Chámasemecanismo a un conxunto desólidos resistentes, móbiles uns respecto doutros, unidos entre si mediante diferentes tipos de unións, chamadaspares cinemáticos (pernos, unións de contacto, pasadores etc.), cuxo propósito é a transmision dasmáquinas reais, e do seu estudo ocúpase aTeoría de mecanismos.
Baseándose en principios doálxebra lineal efísica, créanse esqueletos vectoriais, cos cales fórmanse sistemas de ecuacións. A diferenza dun problema decinemática oudinámica básico, un mecanismo non se considera como unha masa puntual e, debido a que os elementos que conforman a un mecanismo presentan combinacións de movementos relativos de rotación e translación, é necesario tomar en conta conceptos comocentro de gravidade,momento de inercia,velocidade angular etc.
A maioría de veces un mecanismo pode ser analizado utilizando un enfoque bidimensional, o que reduce o mecanismo a un plano.
En mecanismos máis complexos e, polo tanto, máis realistas, é necesario utilizar unha análise espacial. Un exemplo disto é unha rótula esférica, a cal pode realizar rotacións tridimensionais.
A análise dun mecanismo deberíase facer na seguinte orde:
 | Commons ten máis contidos multimedia sobre: mecanismos |
