Twain criouse enHannibal, Missouri, que máis tarde serviría de escenario paraTom Sawyer eHuckleberry Finn. Traballou como aprendiz dun impresor ao comezo da súa carreira, e despois traballou como tipógrafo, contribuíndo con artigos no xornal do seu irmán maiorOrion Clemens. Twain converteuse entón en piloto dun barco fluvial norío Mississippi, o que lle proporcionou material paraLife on the Mississippi (A vida no Mississippi) (1883). Pouco despois, Twain dirixiuse ao oeste para unirse a Orion enNevada. Referiuse con humor á súa falta de éxito na minería, recorrendo ao xornalismo para oTerritorial Enterprise deVirginia City.[5]
Alcanzou o éxito como escritor por primeira vez co relato humorístico "The Celebrated Jumping Frog of Calaveras County", que se publicou en 1865; estaba baseado nunha historia que escoitou noHotel Angels deAngels Camp,California, onde pasara algún tempo como mineiro. O relato deulle fama internacional.[6] Escribiu ficción e non ficción. A medida que crecía a súa fama, converteuse nun orador moi solicitado. O seu enxeño e sátira, tanto en prosa como en discurso, valéronlle o eloxio de críticos e colegas, e Twain foi amigo de presidentes, artistas, industriais e membros da realeza europea.
Twain gañou moito diñeiro cos seus escritos e conferencias, pero investiu en empresas que lle fixeron perder a maior parte deste, como aPaige Compositor, unha máquina tipográfica mecánica que fracasou pola súa complexidade e imprecisión. Declarouse enbancarrota por mor destes reveses financeiros, pero co tempo superou os seus problemas económicos coa axuda doexecutivo daStandard Oil,Henry Huttleston Rogers. Twain acabou pagando integramente a todos os seus acredores, a pesar de que a súa declaración de bancarrota significaba que non estaba obrigado a facelo. Naceu pouco despois da aparición docometa Halley, e predixo que a súa morte tamén o acompañaría, morrendo un día despois de que o cometa estivese no seu punto máis próximo á Terra.[11]
Samuel Clemens, aos 15 anos, sostendotipos metálicos nunpau de composición que deletrea o seu nome de pía. Entendeu que o proceso de impresión fotográfica invertía o contido dunha imaxe do mesmo xeito que se invertía o tipo móbil cara atrás na impresión para dar unha copia clara.
Samuel Langhorne Clemens naceu o 30 de novembro de 1835 na diminuta aldea deFlorida, Missouri. Foi o sexto dos sete fillos deJane (nada Lampton; 1803-1890), natural deKentucky, eJohn Marshall Clemens (1798-1847), natural deVirxinia.
Os seus pais coñecéronse cando o seu pai, avogado colexiado enKentucky, tentou axudar ao pai e ao tío de Jane a evitar a quebra.[12] Casaron en 1823.[13] Twain era de ascendenciacórnica,inglesa eescocesa-irlandesa.[14][15][16][17] Só tres dos seus irmáns viviron máis aló da infancia:Orion (1825-1897), Pamela (1827-1904) e Henry (1838-1858). O seu irmán Pleasant Hannibal (1828) morreu ás tres semanas de vida,[18][19] a súa irmá Margaret (1830-1839) cando Twain tiña tres anos, e o seu irmán Benjamin (1832-1842) tres anos máis tarde.[Cómpre referencia]
Aos catro anos, a súa familia trasladouse á veciña localidade deHannibal, Missouri,<re def>"Mark Twain, American Author and Humorist". Consultado o 21 de novembro do 2023.</ref> unha cidade portuaria dorío Mississippi, onde realizou os seus primeiros estudos e que lle inspirou a cidade ficticia de St. Petersburg enThe Adventures of Tom Sawyer e enThe Adventures of Huckleberry Finn, moitas das lembranzas das súas novelas están inspiradas na facenda do seu tío e na vila de Hannibal..[20]A escravitude era legal en Missouri naquela época, e converteuse nun tema destes escritos. O seu pai era avogado e xuíz e morreu depneumonía en 1847, cando Twain tiña 11 anos.[21] Ao ano seguinte, Twain abandonou a escola tras cursar o quinto grao para converterse en aprendiz de impresor.[1] En 1851, empezou a traballar comotipógrafo, contribuíndo con artigos e bosquexos humorísticos noHannibal Journal', unha periódico propiedade do seu irmán Orion. Aos 18 anos abandonou Hannibal e traballou como impresor enNova York,Filadelfia,St. Louis eCincinnati, afiliándose á recentemente creadaUnión Tipográfica Internacional, osindicato de impresores.Educouse enbibliotecas públicas polas tardes, onde atopou máis información que nunha escola convencional.[22]
