Jane Birkin
 |
| Biografía |
|---|
| Nacemento | (en)Jane Mallory Birkin
14 de decembro de 1946
Londres (Reino Unido) |
|---|
| Morte | 16 de xullo de 2023 (76 anos)
6º distrito de París (Francia) |
|---|
| Causa da morte | leucemia |
|---|
| Lugar de sepultura | Cemiterio de Montparnasse |
|---|
| Residencia | París |
|---|
| Educación | École Jeannine Manuel
Miss Ironside's School(en) |
|---|
| Actividade |
|---|
| Campo de traballo | Actuación,actuación cinematográfica,guión cinematográfico,dirección de cine,canto emodelaxe |
|---|
| Lugar de traballo | París |
|---|
| Ocupación | cantante, directora de cinema, modelo, actriz, realizadora, guionista, actriz de teatro, artista discográfica, actriz de cinema, modelo |
|---|
| Período de actividade | 1966 - 2023 |
|---|
| Xénero artístico | Música pop |
|---|
| Instrumento | Voz |
|---|
| Selo discográfico | Universal Music Group |
|---|
| Participou en |
|---|
|
| 2007 | Festival de Cannes 2007 |
|
| Familia |
|---|
| Cónxuxe | John Barry(1965–1968) |
|---|
| Parella | Olivier Rolin(1995–2008)
Jacques Doillon(1980–1991)
Serge Gainsbourg(1968–1980) |
|---|
| Fillos | Kate Barry
( )John Barry
Charlotte Gainsbourg
()Serge Gainsbourg
Lou Doillon
()Jacques Doillon |
|---|
| Pais | David Leslie Birkin e Judy Campbell |
|---|
| Irmáns | Andrew Birkin
Linda Mary Deborah Birkin |
|---|
| Premios |
|---|
|
Sinatura |
|
| Descrito pola fonte | NFF Archief |
|---|
| Sitio web | janebirkin.fr |
|---|
      
                 |
Jane Birkin, nada enLondres o14 de decembro de1946, e finada enParís o16 de xullo de2023 foi unhaactriz e cantantebritánica que residiu enFrancia dende finais dos anos sesenta. Estivo casada conJohn Barry e despois conSerge Gainsbourg, con quen tivo aCharlotte Gainsbourg.
Foi a intérprete de 'Je t'aime... moi non plus’, despois de que a súa primeira intérprete,Brigitte Bardot, lle pedise ao produtor que non a editase para non molestar ao seu marido.[1] Gainsbourg tamén lle pediu aMarianne Faithfull que gravase a canción con el; ela dixo: "Hah! Preguntou a todas".[2]
En1968, Gainsbourg e a actriz inglesa Jane Birkin comezaron unha relación cando se coñeceron no set da películaSlogan. Despois de filmar, pediulle que gravase a canción con el. Birkin escoitara a versión de Bardot e pensou "so hot" (moi quente).[3] Gainsbourg pediulle que cantase unhaoitava máis alta que Bardot, "para soar como unha nena".[4] Foi lanzado en febreiro de 1969. O sinxelo tiña unha portada simple, coas palabras "Interdit aux moins de 21 ans" (prohibido para os menores de 21 anos), e a discográfica cambiou o selo dePhilips á súa filial Fontana.
A canción, que contén xemidosorgásmicos e versoseróticos, causou gran controversia, sendo prohibida en varios Estados como oPortugal salazarista, aEspaña franquista,Suecia,Polonia,Iugoslavia ouBrasil. EnItalia o disco chegouse a editar coa correspondente crítica doVaticano, que alzou a voz contra unha canción que considerou obscena, e só podía ser transmitida enFrancia despois da medianoite. Porén, logrou un grande éxito, chegando ao número un na lista británica, a pesar de estar vetada nas radios, en1969. A canción contribuíu a cimentar a relación entre Gainsbourg e Birkin, que durou até osanos oitenta.
A "bolsa Birkin" (Birkin bag) é un bolso de luxo fabricada porHermès, unha empresa francesa de alta costura. O nome do bolso é unha homenaxe aJane Birkin.[5]
En1983,Jean-Louis Dumas, o presidente deHermès daquela época, atopouse sentado ao lado de Birkin nun voo. Na viaxe, ela derrubou a súa bolsa e todo o contido espallouse. Birkin explicou a Dumas que lle resultaba difícil atopar unha bolsa que lle gustase, e Dumas decidiu crear unha bolsa especialmente para ela, e Birkin axudou no deseño.
En2018, como parte da súa xira internacional deu un concerto enPontevedra, e sobre o escenario estivo acompañada polaFilharmónica Cidade de Pontevedra e polopianistaxaponésNobuyuki Nakajima.[6]
- La Chanson du Slogan (1969)
- Di Doo Dahs (1973)
- Lolita Go Home (1975)
- Ex-Fan des Sixties (1978)
- Egon Schiele – Exzesse (1981)
- Baby Alone en Babylone (1983)
- Lost Songs (1987)
- Jane Birkind au Bataclan (1987)
- Amours des feintes (1990)
- Jane Beak (1992)
- Intégrale au Casino de Paris (1992)
- Versions Jane (1996)
- Intégrale à l'Olympia (1996)
- The Best Of the floor (1998)
- À la legère (1999)
- Arabesque (2002)
- Rendezvous (2004)
- Fictions (2006)
- Enfants d'Hiver (2008)
Notas
