Formación de montes submarinos e illas como consecuencia desubdución, enHonshu (Xapón).
Osoceanógrafos definen os montes submarinos como estruturas independentes que se elevan polo menos 1000 m sobre ofondo oceánico.
Os montes submarinos formánronse pola acción devolcáns actualmenteextintos, que os fixeron emerxer abruptamente. Usualmente encóntranse no leito mariño entre os 1.000 e os 4.000 m de profundidade.
As súas cimas están a miúdo entre os centos e miles de metros por debaixo da superficie, polo que se considera que xacen en mares profundos.[1]
Estímase que hai cerca de 30.000 montes submarinos nosmares daTerra, dos cales só uns cantos están estudados.
A maioría deles agrúpanse en pequenos conxuntos, formando uns a xeito dearquipélagos somerxidos.
Esquema batimétrico dun monte submarino: oDavidson Seamount).
Os montes submarinos tenden a proxectarse en zonas pouco profundas e moi propicias para a vida mariña, subministrando hábitats para especies que non se encontran en sectores máis profundos do leito mariño. Debido a que estes montes están illados os uns dos outros, forman "illas submarinas", creando unha zona bioxeográfica especial.
Como están formados a partir derochas volcánicas, osubstrato é moito máis pesado que o leito desedimentos que o rodea, o que provoca a existencia dun diferente tipo defauna que a do resto do relevo oceánico, o que comporta a un alto nivel deendemismos.
Ademais, os montes submarinos son vitais puntos de estancia para algúnsanimais migratorios, como asbaleas, que alí poden alimentarse e esconderse dedepredadores.
Por outro lado, os montes submarinos posúen incrustacións polimetálicas, e algúns son ricos enmetais comocobalto eplatino, aínda que a explotación destes recursos é reducidísima.