Coñécese comogripe de 1918 unhapandemia degripe que afectou a todo o planeta precisamente cando remataba aprimeira guerra mundial. Entre xaneiro de 1918 e decembro de 1920 infectou 500 millóns de persoas, aproximadamente un cuarto da poboación da época[1], e matou entre 17[2] e 50 millóns de persoas[3], un número tres veces maior que o de baixas na guerra.
Aínda que se ignora onde apareceu ovirus, as primeiras noticias sobre a súa intensidade publicáronse en xornais españois. España era un país neutral no conflito que asolaba o resto de Europa, e tiña unha política decensura liberal, sen aplicar a censura previa na prensa[4]. Xa que logo, as informacións sobre a propagación da epidemia nin se suprimían nin se adozaban, e cando o reiAfonso XIII colleu a enfermidade en maio de 1918 a axenciaReuters informou da aparición en Madrid dunha estraña enfermidade da que non había constancia de mortos[5]. A partir de xuño incrementouse o uso do termogripe española nas informacións da prensa internacional[6]. A prensa española da época para se referir á epidemia empregaba formas comosoldado de Nápoles,dama española ouenfermedad de moda[7] e aparecían informacións levando a orixe da enfermidade a Francia, traída supostamente a España por emigrantes retornados. Noutros países tamén recibiu nomes locais, así en Alemaña os soldados denominárona ao primeiroBlitzkatarrh (catarro lóstrego)[8] e os militares británicos chamáronaFlanders Flu[9].
"A ignorancia é máis destrutiva cá guerra". Folla volante publicada polas autoridades sanitarias de Illinois (EUA) para coutar a expansión da gripe; ca. 1919.
Con efecto, na primavera e comezos do verán de1918, a enfermidade estendeuse por ambos os dous lados das frontes europeas, afectando adivisións enteiras. Declinou unhas semanas e logo, a finais do verán, rexurdiu moi violentamente. Os doentes sentíanfebre,dor de cabeza e dores nasarticulacións. Curiosamente, moitos eran novos, a quen a gripe apenas afecta. Un 5% das vítimas morreron, algunhas en só dous ou tres días. Os seuspulmóns revelábanse nasautopsias completamente anegados desangue; os rostros dos mortos tornábanse de cor violeta.
Aepidemia afectou os campamentos militares de Europa e osEstados Unidos e pasou logo ás cidades portuarias e industriais, matando miles de persoas cada día e estendéndose finalmente por todo o planeta. Estímase que todos os seres humanos respiraron o virus e que a metade enfermaron.
O artigo "The Persistent Legacy of the 1918 Influenza Virus", de David M. Morens, Jeffery K. Taubenberger, e Anthony S. Fauci, publicado na edición dixital da revistaThe New England Journal of Medicine o 16 de xullo de 2009, estableceu que o virus gripal de 1918 deu lugar a unha cepa resistente da cal o virus A/H1N1 do 2009 é herdeira.
↑P. Spreeuwenberg; et al. (1 de decembro de 2018). "Reassessing the Global Mortality Burden of the 1918 Influenza Pandemic".American Journal of Epidemiology. 187 (12): 2561–2567. doi:10.1093/aje/kwy191.PMID 30202996.
↑Estaba en vigor a lei de prensa de 1883, considerada garantista na liberdade de prensa. Manuel Suárez Cortina "Élites republicanas y periodismo en la España de fines del siglo XIX" en Paul Aubert e Jean-Michel Desvois (2001)Les élites et la presse en Espagne et en Amérique latine des Lumières à la seconde guerre mondiale. Casa de Velázquez-Université de Provence, pp. 67-87
↑Pete Davies (1999)Catching Cold – The Hunt for a Killer Virus. Londres:Penguin Books, Londres 1999, p. 59
↑Manfred Vasold (2009)Die Spanische Grippe. Die Seuche und der Erste Weltkrieg. Darmstadt:Primus Verlag, p. 31.
↑Manuel Sánchez "Del “soldado de Nápoles” a la “dama española”. La pandemia de 1918"HALLALI. Revista de estudios culturales sobre la Gran Guerra y el mundo hispánico nº4. 2009
↑Alfred W. Crosby (2003)America's Forgotten Pandemic: The Influenza of 1918 Cambridge University Press, p. 26
↑W. Mitchinson (2014)The Territorial Force at War, 1914-16 Springer, p. 95
David M. Morens, M.D., Jeffery K. Taubenberger, M.D., Ph.D., e Anthony S. Fauci, M.D., "The Persistent Legacy of the 1918 Influenza Virus", Edición dixital do The New England Journal of Medicine, 16 de xullo de 2009,http://content.nejm.org/cgi/content/full/NEJMp0904819Arquivado 04 de xaneiro de 2010 enWayback Machine..
_(14591041040).jpg)