Twain describe a súa infancia enLife on the Mississippi (A vida no Mississippi), afirmando que "só había unha ambición permanente" entre os seus camaradas: ser barqueiro de vapor. "Pilotar era o posto máis grandioso de todos. O piloto, mesmo naqueles días de salarios triviais, tiña un soldo principesco: de cento cincuenta a douscentos cincuenta dólares ao mes, e non tiña que pagar pensión." Tal e como o describía Twain, o prestixio do piloto superaba ao do capitán. O piloto tiña que "coñecer persoalmente cada vello escollo e cada álamo dun só tronco e cada escura chea de madeira que adorna as beiras deste río ao longo de mil duascentas millas; e máis que iso, debe... saber realmente onde están estas cousas na escuridade". O piloto dobarco de vaporHorace E. Bixby contratou a Twain como piloto para que lle ensinase o río entreNova Orleáns e St. Louis por 500 dólares (equivalentes a 17.000 dólares en 2022), pagadeiros co primeiro soldo de Twain tras graduarse. Twain estudou o Mississippi, aprendeu os seus puntos de referencia, a navegar as súas correntes con eficacia e a ler o río e as súas canles en constante cambio, arrecifes, escollos mergullados e rochas que "arrincarían a vida da embarcación máis forte que xamais flotase".[23] Pasaron máis de dous anos antes de que obtivese a súa licenza de piloto. A pilotaxe tamén lle deu o seu pseudónimo de "mark twain" ("marca dous") que era oberro do sondador para unha profundidade fluvial medida de dúas brazas (12 pés), que era auga segura para un barco de vapor.[24][25]
Como novo piloto, Clemens serviu no vaporA. B. Chambers conGrant Marsh, que se fixo famoso polas súas fazañas como capitán dun barco de vapor no río Missouri. Ambos se gustaban e admiraban, e mantiveron unha correspondencia durante moitos anos despois de que Clemens abandonase o río.[26]
Mentres se adestraba, Samuel convenceu ao seu irmán menor, Henry, para que traballase con el, e mesmo lle conseguiu un posto deoficinista no barco de vaporPennsylvania. O 13 de xuño de 1858, a caldeira do vapor explotou; Henry sucumbiu ás súas feridas o 21 de xuño. Twain afirmou prever esta morte nun soño un mes antes,[27]:275 que inspirou o seu interese polaparapsicoloxía; foi un dos primeiros membros daSociedade para a Investigación Psíquica.[28] Twain sentiase culpable e considerouse responsable durante o resto da súa vida. Seguiu traballando no río e foi piloto fluvial ata que estalou aguerra civil en 1861, cando se restrinxiu o tráfico ao longo do río Mississippi . Ao comezo das hostilidades, alistouse brevemente nunha unidade local dosConfederados. Máis tarde escribiu o esbozo "The Private History of a Campaign That Failed" (A historia privada dunha campaña que fracasou), no que describe como el e os seus amigos foran voluntarios confederados durante dúas semanas antes de que a súa unidade se disolvese.[29]
Despois marchouse a Nevada para traballar para o seu irmán Orion, que era Secretario doTerritorio de Nevada. Twain describe o episodio no seu libroRoughing It.[30][31]:147
A viaxe de Twain terminou na cidade mineira deVirginia City, Nevada, onde se converteu enmineiro enComstock Lode.[29] Fracasou como mineiro e entrou a traballar no xornal de Virginia CityTerritorial Enterprise,[33] traballando ás ordes dun amigo, o escritorDan DeQuille. A primeira vez que utilizou o seu pseudónimo foi o 3 de febreiro de 1863, cando escribiu unrelato humorístico de viaxe titulado "Letter From Carson – re: Joe Goodman; party at Gov. Johnson's; music" e asinouno como "Mark Twain".[34][35]
As súas experiencias nooeste americano inspiraronRoughing It, escrito durante 1870-71 e publicado en 1872.[36] As súas experiencias en Angels Camp (no condado de Calaveras, California) proporcionáronlle material para «The Celebrated Jumping Frog of Calaveras County» (1865).[37][38]
