_%7e1930_%25C2%25A9_Georg_Fayer_(1892%25E2%2580%25931950)_OeNB_8026867.jpg)
Hans Kelsen, nado enPraga (República Checa) o11 de outubro de1881 e finado enOrinda (California) o19 de abril de1973, foi un xuristaestadounidense de orixeaustríaca. Creou a «teoría pura do Dereito», onormativismo e o principio dapirámide das normas.
Kelsen pertenceu ao movemento dopositivismo xurídico, que é unha corrente dopositivismo xeral, fundada porAugusto Comte. Ensinou no Juridicum deViena entre1911 e1929. Viuse obrigado a fuxir deAustria logo doAnschluss a causa da súa ascendencia xudía, exiliándose aos Estados Unidos onde se inclinou polo dereito teórico.
Para Kelsen alei énorma positiva (é dicir, "posta" polos homes e non por un ser transcendente). Por outra banda, a norma é relativa, sen fundamento algún naVerdade. Non se pode falar, desde a súa perspectiva, dunhalei natural, polo menos non no ámbito xurídico. Segundo a teoría de Kelsen, oDereito está constituído só e exclusivamente das normas positivas e válidas doordenamento xurídico, sexa cales fosen os preceptos que conteñan. De aí que a súa teoría sexa denominadaDoutrina Pura do Dereito, como unha das súas obras máis coñecidas. Consonte o pensamento kelsiano o ordenamento xurídico é o obxecto do dereito, non outro.
Hans Kelsen fundou a escolanormativista e figurou na orixe da teoría chamadapirámide das normas. Esta teoría dotou dunha base obxectiva elaica ao ordenamento das diferentes fontes dodereito, asegurando así unha explicación racional ao principio dexerarquía das normas. O principio fundamental desta teoría apóiase sobre a idea deconformidade. De xeito que unha norma inferior válida non pode ser contraria á norma inmediatamente superior. Se tal fose o caso, un contencioso podería desembocar na «anulación» ou na «corrección» da norma inferior contraria inválida.
Esta sinxela e elegante consideración teórica permite explicar e favorecer a aparición do control constitucional nos paísesoccidentais nos que esta práctica era descoñecida, especialmente enEuropa. Nos Estados Unidos practicábase este tipo de control desde inicios doséculo XIX.
Na cimeira da pirámide, o autor coloca unha norma hipotética fundamental (Grundnorm), que asegura a coherencia do conxunto, aínda que ao prezo, porén, de recorrer a unha ficción xurídica. O carácter hipotético desta norma levou aos seus detractores a afirmar que o autor non fora capaz de se desprender dospostulados doDereito natural, segundo os cales a lexitimidade do dereito emana dadivindade ou da mesmanatureza.
Consciente destas crítica, Kelsen procedeu a efectuar importantes refundicións da súa teoría, aínda que se distinguen, polo xeral, dúas épocas na súa obra: antes e despois do exilio norteamericano.
Alén das contribucións deHans Kelsen á ciencia xurídica, o xurista descorreu, tamén profusamente, sobre política, socioloxía e relixión. Foi un respectado teórico da democracia.
Kelsen colaborou na redacción daConstitución de Austria de 1920.
A difusión internacional do pensamento de Hams Kelsen fixo del unha saliente figura da teoría xeral do dereito noséculo XX.
