A cidade e os seus territorios esténdense sobre 12,5 km² de superficie na parte oriental docabo de Tres Forcas. Alberga unha poboación de máis de 78.000 habitantes e presenta diversas particularidades froito da súa posición xeográfica e historia, tanto na composición da súa poboación e as súas actividades económicas, como na súa cultura (froito da exemplar convivencia de cristiáns, musulmáns, xudeus e hindús).
O patrimonio arquitectónico de Melilla está considerado, xunto co deBarcelona, como un dos mellores expoñentes doestilo modernista español de principios doséculo XX.[1] Melilla chegou a ter nesa época ata 100.000 habitantes. Actualmente recibe diariamente unha poboación flotante dos municipios marroquís próximos á súa área de influencia que fan que a súa poboación case se duplique nalgunhas ocasións.
Melilla constituíuse encidade autónoma en1995, aínda que xa foi recoñecido o seu dereito á autonomía naConstitución española de 1978. Marrocos reivindica a cidade como parte do seu territorio xunto conCeuta e outros territorios españois de menor entidade no norte deÁfrica. OGoberno de España nunca estableceu negociacións de ningún tipo, xa que considera a Melilla -do mesmo xeito que os outros territorios norteafricanos- parte integrante do territorio nacional español.
Melilla é unha das dúas cidades españolas situadas no norte deÁfrica. Sitúase ao nordeste deMarrocos, que polo tanto queda ao suroeste. O outro límite é omar Mediterráneo. A distancia sitúanse cara ó oeste,Ceuta e oestreito de Xibraltar. O núcleo urbano orixinario era unha fortaleza construída sobre un montículo peninsular duns 30 metros sobre o nivel do mar.[2] A súa superficie é de 12,33km² aproximadamente.
Melilla ten unclima mediterráneo, cálido e húmido, con ventos de poñente e levante, tamén ocasionalmente vento doSáhara. A súa temperatura media anual é de 19 °C, con invernos suaves en torno aos 12.8 °C en xaneiro, sendo os veráns moi cálidos cunha media no mes de agosto de 25,2 °C. As choivas máis intensas concéntranse nos meses de inverno e primavera, mentres que o verán é unha estación seca, rexistrándose 534 mm anuais de media.
A cidade conta cunha poboación de 71.339 habitantes (INE2008), coa taxa de natalidade máis alta de España, fronte ao índice de mortalidade que se sitúa como o máis baixo de España. O 65% da poboación é orixinaria da Península, sendo osmusulmáns, os máis de orixe marroquí, un 30%. Segue en importancia a comunidade xudía cuns 1000 habitantes, seguida da poboación de orixe india que non chega ao cento de persoas, xa que na última década descendeu estrepitosamente.
A cidade de Melilla remonta a súa historia ao establecemento noséculo VII a.C. de comerciantesfenicios que aproveitaron a súa situación próxima aoestreito de Xibraltar e as rutas comerciais do Mediterráneo occidental para prosperar, alcanzando o seu esplendor cara aoséculo II a.C. Coa decadencia púnica, Rusadir formará parte do reino de Mauretania que sería incorporado á provincia romana deMauretania Tingitana no ano 42.
Máis tarde coa chegada dos árabes a partir do 680 a península de Guelaya é obviar para continuar conquistando a antigaHispania, ao cruzar o EstreitoTariq no711 e continuarían os árabes ata o 732 na antigaHispania Septimana; pero unha guerra entre as cidades de Fes e Tremecén farán que a poboación de Rusadir abandone as xa ruínas melillenses. Así, o territorio permaneceu abandonado ata que a partir doséculo X foi recuperado porAbderramán III, quen mandou unha frota desdeMálaga no927, integrándose así noCalifato de Córdoba e mantendo estreitas relacións coa Hispania musulmá deal-Andalus.
En1860, coTratado de Wad-Ras, establecéronse os límites fronteirizos da cidade conMarrocos, trazados ata onde alcanzaban os disparos docanón do "Camiñante", segundo o estipulado en devandito tratado. Tres anos máis tarde creouse oporto franco e en1864 as autoridades españolas permitiron o asentamento libre de persoas na cidade. A inmigración da pernínsula foi escasa ao principio pero comezou a tomar forza tras o fin daguerra de Margallo en1893.
