  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | (en)Joseph Walton Losey 14 de xaneiro de 1909 La Crosse, Estados Unidos de América |
| Morte | 22 de xuño de 1984 (75 anos) Londres, Reino Unido |
| Lugar de sepultura | Putney Vale Cemetery(pt) |
 Presidente do xurado do Festival de Cannes | |
| 1972 – 1972 ← Michèle Morgan –Ingrid Bergman → | |
| Datos persoais | |
| Residencia | Londres |
| Educación | Dartmouth College Universidade Harvard La Crosse Central High School(en) |
| Actividade | |
| Ocupación | director de cinema, director teatral, produtor de cinema, guionista, realizador |
| Período de actividade | 1939 - |
| Participou en | |
| 24 de xuño de 1977 | Documenta 6 |
| Obra | |
| Arquivos en | |
| Familia | |
| Cónxuxe | Dorothy Bromiley(1956–),divorcio |
| Premios | |
| |
| Descrito pola fonte | Obálky knih, |
           | |
Joseph Losey, nado enLa Crosse (Wisconsin) o14 de xaneiro de1909 e finado enLondres o22 de xuño de1984, foi undirector de cineestadounidense.
Procedente dunha importante familia, estudoumedicina pero abandonou a carreira para estudar a de letras. A súa inclinación artística comeza durante a década dos 30 frecuentando aGraduate School of Art and Sciencies, desenvolvendo numerosas actividades, tanto no campo periodístico e radiofónico como no teatral. Neste último medio alcanzou prestixio, sendo o responsable dalgúns espectáculos colaborando conBertolt Brecht e trasladándose aRusia para estudar técnicas teatrais. A finais dosanos 30 comenza a ter os seus primeiros contactos co cine, realizando algúns traballos para a administración estadounidense e longametraxes de carácter educativo. En1948 dirixiu a súa primeira longametraxeO rapaz dos cabelos verdes para aRKO. En1952 como moitos dos seus coetáneos foi vítima da política do senadorJoseph McCarthy ao ser acusado de manter actividades antiamericanas. Emigrou aInglaterra, onde logo de traballar con varios pseudónimos, entre eles o de Joseph Walton, Victor Hanbury ou Andrea Forzano, decidiu instalarse definitivamente e proseguir a súa carreira cinematográfica. Empezou a obter recoñecemento crítico a partir da súa exitosa colaboración co dramaturgoHarold Pinter en tres películas: a súa obra mestraThe Servant (1963);Accident (1967); eO mensaxeiro (1970), película que obtén aPalma de Ouro en Cannes.
 | Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Joseph Losey |
