á nova especie, xa que o espécime usualmente era coñecido comoGrand Animal fossile des Carrières de Maëstricht, é dicir "o gran animal fósil das canteiras de Maastricht". En 1822 William Daniel Conybeare nomeounoMosasaurus polo nome latino (Mosa) do río Maas (ou Meuse) que pasa xunto ao monte Saint Peter, sendo o segundo cranio o holotipo, MNHNP AC9648. Onome da especie (epíteto)hoffmannii foi engadido porG.A. Mantell en 1829, en homenaxe de Hoffmann, baixo a suposición de que el foi o descubridor do espécime tipo. A forma emendadahoffmanni que frecuentemente se usa na actualidade é contraria ás regras da ICZN que establecen que "a escritura orixinal dun nome [...] debe ser preservada."[14]
En1854 o biólogo alemán Hermann Schlegel foi o primeiro en deducir que oMosasaurus tiña aletas no canto de patas normais.
En1998, outro cranio fósil aínda maior e máis intacto foi achado nas canteiras de calcaria de Maastricht, sendo alcumado "Bèr", e foi exhibido no Museo de Historia Natural da cidade. Con todo, logo determinouse que este achado representaba unha nova especie do xéneroPrognathodon.
A familiaMosasauridae divídese en variassubfamilias, sendoMosasaurus situado na subfamiliaMosasaurinae. Esta, á súa vez, divídese en agrupacións menores outribos, nas queMosasaurus asóciase conClidastes,Moanasaurus,Amphekepubis eLiodon na triboMosasaurini.
Dado que o xénero foi nomeado a principios do século XIX, numerosas especies foron asignadas aMosasaurus. Con todo, só cinco son hoxe en día consideradas como válidas pola maioría dos investigadores:M. hoffmannii Mantell 1829 (a especie tipo),M. lemonnieri Dollo 1889,M. missouriensis (Harlan 1834),M. conodon Cope 1881, eM. beaugei Armbourg 1952.[15]
Outras especies nomeadas pero que son consideradas inválidas oudubidosas inclúen:
Mosasaurus gracilis Owen, 1849, coñecido a partir dunhamandíbula da idade do Turoniano da Calcaria Inferior de Sussex, Reino Unido, foi reclasificado como un membro deRussellosaurina.[16]
Cladograma deMosasaurus e os taxóns emparentados modificado de Aaron R. H. Leblanc, Michael W. Caldwell e Nathalie Bardet, 2012:[17]
 | Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Mosasaurus |
