Ohiragana (ひらがな, 平仮名, literalmente "kana liso") é unsilabario xaponés, un dos catro sistemas deescrita xaponesa (os outros sonkatakana,kanji erōmaji).
Utilízase para:
- Palabras xaponesas para as que non hai signos kanji, por exemplo partículas como kara から e sufixos como ~san さん.
- Cando o que escribe non coñece o kanji dunha palabra, ou a maioría dos lectores non o coñece, ou a palabra en kanji queda moi formal.
- Verbos e inflexións do adxectivo, por exemplo:tabemashita, 食べました (neste uso, o hiragana denomínaseokurigana 送り仮名).
- Dar a pronuncia do kanji para lectores que non a coñecen (neste uso, o hiragana denomínasefurigana 振り仮名).
Cada hiragana representa unha sílaba (tecnicamente, unha mora). A presenza do hiragana entre caracteres chineses normalmente identifica un texto como xaponés.
A pronunciación de Hepburn en inglés soaba, para os xaponeses, como Hebon. Entón chámase Rōmaji de tipo Hebon. Hai outro tipo de rōmaji. Chámase Rōmaji de tipo Kunrei. Actualmente o tipo Hebon é máis común, aínda que algunha xente utiliza o tipo Kunrei.
De ter unha fonte con caracteres xaponeses, podes ver a seguinte táboa de hiragana xunto coa súa romanizaciónHepburn. Os kana non empregados hoxe en día amósanse en .
| あa | いi | うu | えe | おo | (ya) | (yu) | (yo) |
|---|
|
| かka | きki | くku | けke | こko | きゃkya | きゅkyu | きょkyo |
| さsa | しshi | すsu | せse | そso | しゃsha | しゅshu | しょsho |
| たta | ちchi | つtsu | てte | とto | ちゃcha | ちゅchu | ちょcho |
| なna | にni | ぬnu | ねne | のno | にゃnya | にゅnyu | にょnyo |
| はha | ひhi | ふfu | へhe | ほho | ひゃhya | ひゅhyu | ひょhyo |
| まma | みmi | むmu | めme | もmo | みゃmya | みゅmyu | みょmyo |
| やya | | ゆyu | | よyo | |
| らra | りri | るru | れre | ろro | りゃrya | りゅryu | りょryo |
| わ wa | (actualmente うぃ) | | (actualmente うぇ) | を o/wo | |
| んn | |
|
| がga | ぎgi | ぐgu | げge | ごgo | ぎゃgya | ぎゅgyu | ぎょgyo |
| ざza | じji | ずzu | ぜze | ぞzo | じゃja | じゅju | じょjo |
| だda | ぢji | づzu | でde | どdo | |
| ばba | びbi | ぶbu | べbe | ぼbo | びゃbya | びゅbyu | びょbyo |
| ぱpa | ぴpi | ぷpu | ぺpe | ぽpo | ぴゃpya | ぴゅpyu | ぴょpyo |
