Josep Fontana (2017) |
Biografía |
---|
Nacemento | 20 de novembro de 1931 Barcelona, España |
---|
Morte | 28 de agosto de 2018 (86 anos) Barcelona, España |
---|
Causa da morte | insuficiencia cardíaca |
---|
Educación | Universidade de Barcelona |
---|
Director de tese | Fabián Estapé(pt)  |
---|
Actividade |
---|
Campo de traballo | Historia |
---|
Ocupación | historiador, profesor universitario, escritor |
---|
Empregador | Universidade de Barcelona Universidade Autónoma de Barcelona Universidade de Valencia Universidade Pompeu Fabra Universidade de Lleida |
---|
Partido político | Partit Socialista Unificat de Catalunya(1957–1980) Barcelona en Comú |
---|
Interesado en | Franquismo ehistoria contemporánea de España |
---|
Xénero artístico | Ensaio |
---|
Profesores | Jaime Vicens Vives eFerran Soldevila Zubiburu(pt)  |
---|
Influencias | |
---|
Participou en |
---|
|
18 de febreiro de 2014 | Intellectuals for the Third Republic(en)  |
|
Obra |
---|
Obras destacables |
Doutorando | Roberto Fernández Díaz,Jaume Claret Miranda,Martí Grau i Segú(pt) ,Josep Maria Fradera(en) eJordi Figuerola(en)  |
---|
Premios |
---|
|
|
Descrito pola fonte | Diccionario Akal de Historiadores españoles contemporáneos (2002)(en) , (sec:Fontana Lázaro, Josep, p.260–261) |
---|
   |
Josep Fontana i Lázaro, nado enBarcelona o20 de novembro de1931 e finado na mesma cidade o28 de agosto de2018,[1][2] foi un historiadorcatalán. Foi unha das figuras máis relevantes da historiografía catalá e española.[3]
Licenciouse en Filosofía e Letras, sección de Historia en 1956 naUniversidade de Barcelona, onde fixo o doutoramento enHistoria en 1970. Entre 1957 e 1966, foi axudante deJaume Vicens Vives eJordi Nadal na Facultade de Ciencias Económicas de Barcelona.[1]
En 1966, por mor dunha serie de protestas contra a represión franquista, xunto con outros profesores, foi expulsado da universidade non retornará até 1968 como interino na Universidade Autónoma de Barcelona[1] onde estivo até 1974 cando gañou a cátedra de Historia Económica e Mundial naUniversidade de Valencia.[2] En 1976, retornou á Universidade Autónoma de Barcelona onde foi vicerreitor e decano da facultade de Letras.[1]
En 1990, participou na fundación daUniversidade Pompeu Fabra e onde foi catedrático até a súa xubilación en 2001, cando foi nomeado catedrático emérito. En 1991, fundou o Instituto Universitario de Historia Jaume Vicens Vives, dependente da Universidade Pompeu Fabra.[3]
Josep Fontana foi membro do consello editorial da revistapolíticaSin Permiso. Dende abril de 2010 fixo o labor de analista para o diarioPúblico.
Foi unha persoa comprometida politicamente durante o franquismo e que militou noPSUC dende 1957 até comezos da década dos 80. Naseleccións municipais de 2015, foi no derradeiro lugar da lista deBarcelona en Comú, que levaría á súa candidataAda Colau á alcaldía de Barcelona.
Foi alumno deFerran Soldevila eJaume Vicens Vives.
- 1971:La quiebra de la monarquía absoluta (1814-1820). Barcelona: Ariel.
- 1972:Política i economía a la Catalunya del siglo XX. Barcelona: Ariel.
- 1975:Cambio económico y actitudes políticas en la España del siglo XIX. Barcelona: Ariel. ISBN 84-344-0736-1
- 1977:La revolucion liberal [Texto impreso] : política y hacienda en 1833-1845. Madrid: Instituto de Estudios FiscalesISBN 8471960346
- 1979:La crisis del Antiguo Régimen (1808-1831). Barcelona: Crítica.ISBN 8474230845
- 1980:La Hacienda en la historia de España: 1700-1931. Madrid: Instituto de Estudios Fiscales.ISBN 8471963174
- 1981:La invasió napoleònica: economía, cultura i societat. Barcelona: Universitat Autónoma, Servei de Publicacions.ISBN 8474880181
- 1982:Historia: análisis del pasado y proyecto social
- 1992:La història després de la fi de la història
- 1994:Europa ante el espejo
- 1999:Enseñar historia con una guerra civil de por medio
- 1999:Introducció a l'estudi de la història
- 2000:La història dels homes
- 2005:Aturar el temps
- 2006:De en medio del tiempo
- 2006:La construcció de la identitat. Barcelona: Base.ISBN 84-85031-51-2 (edición en galego:A construción da identidade e outros traballos de historia (2007). Ames [A Coruña]: Laiovento.ISBN 978-84-8487-112-5)
- 2007:Historia de España, vol. 6: La época del liberalismo
- 2010:L'ofici d'historiador (Documenta Universitària)
- 2011:Por el bien del imperio. Una historia del mundo desde 1945. Barcelona: Pasado & Presente.ISBN 978-8493914349
- 2013:El futuro es un país extraño: una reflexión sobre la crisis social de comienzos del siglo XXI. Barcelona: Pasado & Presente.ISBN 978-84-939863-5-3
- 2013:De en medio del tiempo: la Segunda Restauración Española, 1823-1834. Barcelona: Crítica.ISBN 978-84-9892-554-8
- 2014:La formació d'una identitat: una història de Catalunya. Vic: Eumo.ISBN 978-84-9766-526-1
- 2017:El siglo de la revolución: una historia del mundo desde 1914. Madrid: ed. Crítica.ISBN 978-84-16771-50-9
- 2018:L'ofici d'historiador (nova edició ampliada, Arcàdia)
En 2006, recibiu aCreu de San Jordi e no 2007 foi recoñecido co primeiro Premio Nacional á Traxectoria Profesional e Artística concedido polaGeneralitat de Catalunya.[1][2]
O 11 de xuño de 2010 recibiu o título dedoutor honoris causa polaUniversidade Rovira i Virgili deTarragona[4], o 25 de novembro de 2011 polaUniversidade de Valladolid e o 14 de marzo de 2013 polaUniversidade de Xirona, xunto conRamón Garrabou eJordi Nadal.[5]
- ↑1,01,11,21,31,4"Josep Fontana i Lázaro".Gran enciclopèdia catalana(encatalán). Consultado o 02-09-2018.
- ↑2,02,12,2Lorenci, Miguel (28-08-2018)."Josep Fontana, historiador y maestro de historiadores".lavozdegalicia.es. Consultado o 01-09-2018.
- ↑3,03,1"Mor Josep Fontana Lázaro, un dels més grans renovadors de la historiografia catalana i espanyola".upf.edu(encatalán). 20-08-2018. Consultado o 02-09-2018.
- ↑"Josep Fontana, investit doctor honoris causa per la Universitat Rovira i Virgili".upf.edu(encatalán). 11-06-2010. Arquivado dendeo orixinal o 31-05-2020. Consultado o 02-09-2018.
- ↑"Josep Fontana, investit doctor honoris causa per la Universitat de Girona".upf.edu(encatalán). 15-03-2013. Consultado o 02-09-2018.