Para outras páxinas con títulos homónimos véxase:
Lula.
Luiz Inácio Lula da Silva
 |
| Biografía |
|---|
| Nacemento | (pt)Luiz Inácio da Silva 27 de outubro de 1945 (80 anos) Caetés, Brasil(pt)  |
|---|
|
44ºPresidente do Brasil |
|---|
1 de xaneiro de 2023 – ← Jair Bolsonaro |
39ºPresidente do Brasil |
|---|
1 de xaneiro de 2007 – 31 de decembro de 2010 ← Luiz Inácio Lula da Silva –Dilma Rousseff → |
38ºPresidente do Brasil |
|---|
1 de xaneiro de 2003 – 31 de decembro de 2006 ← Fernando Henrique Cardoso –Luiz Inácio Lula da Silva → |
Deputado federal por São Paulo(pt) |
|---|
1 de febreiro de 1987 – 1 de febreiro de 1991
|
|
| Datos persoais |
|---|
| Residencia | Palácio da Alvorada(pt)  |
|---|
| Ideoloxía política | Lulismo(pt) ,progresismo,populismo de esquerdas,socialismo democrático,economia de mercado socialista(pt) ,comunismo esocialdemocracia |
|---|
| Relixión | Catolicismo |
|---|
| Altura | 1,68 m |
|---|
| Actividade |
|---|
| Ocupación | sindicalista, político, torneiro mecânico(pt)  |
|---|
| Partido político | Partido dos Traballadores(1980–) |
|---|
| Participou en |
|---|
|
| 8 de agosto de 2023 | Cúpula da Amazônia de 2023(pt)  |
|
| Familia |
|---|
| Cónxuxe | Janja Lula da Silva(2022–) Marisa Letícia Lula da Silva(1974–2017) Maria de Lurdes da Silva(1969–1971) |
|---|
| Fillos | Marcos Cláudio Lula da Silva ( )Marisa Letícia Lula da Silva Lulinha ( )Marisa Letícia Lula da Silva |
|---|
| Pais | Aristides Inácio da Silva e Dona Lindu |
|---|
| Irmáns | Frei Chico Genival Inácio da Silva |
|---|
| Cronoloxía |
|---|
|
| 2 de outubro de 2022 | eleccións xerais do Brasil de 2022 |
| 7 de abril de 2018-8 de novembro de 2019 | prisão de Luiz Inácio Lula da Silva(pt) |
| 27 de outubro de 2002 | Eleições gerais no Brasil em 2002(pt)  |
|
| Premios |
|---|
|
Sinatura  |
|
| Descrito pola fonte | Obálky knih,  |
|---|
| Sitio web | lula.com.br |
|---|
 
            |
Luiz InácioLula da Silva, nado enCaetés (daquela Vargem Grande, enPernambuco) o27 de outubro de1945, é un políticobrasileiro. Asumiu a Presidencia da República Federativa doBrasil en2003 coa maior votación da historia do país (52,4 millóns de votos), quebrando cifras de votación de todos os expresidentes brasileiros. Nesa altura, os seus resultados só queda por baixo, no mundo, dos do xeneralindonesioSusilo Yudhoyono (69,27 millóns de votos),George W. Bush (58,4 millóns de votos),John Kerry (54,8 millóns de votos), os tres nas eleccións realizadas en2004, e do expresidente estadounidenseRonald Reagan, que tivo, en1984, 54,4 millóns de votos. Mais ultrapasou a votación do presidenteBill Clinton, que tivo 47,4 millóns de votos.
Foi candidato a presidente en1989 (derrotado porFernando Collor de Mello), en1994 (derrotado porFernando Henrique Cardoso) e en1998 (novamente derrotado porFernando Henrique Cardoso), gañando por fin as eleccións de2002 (o segundo máis votado foiJosé Serra, doPMDB). En 2006 foi reelixido co 60,83% dos sufraxios (máis de 58,2 millóns de votos) fronteGeraldo Alckmin (candidato doPSDB). En 2017 foi condenado por corrupción e, aínda que posteriormente a condena foi revogada, pasou na cadea 580 días.[1][2] Foi de novo electo presidente o30 de outubro de2022, derrotando aJair Bolsonaro.[3][4] Deste xeito, é o único presidente en ser escollido para un terceiro mandato naHistoria do Brasil.[5]
Lula é cofundador, presidente de honra e afiliado aoPartido dos Trabalhadores (PT), un dos máis importantes partidos brasileiros.
Con 7 anos a súa familia realizou unha viaxe común para moitos nordestinos do Brasil: en condicións precarias, dirixiuse para oestado de São Paulo, coa esperanza de oportunidades mellores de vida. Pasaron a residir enGuarujá, cidade do litoral do estado.
Da Silva foi alfabetizado no Grupo Escolar Marcílio Dias. En1956 pasou a morar enSão Paulo. Con 12 anos foi empregado nunha tinturaría, tendo despois exercido as profesións de auxiliar de secretaría.
Seguindo para a industria, Lula conseguiu unha praza no curso de torneiro mecánico no SENAI, organización brasileira de ensino industrial, formándose metalúrxico. Algúns anos despois, mudouse paraSão Bernardo do Campo, onde tivo os primeiros contactos co movemento sindical en1968, por influencia do seu irmán José Ferreira de Melo, alcumadoFrei Chico, quen lle presentou o seu primeiro libro titulado:O Que é a Constituição.
