Movatterモバイル変換


[0]ホーム

URL:


Saltar ao contido
Wikipediaa Wikipedia en galego
Procura

Gran Premio do Xapón de 1987

Coord.:35°10′53″N136°54′23″L / 35.1814,136.9064
Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Modelo:Competición deportivaGran Premio do Xapón de 1987
Nome oficialXIII Fuji Television Japanese Grand PrixEditar o valor en Wikidata
TipoGran Premio do XapónEditar o valor en Wikidata
DeporteautomobilismoEditar o valor en Wikidata
Parte deCampionato Mundial de Fórmula 1 de 1987Editar o valor en Wikidata
Distancia do evento51Editar o valor en Wikidata
Localización  e  Datas
LocalizaciónNagoia (Prefectura de Aichi)
Circuíto de Suzuka (Suzuka)Editar o valor en Wikidata
PaísXapónEditar o valor en Wikidata
Data1 de novembro de 1987Editar o valor en Wikidata
Competición
Primeiro postoGerhard Berger
Scuderia Ferrari Editar o valor en Wikidata
Pole positionGerhard BergerEditar o valor en Wikidata
Volta máis rápidaAlain ProstEditar o valor en Wikidata

OGran Premio do Xapón de 1987 foi unha carreira deFórmula Un disputada enSuzuka o 1 de novembro de 1987. Foi a décimo quinta e penúltima proba da tempada 1987 da Fórmula Un, o 14ºGran Premio do Xapón e o terceiro que se celebrou no marco do campionato mundial de pilotos de Fórmula Un. Foi o primeiro Gran Premio do Xapón desde1977 e o primeiro que se realizou noCircuíto de Suzuka propiedade deHonda, que se creou como unha pista de probas para motocicletas e automóbiles Honda.

Soichiro Honda era extremadamente optimista sobre esta carreira, e dixo aos seus enxeñeiros de carreiras "Temos que gañar, e temos que seguir gañando ...".[1] apuntando a unha vitoria local no circuíto de casa de Honda no seu Xapón natal. O Sr. Honda tiña razóns para o optimismo xa que catro dos participantes montaban motoresHonda. OLotus 99T deAyrton Senna, que gañara carreiras a principios de tempada e estaba acompañado no equipo Lotus polo favorito nacionalSatoru Nakajima, xunto cos dominantesWilliams FW11B pilotados porNigel Mansell eNelson Piquet, quen estaban competindo polo campionato. Con todo, logo deNigel Mansell quedara fóra da contenda logo dun accidente na cualificación, os outros tres coches de Piquet, Senna e Nakajima só puideron cualificar no 5º, 7º e 11º lugares, respectivamente, co mellor posto para Honda o segundo lugar de Senna.

A carreira foi gañada polo piloto austríacoGerhard Berger pilotando unFerrari F1 / 87. Foi o final dunha racha de 38 carreira sen gañar do equipo máis famoso da Fórmula Un e a segunda vitoria nun Gran Premio de Berger desdeo Gran Premio de México o ano anterior. Berger gañou por 17 segundos sobre o piloto brasileiroAyrton Senna pilotando unLotus 99T. Terceiro foi oMcLaren MP4 / 3 do piloto suecoStefan Johansson.

O campionato mundial decidiuse durante a práctica, cando o piloto británicoNigel Mansell chocou fortemente co seuWilliams FW11B nas curvas S. As lesións de Mansell deixárono fóra da competición durante o resto da tempada, deixando ao piloto brasileiro de WilliamsNelson Piquet sen oposición para lograr o seu terceiro Campionato Mundial, engadíndoa ás súas vitorias conBrabham en1981 e1983.

Clasificación

[editar |editar a fonte]

O Gran Premio do Xapón de 1987 foi a primeira carreira que se celebrou no Xapón desde queJames Hunt gañara no seu McLaren enFuji, en1977. Esta vez, o circo Gran Premio utilizou oCircuíto de Suzuka propiedade de Honda. O escenario estaba preparado para unha tensa carreira que decidira o campionato entre os compañeiros de equipo Williams Honda,Nelson Piquet eNigel Mansell. Pero, Mansell sufriu un grande accidente durante as probas do venres ao tratar de mellorar o tempo de Piquet e quedou fóra da competición tanto para a carreira xaponesa como para o posteriorGran Premio de Australia. Como consecuencia diso, Piquet gañou o seu terceiro campionato do mundo antes de que comezase a carreira.

