Leymah Roberta Gbowee, nada enLiberia o1 de febreiro1972 é unhaactivista liberiana encargada de organizar o movemento de paz que puxo fin á segunda guerra civil do país en 2003. Isto conduciu á elección deEllen Johnson Sirleaf enLiberia, a primeira naciónafricana que tivo comopresidenta unha muller.[1] O venres 7 de outubro de 2011 Gbowee recibiu oPremio Nobel da Paz xunto á súa compatriota Sirleaf e áiemeníTawakkul Karman. En outubro de 2012, renegou de Sirleaf, acusándoa denepotismo e de facer pouco polos máis pobres.[2]
Leymah Gbowee naceu na zona central deLiberia. Á idade de 17 anos, trasladouse aMonrovia, Liberia, cando estalou a Primeira Guerra Civil. Formouse como terapeuta durante a guerra e traballou con nenos que foran soldados.[3] Rodeada polas imaxes da guerra, Gbowee deuse conta de que "se calquera cambio tivese que suceder na sociedade, devandito cambio tería que ser levado a cabo polas nais".[4] Ela é nai de seis fillos.[5]
En 2002, Gbowee era unha traballadora social que organizou o grupo "Women of Liberia Mass Action for Peace". Este movemento de paz comezou co feito de que as mulleres nativas rezaban e cantaban nun mercado de peixe.[6] Ela organizou as mullerescristiás emusulmás deMonrovia para que rezasen miles de mulleres, converténdose nunha forza política contra a violencia e contra o goberno.[7]
Baixo o liderado de Gbowee, as mulleres lograron forzar unha reunión co presidente Charles Taylor, e obtiveron unha promesa pola súa parte para asistir ás conversas de paz en Ghana.[8] Posteriormente, Gbowee encabezou unha delegación de mulleres de Liberia aGhana para seguir aplicando a presión durante o proceso de paz.[9] O grupo de mulleres levou a cabo unha protesta silenciosa fronte ao Palacio Presidencial deAccra, dando lugar a un acordo durante as conferencias de paz que, anteriormente, estaban estancadas.
Gbowee eConfort Freemant, membros de dúas diferentesigrexas luteranas, organizaron a Rede de Mulleres de Consolidación da Paz (WIPNET, polas súas siglas en inglés), e dita organización emitiu unha declaración de intencións ao presidente. Esa declaración sinalaba: "No pasado estabamos en silencio, pero despois de ser asasinadas, violadas, deshumanizadas, e infectadas con enfermidades, e ver os nosos nenos e familias destruídas, a guerra ensinounos que o futuro está en dicir NON á violencia e SI á paz! Non cederemos ata que prevaleza a paz."[10]
O seu movemento puxo fin á Segunda Guerra Civil de Liberia en 2003 e conduciu á elección deEllen Johnson Sirleaf, primeira muller que chegaba á presidencia dun estado africano.
Nunha entrevista poloDía Internacional da Muller, Gbowee tamén expresou:
O movemento de mulleres de paz de Liberia demostrou ao mundo que os movementos de base son esenciais para o mantemento da paz; que as mulleres en posicións de liderado son intermediarias eficaces para a paz, e a importancia dos movementos pola xustiza social, culturalmente pertinentes. A experiencia de Liberia é un bo exemplo para o mundo de que as mulleres -especialmente as mulleres africanas- poden ser impulsoras da paz
[11]
Gbowee é a personaxe central no documental cinematográfico realizado en 2008 e tituladoPray the Devil Back to Hell. O filme foi empregado como un instrumento de loita nos conflitos doSudán eZimbabwe, mobilizando as mulleres africanas para pedir paz e seguridade.[12]
- Premio Living Legends por Servizos á Humanidade.
- Medalla de Xustiza John Jay, entregada polo Colexio de Xustiza Criminal John Jay[13]
- Premio Gruber polos Dereitos da Muller en 2009.
- John F. Kennedy Premio Perfil de Coraxe en 2009.[14]
- Women's eNews 2008 Leaders for the 21st Century Award[15]
- Cinta Azul para a Paz da Escola de Goberno John F. Kennedy naUniversidade Harvard en 2007.
- Premio Humanitario Joli da Escola Condado Riverdale en 2007.
|
|---|
| 1901–1925 | |
|---|
| 1926–1950 | |
|---|
| 1951–1975 | |
|---|
| 1976–2000 | |
|---|
| 2001– | |
|---|
.jpg)
