Breakspeare, o único papa de nacionalidade inglesa da historia, trasladouse na súa mocidade aFrancia para seguir os seus estudos, tomando os hábitos e ingresando ao mosteiro de Santo Rufus (Aviñón) onde en1137 converterase no seu abade.
Ao seu retorno aRoma en1154 recibe o apelativo do "Apóstolo do norte", e logo da morte deAnastasio IV foi elixido por unanimidade o seu sucesor, sendo consagrado o18 de xuño de1155.
A cidade que se atopa o novo papa está sumida en revoltas populares alimentadas polas ideas heterodoxas de Arnaldo de Brescia e que desembocan no asasinato dun cardeal. Hadrián refuxiouse en Viterbo e como resposta tirou uninterdito contra Roma polo cal prohibe a celebración dos santos oficios, a administración dos sacramentos e a sepultura eclesiástica, rexeitando recoñecer o Senado e esixindo o desterro de Arnaldo para conceder o perdón.
Este interdito provocou unha crise económica na cidade ao verse interrompida a afluencia de peregrinos a Roma, e conduciu á submisión da cidade á vontade papal e a expulsión de Arnaldo.
No plano temporal, a política de alianzas de Hadrián decantouse nun primeiro momento para conseguir, a cambio da súa coroación, o apoio do emperador xermánico
Federico I no seu conflito co reino normando de Sicilia, cuxo rei,Guillerme I de Sicilia, fora excomungado polo papa ao invadir territorios pontificios.
O encontro prodúcese o9 de xuño de1155 enSutri pero fracasa por unha cuestión de protocolo: segundo a tradición os reis tiñan que suxeitar o estribo do cabalo do papa como sinal de submisión. Federico avanzou cara a el pero obviou esta cerimonia de homenaxe, aínda que si que bicou a zapatilla papal unha vez desmontado. O papa, durante a celebración da misa, e en represalia, nega a Federico o "bico da paz", o cal implicaba que non habería coroación.
O conflito resólvese uns días despois, o11 de xuño, noutro encontro celebrado enNepi o cerimonial é respectado por ambas partes e o18 de xuño, Federico é coroado polo papa.
Aquel mesmo día Arnaldo de Brescia, que fora capturado polo emperador, era entregado ao papa e executado, o que provoca unha rebelión en Roma. O enfrontamento coas tropas imperiais finaliza coa derrota dos romanos, o encarceramento dos seus líderes máis significativos e a execución de máis dun milleiro de romanos que foron afogados norío Tíber. A vitoria do emperador foi aínda así pírrica posto que debido á falta de aprovisionamentos e a un gromo demalaria viuse obrigado a abandonar a cidade e volver a Alemaña.
Hadrián, que se ve obrigado a abandonar Roma e instalarse en Benevento, buscou entón o apoio dosbizantinos para someter os sicilianos, pero ao ser derrotados por estes impúxose un cambio radical na política papal.
En efecto, Hadrián asinou en 1156 otratado de Benevento con Guillerme I de Sicilia, polo cal o papa, ademais de investilo como rei, recoñécelle unha serie de territorios que, ao ser tamén pretendidos polo seu antigo aliado Federico, enfrontarao con el. Guillerme pola súa banda recoñécese como vasalo tributario do papado, renuncia ao nomeamento de bispos no seu reino e promete defender os Estados Pontificios.
Durante a súa estadía en Benevento, Hadrián recibe a visita deXoán de Salisbury quen lle solicita que decrete queIrlanda pase a ser dominio do reiHenrique II de Inglaterra. A solicitude, que supón un permiso de invasión para o rei inglés, é concedida por Hadrián, baseándose naDoazón de Constantino, mediante a Bula Laudabiliter.
O1157 Hadrián chega a un acordo co pobo romano que lle permite volver a Roma. O1 de setembro do1159, o papa atopábase enAnagni e achegouse á fonte da praza da vila para beber auga. Insolitamente, unha mosca entrou na súa gorxa, e ao non poder sacarlla, o papa morreu de asfixia.
Durante o seu pontificado empezou a utilizarse o termo vicario de Cristo para referirse ao papa.
Asprofecías de San Malaquías refírense a este papa comoDe rure albo (Do campo branco), citación que fai referencia á súa orixe campesiña e ao seu lugar de nacemento, Saint-Alban (Alba = "branco, albino").