A clasificación demostrou unha vez máis o retorno á forma de Ferrari,Gerhard Berger obtivo a súa segunda pole da tempada, coF1 / 87 perfectamente adaptado para o circuíto de Suzuka.Alain Prost clasificou 2º no seuMcLaren -TAG conThierry Boutsen 3ª no seuBenetton -Ford. Tralo accidente do venres de Mansell, os tres restantes coches con motor Honda de Piquet, Senna, e o compañeiro de equipo de Senna, o favorito localSatoru Nakajima, só se clasificarían en 5º, 7º e 11º lugares, respectivamente.

Carreira

[editar |editar a fonte]

Ao comezo Berger impuxo de inmediato a súa autoridade logrando unha boa distancia. Prost, no seu McLaren, quizais o único piloto capaz de desafiar a Berger pola vitoria, sufriu unha picada nunha roda na primeira volta e, polo tanto, quedou fóra da contenda. Prost, con todo, fixo unha carreira excelente e avanzou a través da pista para rematar xusto fóra dos puntos co consolo de facer avolta rápida. O Benetton de Boutsen foi segundo ao principio, pero non resistiu o ritmo marcado por Berger, e finalmente rematou na quinta posición. Piquet pasou gran parte da carreira detrás do Lotus de Senna, pero foi incapaz de atopar un lugar para adiantar ao seu paisano. O novo campión do mundo finalmente retirouse a boxes cunha fuga de aceite na parte traseira do seu Williams. Nun momento dadoStefan Johansson no McLaren acercouse a Berger, pero o piloto austríaco respondeu e, finalmente, gañou con facilidade nunha vitoria aparentemente sen esforzo, a primeira vitoria de Ferrari desde oGran Premio de Alemaña de 1985. Ayrton Senna pasou espetacularmente a Johansson na última volta para poñerse en segundo lugar.Michele Alboreto, no segundo Ferrari, saíu moi lentamente cando o semáforo púxose en verde e quedou na parte traseira do pelotón. Con todo, o italiano fixo unha carreira agresiva para subir na clasificación ata terminar nunha excelente cuarta posición malia levar arrastrando unvprotector que causaba unha gran cantidade de faíscas. Boutsen e Nakajima completaron os puntos.

O terceiro posto de Johansson foi o 54º e último podio para o motorPorsche turboV6 deseñado por TAG que fora utilizado por primeira vez na Fórmula Un nun McLaren noGran Premio dos Países Baixos de 1983.

Clasificación

[editar |editar a fonte]
PosPilotoConstrutorvoltasTempo/RetiradaGrellaPuntos
128AustriaGerhard BergerFerrari511:32:58.07219
212Ayrton SennaLotus-Honda51+ 17.38476
32Stefan JohanssonMcLaren-TAG51+ 17.69494
427ItaliaMichele AlboretoFerrari51+ 1:20.44143
520BélxicaThierry BoutsenBenetton-Ford51+ 1:25.57632
611Satoru NakajimaLotus-Honda51+ 1:36.479111
71FranciaAlain ProstMcLaren-TAG50+ 1 volta2 
8 (1)3Jonathan PalmerTyrrell-Ford50+ 1 volta19 
918Eddie CheeverArrows-Megatron50Sen combustible12 
1017Derek WarwickArrows-Megatron50+ 1 volta13
117ItaliaRiccardo PatreseBrabham-BMW49+ 2 voltas8 
12 (2)4FranciaPhilippe StreiffTyrrell-Ford49+ 2 voltas25 
1326ItaliaPiercarlo GhinzaniLigier-Megatron48+ 3 voltas24 
14 (3)29FranciaYannick DalmasLola-Ford47+ 4 voltas22 
156Nelson PiquetWilliams-Honda46Motor5 
Ret25FranciaRené ArnouxLigier-Megatron44Sen combustible17 
Ret21ItaliaAlex CaffiOsella-Alfa Romeo43Sen combustible23 
Ret14Roberto MorenoAGS-Ford38Eléctrico26 
Ret24ItaliaAlessandro NanniniMinardi-Motori Moderni35Motor14 
Ret9Martin BrundleZakspeed32Motor15 
Ret8ItaliaAndrea de CesarisBrabham-BMW26Motor10 
Ret19ItaliaTeo FabiBenetton-Ford16Motor6 
Ret10AlemañaChristian DannerZakspeed13Motor16 
Ret16ItaliaIvan CapelliMarch-Ford13Accidente20 
Ret23EspañaAdrián CamposMinardi-Motori Moderni2Motor21 
Ret30FranciaPhilippe AlliotLola-Ford0Accidente18 
NTS5Nigel MansellWilliams-Honda0Accidente  
Fonte:[2]