O establecemento do protectorado tivo efectos moi positivos na economía da cidade, que se converteu na capital económica da parte oriental. A explotación das minas doRif propiciou o desenvolvemento unha industria derivada destas e o tráfico de mercancías e a pesca aumentaron xunto cos beneficios derivados do aprovisionamento do exército.
Foi en Melilla onde se produciron os primeiros acontecementos dasublevación militar de 1936 contra aII República que desencadearon a posteriorguerra civil española e o establecemento doréxime franquista en España.Franco desenvolveu unhas boas relacións coas nacións árabes ao non recoñecer ao estado deIsrael e axudou á causa independentista da parte francesa deMarrocos permitindo manifestacións nacionalistas en cidades baixo dominio español, emisións de radio e o tráfico de armas, que frecuentemente entraba a través de Melilla. Con todo, tras a independencia da zona francesa en1956, non puido evitar o propio da zona española debido a constantes disturbios e a presión deEstados Unidos.Así, o Goberno español recoñeceu a soberanía de todo Marrocos, comprometéndose a respectar a unidade territorial do reino. Neste recoñecemento oficial é no que se basean as reclamacións territoriais de Marrocos sobre Melilla e Ceuta. A independencia de Marrocos tivo un impacto tremendo en Melilla a nivel económico e as sucesivas entregas de territorio español a Marrocos -Cabo Juby (1958),Ifni (1969),Sáhara Occidental (1975)- desataron o pesimismo na cidadanía. Ata1995 era unha comarca daprovincia de Málaga, foi en devandito ano cando a cidade accedeu administrativamente ao estatuto decidade autónoma sendo a principios doséculo XXI un dos motores económicos da rexiónrifeña, baseado na súa condición deporto franco e os intercambios comerciais, á vez que centro de atención dos fluxos migratorios de poboación africana cara aos territorios daUnión Europea.
Actualmente está considerada territorio periférico da Unión Europea, dentro do chamado conxunto de territorios de Ultramar e rexións periféricas transcontinentales con tratamento fiscal diferente.
A economía de Melilla susténtase principalmente dosector comercial. Asempresas representan o 0,1% do total de empresas españolas. O 95% destas empresas son microempresas maioritariamente inscritas como persoa física. Melilla éporto franco, do mesmo xeito queCeuta, desde mediados do século pasado.Na actualidade existen máis de 3.400 empresas, das que máis do 50% pertencen ao sector inmobiliario e hostaleiro, destacando o sector comercial, seguido do manufacturero, constituído por industrias fabricantes de elementos metálicos para a construción, elementos cirúrxicos, ortopédicos e industrias orientadas ás artes gráficas. Así mesmo, ten unha serie de vantaxes fiscais, como bonificacións nalgúns impostos.
AConstitución española de 1978 recoñece aCeuta e Melilla como cidades autónomas. Melilla, xa que logo, é unha cidade autónoma deEspaña segundo a lei orgánica 2/1995, de 13 de marzo, doEstatuto de Autonomía de Melilla. Este estatuto específico, aínda que non lle recoñece capacidade lexislativa, si que lle permite propor nas Cortes as iniciativas lexislativas que considere oportunas. A diferenza coascomunidades autónomas é que non ten unha asemblea lexislativa autónoma propia.
A cidade autónoma de Melilla conta con varios equipos en categoría nacional. Enfútbol, destaca aUD Melilla, fundada en1943 e que xoga enSegunda División B dende1987, sendo o equipo máis veterano da categoría. En1999 proclamouse campión e en varias ocasións xogou, sen éxito, a promoción de ascenso aSegunda División. O equipo xoga os seus partidos noEstadio Municipal Álvarez Claro, con capacidade para 12.000 espectadores.
↑Ramos Oliver, Francisco (2013). Exemplar dedicado a: APORTACIONES A CINCO SIGLOS DE LA HISTORIA MILITAR DE ESPAÑA / coord. por Evaristo C. Martínez-Radío Garrido."Las guerras de Marruecos".ENTEMU(encastelán) (UNED, Universidad Nacional de Educación a Distancia: Centro Asociado de Asturias) (XVII): 165–18.ISSN1130-314X.
_Aterrizando_en_Melilla_(16668390111).jpg)
.svg)
.svg)
.svg)