Twain trasladouse aSan Francisco en 1864, enSan Francisco traballou como xornalista enThe Californian, pero foi despedido tras disputas cos seus editores, que se negaban a publicar os seus artigos máis controvertidos. Entre eles, un sobre a discriminación dos chineses e outro sobre abrutalidade policial. Os traballos xornalísticos desta época foron recollidos máis tarde enMark Twain of the Enterprise (1857). Tras quedar sen traballo e sen diñeiro, estivo a piques de suicidarse. A partir de1864 comezou a frecuentar outros escritores, un delesArtemus Ward, humorista e conferenciante, que o animou e lle ensinou o negocio das conferencias. Soportou con dificultade aFrancis Bret Harte, con quen colaborou nalgúns proxectos e ao que acusou de abandonar a súa esposa e ser unsabrista consumado. O seu relatoThe Celebrated Jumping Frog of Calaveras County (1865) deulle unha súbita popularidade e asinou ese mesmo ano un contrato coSacramento Union para escribir unha serie de cartas sobre o servizo de pasaxeiros do recentemente inaugurado servizo de barcos de vapor entre San Francisco eHonolulu; apareceu xa perfilado o seu estilo cunha inimitable e mordazironía. Os seus editores (Webb, Bliss) comezaron a enganalo sistemática e impunemente sobre as vendas das súas obras. É posible que mantivese unha relación sentimental coa poetisaIna Coolbrith.[39]
O primeiro éxito de Twain como escritor chegou cando, o 18 de novembro de 1865, o seuconto humorístico "The Celebrated Jumping Frog of Calaveras County" (A célebre ra saltadora docondado de Calaveras) publicouse no semanario neoiorquinoThe Saturday Press, o que lle atraeu a atención nacional. Un ano máis tarde, Twain viaxou ásIllas Sándwich (actual Hawaii) como reporteiro doSacramento Union. As súas cartas aoUnion foron populares e convertéronse na base das súas primeiras conferencias.[40]
En 1867, os xornais locaisThe Alta California eNew-York Tribune financiaron a viaxe de Twain poloMediterráneo a bordo doQuaker City, que incluía un percorrido por Europa e Oriente Medio. Escribiu unha colección de cartas de viaxe que máis tarde se recompilaron comoThe Inocents Abroad (Os inocentes no estranxeiro) (1869), nas que explotou humoristicamente e de forma epistolar -son cartas publicadas primeiramente en xornais norteamericanos- por unha banda, a decadencia, pretensiosidade e o aristocratismo antidemocrático europeos, e, por outro, o provincianismo pailán e a irreverencia dos estadounidenses en contacto con Europa. Foi nesta viaxe cando Twain coñeceu ao seu compañeiro de viaxe Charles Langdon, quen lle mostrou unha foto da súa irmáOlivia. Twain afirmou máis tardenamorarse a primeira vista.[41]
Ao seu regreso a Estados Unidos, en 1868 Twain recibiu unha oferta para ser membro honorario da sociedade secretaScroll and Key daUniversidade Yale.[42]
Twain eOlivia Langdon mantiveron correspondencia ao longo de 1868. Ela rexeitou a súa primeira proposición de matrimonio, pero Twain seguiu cortexándoa e conseguiu vencer a reticencia inicial do pai dela.[44] Casaron enElmira, Nova York en febreiro de 1870.[45] Ela procedía dunha «familia rica pero liberal»; a través dela, Twain coñeceu aabolicionistas, «socialistas, ateos de principios e activistas polosdereitos da muller e aigualdade social», entre elesHarriet Beecher Stowe, e osocialista utópicoFrederick Douglass, o escritorWilliam Dean Howells,[46] que se converteu no seu amigo durante moito tempo. Os Clemense viviron enBuffalo, Nova York, de 1869 a 1871. Twain posuía unha participación no xornalBuffalo Express e traballaba como editor e escritor.[47][43] Mentres vivían en Buffalo, o seu fillo Langdon morreu dedifteria en 1872 á idade de 19 meses. Tiveron tres fillas:Susy (1872–1896),Clara (1874–1962),[48] eJean (1880–1909). Os Clemense estableceron amizade con David Gray, que traballaba como editor do xornal rivalBuffalo Courier, e a súa esposa Martha. Twain escribiu máis tarde que os Gray foron «“todo o consolo” que el e Livy tiveron durante a súa “triste e patética breve estancia en Buffalo”', e que o “delicado don para a poesía” de Gray desperdiciouse traballando para un xornal.[43]
A partir de 1873, Twain trasladou á súa familia aHartford, Connecticut, onde organizou a construción deunha casa contigua a deHarriet Beecher Stowe. Nas décadas de 1870 e 1880, a familia veraneou enQuarry Farm en Elmira, a casa da irmá de Olivia, Susan Crane.[49][50] En 1874,[49] Susan mandou construír un estudo, un cenador octogonal, á parte da casa principal, como sorpresa para Twain, para que tivese un lugar tranquilo no que escribir e gozar dos seus puros.[51][52]
Seguiu escribindo libros de viaxes, comoA Tramp Abroad (1880) sobre unha excursión aosAlpes e aSelva Negra alemá, e o clásicoLife on the Mississippi (1883), composto con materiais publicados ou redactados anteriormente e que centra un período de introspección sobre a súa infancia e mocidade e no que figuran os máis valiosos libros narrativos do escritor:As aventuras de Tom Sawyer (1876) eAs aventuras de Huckleberry Finn (1884).