*Os números entre parénteses refírense ás posicións dos participantes con motoresnormalmente aspirados que competían poloJim Clark Trophy.

Líderes por volta

[editar |editar a fonte]

Gerhard Berger 50 (1-24, 26-51),Ayrton Senna 1 (25)

Notas

[editar |editar a fonte]
  • Logo do accidente deNigel Mansell na práctica,Nelson Piquet gañou o seu terceiro e último Campionato Mundial de Pilotos. Tamén se converteu no 3º piloto en gañar o campionato nunWilliams desdeAlan Jones ( 1980) eKeke Rosberg ( 1982). Tamén foi o primeiro campionato de pilotos gañado cun coche con motorHonda.
  • 2ª vitoria nun Gran Premio de Gerhard Berger e o 92º triunfo deFerrari.
  • 20ªvolta rápida paraAlain Prost e a 38ª deMcLaren. Tamén foi a 16ª e última volta rápida para o motorTAG -Porsche.
  • 54º e último podio para o motor TAG-Porsche na Fórmula Un.
  • Podio número 60 para Honda.
  • 150º saída nun Gran Premio paraArrows
  • 214ª e última saída nun Gran Premio deAlfa Romeo. Aínda que o equipoOsella continuaría utilizando omotor V8 Alfa Romeo 890T en 1988,Alfa Romeo retirou o seu apoio do equipo e o motor chamouse "Osella V8" en 1988.[3]

Posicións logo da carreira

[editar |editar a fonte]
  • Texto en negra indica o Campión do Mundo.
Clasificación no campionato de pilotos
PosPilotoPuntos
1Nelson Piquet73 (76)
2Nigel Mansell61
3Ayrton Senna57
4FranciaAlain Prost46
5Stefan Johansson30
Clasificación do campionato de construtores
PosConstrutorPuntos
1Williams-Honda137
2McLaren-TAG76
3Lotus-Honda64
4ItaliaFerrari38
5Benetton-Ford24
Clasificación Trofeo Jim Clark
PosPilotoPuntos
1Jonathan Palmer86
2FranciaPhilippe Streiff74
3FranciaPhilippe Alliot43
4ItaliaIvan Capelli38
5FranciaPascal Fabre35
Clasificación Trofeo Colin Chapman
PosConstrutorPuntos
1Tyrrell-Ford160
2FranciaLola-Ford43
3March-Ford38
4FranciaAGS-Ford35
  • Nota: Só están incluídos os cinco primeiros postos en ambos os grupos de clasificación.

Referencias

[editar |editar a fonte]
  1. Sato, Masaaki (2006).The Honda Myth: The Genius and his Wake. Vertical. p. 349.ISBN 1932234268. 
  2. "1987 Japanese Grand Prix". formula1.com. Arquivado dendeo orixinal o 3 November 2014. Consultado o23 December 2015. 
  3. 1987 Japanese Grand Prix @ StatsF1


Carreira anterior:
Gran Premio de México de 1987
Campionato Mundial deFórmula 1 daFIA
Temporada 1987
Carreira seguinte:
Gran Premio de Australia de 1987
Carreira anterior:
Gran Premio do Xapón de 1977
Gran Premio do XapónCarreira seguinte:
Gran Premio do Xapón de 1988
A Galipedia ten unportal sobre:Fórmula 1
Obtido de «https://gl.wikipedia.org/w/index.php?title=Gran_Premio_do_Xapón_de_1987&oldid=6790902»
Categorías:
Categorías agochadas:

[8]ページ先頭

©2009-2025 Movatter.jp