  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 16 de marzo de 1943 (81 anos) Mönchengladbach, Alemaña |
| Actividade | |
| Ocupación | piloto de Fórmula Un, emprendedor |
| Deporte | automobilismo |
| Participou en | |
| 24 Horas de Le Mans | |
| Premios | |
 | A Galipedia ten unportal sobre:Fórmula 1 |
Hans Heyer, nado enMönchengladbach o16 de marzo de1943, é unpiloto de carreirasalemán que correu principalmente conturismos, sendo popular entre os fans polo seu estilo bastante divertido. É coñecido polas accións e travesuras durante a súa única participación naFórmula 1 noGran Premio de Alemaña de 1977.
Moi infrecuente pola súa orixe de Alemaña occidental, o símbolo de Heyer é o seu chamadoTirolerhut, unsombreiro doTirol ouBaviera que se adaptaría mellor aos pilotos destas rexións alpinas, comoHans-Joachim Stuck ouNiki Lauda.
Os seus pais dirixían unha empresa de mestura de betume e formigón. Heyer desenvolveu a súa paixón polas carreiras de motor e a enxeñería cando estaba no internado deAdenau, que está preto doNürburgring. Máis tarde comezou unha aprendizaxe conDaimler-Benz como mecánico que se completou en 1962.[1]
Vivindo preto dosPaíses Baixos e aínda sen permiso para correr en Alemaña aos 16 anos, comezou alí a súa carreira en 1959 conkarts e gañou o Campionato holandés de 1962 na categoría de 100cc ao que seguiu a vitoria na categoría de 125 cc en 1963. Nun intento de correr na súa Alemaña natal, inicialmente atopou problemas coa súa licenza de carreiras, pero logrou competir na categoría de Fórmula K en 1965, quedando terceiro nos dous anos seguintes e acadando os títulos alemáns e europeos de Fórmula K de 1968 a 1971 conducindo un Taifun/BM. Heyer tamén correu en Francia competindo na Clásica das 24 Horas de Brignoles de 1969 a 1971 gañando dúas veces e terminando segundo en 1970.[1]
Durante moitos anos, Heyer estivo asociado conZakspeed, competindo co seuFord EscortGrupo 2 noCampionato de Europa de Turismos (campión 1974) e oDeutsche Rennsport Meisterschaft (campión 1975 e 1976). Heyer participou en dúas carreiras europeas de F2 en 1976, terminando sexto na primeira carreira de Hockenheim. Non logrou clasificarse para a segunda carreira de Hockenheim e non fixo máis intentos na F2.
No seu único intento naFórmula 1, participou noGran Premio de Alemaña de 1977 o 31 de xullo de 1977 co segundo cochePenske do novo equipo alemánATS. Con pouca experiencia enmonoprazas e un mal coche, non se clasificou. Era o terceiro piloto reserva, o que significaba que tería a oportunidade de competir se tres pilotos abandonasen. Pero dado que Frank Williams optou por non preparar o seu pilotoPatrick Nève, que era o primeiro reserva, para a carreira, e dado que de Villota, que era o segundo reserva, sufriu un fallo de motor no último momento antes da carreira, Heyer converteuse efectivamente no primeiro piloto de reserva.[2] Debido a conmoción producida por un choque na grella de saída ao comezo da carreira, Heyer optou por comezar a carreira de todos os xeitos, saíndo dos boxes e uníndose ao grupo.[2] Só cando a súa caixa de cambios fallou despois de 9 voltas.[3] os comisarios decatáronse de que Heyer non debería estar competindo, polo que foi descualificado.[a] Nunca intentou participar noutra carreira na Fórmula Un. É o único piloto ao que se lle acredita un Non se califica (NSC), Non remata (Ret) e Descualificado (DSC) na mesma carreira,[4] tecnicamente sancionóuselle coa prohibición de participar nas seguintes de 5 carreiras de Fórmula Un (o que efectivamente se converteu nunha prohibición de por
En 1980 gañou de novo o DRM, esta vez paraLancia nunLancia Monte CarloTurboGrupo 5, un coche que tamén axudou a desenvolver. Estrelou gravemente o seu coche de 480 cv noNorisring enNuremberg, envorcando varias veces. Heyer pasou a refrixeración continua cando fallou o control do abastecemento de auga cando fallou o interruptor da luz de freo, que non funcionara, o que provocou que a pinza do freo dianteiro esquerdo fallou, o que destruíu a varilla do pneumático e unha explosión afectou o pneumático dianteiro esquerdo.[5] Saíu ileso, pero volveu inmediatamente aos restos do coche para recuperar o seu famoso sombreiro. No seguinte exame médico, dicíase que o doutor estaba máis nervioso que Hans.
Heyer gañou a carreira das12 Horas de Sebring en 1984 pilotando xunto aStefan Johansson e Mauricio de Narvaez nunPorsche 935.[6]
Durante os anos nos que as24 Horas de Spa formaron parte doCampionato de Europa de Turismos e doCampionato do Mundo de Turismos (1982–1988), Heyer gañou a carreira tres veces seguidas. Gañou en 1982 pilotando unBMW 528i conArmin Hahne eEddy Joosen, 1983 nunBMW 635 CSi con Hahne eThierry Tassin, e finalmente en 1984 pilotando unTWRJaguar XJS conTom Walkinshaw eWin Percy.Heyer retirouse en 1989 despois de 999 carreiras en 30 anos.
Entre 1990 e 1991 Heyer traballou na súa empresa familiar de formigón pero saíu do seu retiro para probar os vehículos de carreiras de camións de Mercedes-Benz e competiu no Gran Premio de Camións de Nürburgring en 1992. Heyer volveu á mesma pista en 1994 para competir nas24 Horas de Nürburgring xunto a Heiner Weiss, Rainer Braun pilotando unBMW M3 e volveu competir na mesma carreira en 1995 aínda que nun 'Dream Team' dos veteranos de BMW. Heyer tamén competiu na carreira de 500 km de Nürburgring en 1997.[1]
En 2004, o director deVolkswagenKris Nissen decatouse do número de carreiras e invitou a Hans Heyer a pilotar a súa carreira número 1000 na CopaADACVolkswagen Polo noNorisring contra os mozos.[5]
O seu fillo Kenneth Heyer tamén é piloto de carreiras, actualmente implicado naBlancpain GT Series Endurance Cup pilotando unMercedes-AMG GT3 para MANN-FILTERHTP Motorsport .
(chave) (Carreiras ennegra indicanpole position, carreiras enitalica indican volta rápida)
| ano | Equipo | Chasis | Motor | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | Pos | Pts |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1976 | Team Warsteiner Eurorace | Toj F201 | BMW | HOC 7 | THR | VAL | SAL | PAU | HOC NSC | ROU | MUG | PER | EST | NOG | HOC | 17º | 1 |
(Chave) As carreiras en letra grosa indicanpole position; as carreiras encursiva indicanvolta rápida.
| Ano | Equipo | Chasis | Motor | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | Pos. | Puntos |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1977 | ATS Racing Team | PenskePC4 | CosworthV8 | ARX | BRA | RSA | USW | ESP | MON | BEL | SWE | FRA | GBR | ALE DSC‡ | AUT | NED | ITA | USA | CAN | XPN | NC | 0 |
‡ Empezou ilegalmente tras fallar na clasificación e non terminou.
 | Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Hans Heyer |
| Control de autoridades |
|
|---|