A antiga casa de Mark Twain
Un investimento nun novo tipo delinotipia, a linotipia Paige, arruinouno completamente no pánico de 1893, pero logrou saír dos números vermellos dando conferencias por todos osEstados Unidos e ao redor de todo o mundo: publicou sobre esta experiencia o libro de viaxesFollowing the Equator (1897). Convenceu o xeneral Grant para que editase as súas memorias. Morreulle a súa filla rmáis vella, Susy, demeninxite, Livy quedou inválida e outro fillo morreu por descoido seu, como dolorosamente contou na súaMy Autobiography; o escritor sumiuse nun negropesimismo e nunha temiblemisantropía, de forma que ata el mesmo se deu conta de que o que escribía naquel tempo era mordaz de máis e impublicable para os parámetros de entón e deixou instrucións para que se editase trala súa morte. Fixo unha esgotadora viaxe coa súa esposa porSuráfrica,Calcuta,Australia eNova Zelandia, dando conferencias e quedaron a vivir enNova York. A súa esposa faleceu enFirenze en 1904. A súa filla Jean de súpeto en 1909; deste golpe apenas se recuperou e morreu catro meses despois, o 21 de abril de 1910, en Stormfield, Nova York. Só lle sobreviviu unha filla.
Foi recoñecido mundialmente durante os últimos anos da súa vida, e recibiu, entre outros, o doutoramento Honoris Causa polaUniversidade de Oxford (Inglaterra), en 1907.
↑"John Marshall Clemens". State Historical Society of Missouri. Arquivado dendeo orixinal o 23 de setembro de 2013. Consultado o 21 de novembro do 2023.
↑Philip S. Foner,Mark Twain: Social Critic (New York: International Publishers, 1958), p. 13, cited in Helen Scott's "The Mark Twain they didn't teach us about in school" (2000) in theInternational Socialist Review 10, Winter 2000, pp. 61–65, at[1]Arquivado 2002-06-16 enWayback Machine.
↑Clemens, Samuel L.Life on the Mississippi, pp. 32, 37, 45, 57, 78, Harper & Brothers, Nova York e Londres, 1917.
↑Hanson, Joseph Mills.The Conquest of the Missouri: Being the Story of the Life and Exploits of Captain Grant Marsh, pp. 24–29, Murray Hill Books, Inc., New York and Toronto, 1909.
↑Para máis información sobre a relación de Twain coa parapsicología, véxase Blum, Deborah,Ghost Hunters: William James and the Search for Scientific Proof of Life After Death (Penguin Press, 2006).
↑Dickson, Samuel.Isadora Duncan (1878–1927). The Virtual Museum of the City of San Francisco.Arquivado dende o orixinal o June 29, 2017. Consultado oJuly 9, 2009.
↑"Samuel Clemens". PBS:The West. Arquivado dendeo orixinal o 11 de setembro de 2007. Consultado o 17 de xullo do 2024.
↑"Concerning Mark Twain".The Week: A Canadian Journal of Politics, Literature, Science and Arts1 (11). 14 de febreiro de 1884. p. 171. Consultado o 19 de decembro do 2024.
↑Erro na cita: Etiqueta<ref> non válida; non se forneceu texto para as referencias de nome«PBS»
↑"Mrs. Jacques Samossoud Dies; Mark Twain's Last Living Child; Released 'Letters From Earth'".The New York Times. 21 de novembro de 1962.San Diego, 20 de novembro (UPI) A señora Clara Langhorne Clemens Samossoud, a última filla viva de Mark Twain, morreu onte á noite no Sharp Memorial Hospital. Tiña 88 anos de idade.
↑Lowe, Hilary Iris (2020). Bird, John, ed.Mark Twain Sites.Mark Twain in Context. Literature in Context (Cambridge: Cambridge University Press). pp. 354–362.ISBN978-1-108-47260-9. Consultado o 19 de decembro do 2024.
↑O título orxinal en lingua inglesa foiA Double Barrelled Detective Story.Kalandraka publicou a tradución ao galego e cargo deAntía Veres Xesto en2018.