En1969 Lula foi elixido para dirixir o sindicato dos metalúrxicos de São Bernardo do Campo. En1975 foi elixido presidente do mesmo sindicato. Reelixido en1978, foi un dos líderes sindicais que retomaron a práctica de manifestacións públicas de grande escala, que deixaran de ocorrer desde o endurecimento represivo da ditadura militar nos 10 anos anteriores. Durante o movemento das manifestacións, a idea de fundar un partido representante dos traballadores foi madurecendo, e, en1980 fundou o Partido dos Trabalhadores, (PT).
Na idea de participar nos procesos electorais, cambiou xudicialmente o seu nome de Luís Inácio da Silva para Luís Inácio Lula da Silva (a lexislación vixente prohibía o uso de alcumes polos candidatos).
En 1982, Lula participou nas eleccións do goberno de San Paulo, que perdeu. En1984, participou na campañaDiretas Já ao lado do Dr.Ulysses Guimarães, que clamaba por eleccións presidenciais directas despois de anos deditadura militar e presidentes nomeados. A campaña non tivo éxito e as eleccións presidenciais de 1984 foron feitas polo Colexio Electoral (indirectas). En1986, foi elixido deputado federal con récord de votos tendo unha actuación discreta.
En1989, realizáronse as eleccións directas. Lula era candidato a presidente, liderando todas as investigacións até semanas antes da elección. O gañador foiFernando Collor de Mello, candidatoconservador doPRN, que recibiu entusiasmado apoio de considerábel parte da poboación que se sentía intimidada ante a perspectiva de que o ex-sindicalista fora radical e abertamente aliñado coas teses deesquerda.
Os medios de comunicación de liñaprogresista e a oposición afirmaron que o resultado das eleccións de 1989 tería sido decisivamente manipulado por sectores dos medios de comunicación da liñaconservadora. É un feito que Collor se empeñou nunha campaña de difamación de Lula, presentando no seu horario electoral gratuíto unha antiga noiva de Lula, coa cal este tiña unha filla, e que o acusaba de lle propoñer un aborto e de ser "racista". Algúns aínda afirmaron que, alén deste feito obxectivo, houbo manipulacións dalgúns dos principais órganos dos medios de comunicación brasileiros, que cubrirían as eleccións de forma a favorecer a candidatura de Collor. A pedra de toque desas alegacións foi nun resumo do último debate televisivo entre os dous candidatos, que foi levado ao ar polo telexornal máis seguido do país a poucos días da elección -xa que logo, nun momento crítico do proceso electoral- que concedía máis tempo a Fernando Collor que a Lula. Falouse tamén na época da interrupción deliberada do servizo de ómnibus urbano en áreas de baixa renda, dificultando o traslado de electores até as seccións electorais, así como do secuestro do empresario Abílio Diniz, nas vésperas das eleccións, por un grupo de supostos terroristas estranxeiros, e que se mostrou na televisión o mesmo empresario, liberado do seu cativerio, portando unha camisa co emblema do PT, que lle tería sido colocada polos mesmos secuestradores.
En1991, o presidente Collor, oriúndo dunha tradicional familia alagoana de políticos e empresarios do sector de comunicacións, foi denunciado por corrupción activa e pasiva polas súas ligazóns co empresario e caixa da campaña de Collor,Paulo César Farias. O escándalo decorrente desas acusacións provocou ampla mobilización social no que ficou coñecido comoMovemento Cara Pintada. No seu ápice a serie de protestas pacíficas reuniu máis de cincuenta millóns de cidadáns, xamais visto no mundo en tamaña proporción, esixindo acensura do presidente. O movemento foi vitorioso grazas ápresión social exercida sobre as bases parlamentarias.
En1994, Luiz Inácio Lula da Silva volveu a presentarse á presidencia e foi novamente derrotado, desa vez polo candidato doPSDB, o sociólogoFernando Henrique Cardoso. Ex senador, Cardoso tiña un historial político ligado á centro-esquerda, tendo sido exiliado durante a ditadura militar, e é un dos intelectuais máis respectados do mundo.
Á fronte doMinistério da Fazenda no goberno deItamar Franco, Cardoso foi un dos mentores doPlano Real, que tivo éxito en frear ahiperinflación e estabilizar a moeda brasileira. En1998 converteurse no primeiro presidente brasileiro en ser reelixido, derrotando a Lula na primeira quenda.
O27 de outubro de2002 Lula foi electo presidente do Brasil, derrotando ó candidato de FHC, José Serra doPSDB. No seu discurso de investidura, Lula afirmou: "E eu, que durante tantas vezes fui acusado de não ter umdiploma superior, ganho o meu primeiro diploma, o diploma de presidente da República do meu país". A declaración foi unha resposta contra os innúmeros ataques que sufriu en virtude da súa baixa educación formal, que moitos consideran incompatíbel co cargo máis importante da República. Moitos opositores din que tal afirmación non é verídica, pois Lula xa tiña o certificado de torneiro mecánico emitido polo SENAI, así como un diploma similar como deputado federal. As causas deste desabafo foron os ataques sufridos na campaña que desmerecían a súa educación.