Primeira reconstrución do iguanodonte, porGideon Mantell, a partir dunha acumulación de ósos sen ordenar.
O iguanodonte foi o segundo dinosauro en ser nomeado (os tres primeiros foron omegalosaurus, o iguanodonte e ohylaeosaurus. Foi bautizado porGideon Mantell. O seu nome significadentes deiguana.
O iguanodonte tiña un tamaño considerable: 10metros de lonxitude e 5 de altura. O seu peso era tamén moi grande por termo medio, ata 4,5toneladas, o que o obrigaba a desprazarse normalmente a catro patas. Movíase con moita soltura a dúas patas, pois a súacolumna vertebral podía sosterse horizontalmente, achegando osbrazos ó chan. Acola tamén estaba en posición horizontal afastada docorpo e por riba do chan. Os seus brazos eran longos e os seusdedos dobrábanse cara a atrás para soster o corpo ó camiñar en catro patas. A súa robusta cola axudáballe a manter o equilibrio cando se sostiña sobre as patas traseiras.
Normalmente optaba pola fuxida cando as mandas eran hostigadas pordepredador, alcanzando velocidades próximas aos 35 Km/h. Cando era necesario recorría ó ataque, para o cal utilizaba un longo esporón que tiña no polgar das extremidades dianteiras, que medía 19centímetros. As súas defensas fóronse desenvolvendo pouco a pouco. Ao principio, o polgar non podía tocar os outros dedos daman e mantíñase inclinado cara ao lado. Pero logo o extremo modificouse e converteuse nunha espiña cónica prolongada que utilizaba como arma.
A alimentación do iguanodonte era de talos e follas de plantas. Para esta alimentación posuía fileiras dedentes nos extremos da súa mandíbula para mastigar o alimento, e uns dedos longos e flexibles, para arrincalo das árbores, pois non contaba con dentes que puidesen cortar a vexetación. Desprazábase en mandas na procura de alimentos.
O iguanodonte foi dos primeiros dinosauros en ser descubertos, incluso antes de que se soubera da existencia destes seresprehistóricos. En1834 o científicoGideon Mantell recibiu un esqueleto deste animal, o cal estaba aínda pegado na rocha, xiscado de tal forma que Mantell tivo que utilizar o enxeño para reconstruílo. O resultado da reconstrución foi incorrecto, pois reconstruíu o esqueleto nun debuxo de tal forma que parece unha iguana xigante, colocando o esporón do polgar no fociño e cos ósos que "sobraban" fixo unha longuísima cola. Esta reconstrución levou aoscientíficos a pensar que o iguanodonte era torpe, coma unrinoceronte, ó camiñar en catro patas. Durante moito tempo esta reconstrución foi considerada a máis aproximada á realidade.
Porén, en1878, nunha galería dunha mina de carbón da vilabelga deBernissart, uns mineiros, a unha profundidade de 322 metros, tropezaron cuns ósos. OReal Museo de Historia Natural deBruxelas enviou a algúns paleontólogos ó lugar, os cales descubriron un total de 39 esqueletos de iguanodonte en moi boas condicións, gran parte deles completos, o cal permitiu coñecer a verdadeira forma do dinosauro.
