Denomínaseinverno nuclear a unha teoría xurdida en plenaguerra fría que predicía unha era defrío extremo global tras un intercambio nuclear completo entre as dúas superpotencias da época: aURSS e osEUA Foi enunciada polo científico soviéticoVladimir Valentinovich Alexandrov.
Ateoría xamais se puxo a proba, pero os estudos concluíron que un bombardeo mutuo con armas nucleares estratéxicas arrefriaría oclima mundial levándoo a unha nova idade de xeo. Os científicos afirmaron que nun bombardeo con tales armas se atacarían obxectivos civís de importancia, é dicircidades. En segundo grao poderíanse atacar obxectivos de abastecemento de alimentos, campos, ou de abastecemento deenerxía, centrais enerxéticas entre as cales poderían atoparse centrais nucleares coa consecuente extensión daradiación. As cidades arderían durante semanas e ata meses estendendo unha vasta nube de cinzas que taparía o ceo en amplas áreas circundantes. Os fungos das explosións termonucleares elevarían escouras e aerosois procedentes da destrución da explosión a altitudesestratosféricas onde a súa permanencia en suspensión é elevada. Ademais devanditas explosións xerarían abundantesóxidos de nitróxeno estratosféricos que potenciarían aínda máis oalbedo terrestre.
Por outra banda, unha consecuencia colateral sería a paralización da produción de enerxía dos centros urbanos e industriais. Devanditas zonas son fontes térmicas que creanmicroclimas máis cálidos. Todo revertería nunha drástica baixada das temperaturas ás poucas semanas do holocausto nuclear. Pero osocéanos manterían a súa temperatura orixinal debido á elevada capacidade calorífica da auga. Esta diferenza térmica xeraría brisas tempestuosas que azoutarían as costas arrasando as cidades e portos dos litorais. Polo menos durante un ou dous anos ainsolación sería débil. Os temporais cesarían cando a temperatura da auga igualásese coa de terra. Tras este desastre emerxería un mundo xeado e ermo no que o 90% das colleitas mundiais malográronse e a capacidade de xeración de enerxía diminuiría a máis da metade. Sen medios para quentarse as cidades converteríanse en témpanos de cemento abandonados pola forte fame negra subseguinte.
O inverno nuclear non só era unha representación dramática dun futuro posible tras un enfrontamento entre as dúassuperpotencias senón que significaba, para todos os efectos, o ocaso da nosa civilización tal e como a coñecemos hoxe. A volta áidade de pedra en cuestión de meses.
O inverno nuclear reflicte que tras un intercambio nuclear completo non só se verían afectadas as principais nacións belixerantes senón que as consecuencias globais serían nefastas, se cadra duranteséculos ou por máis tempo. Algúns científicos chegaron a dicir sen andrómenas que tal evento sería o detonante da novaglaciación que ha de vir, dado que nos atopamos nunha situación relativamente próxima en termos xeolóxicos ao próximo mínimo glacial.
