Afotónica é a ciencia da xeración, o control e a detección defotóns, maiormente no espectrovisible e infravermello próximo, pero que tamén se estende a outras porcións doespectro que abranguen oultravioleta (lonxitudes de onda de 0,2 - 0,35 µm), infravermello de onda longa (8 - 12 µm) einfravermello afastado (75 - 150µm), onde actualmente se están a desenvolver de xeito activo oláser de fervenzacuántica. A fotónica xorde como resultado dos primeiros semicondutores emisores de luz inventados a principios de1960 en General Electric,MIT Lincoln Laboratory,IBM, e RCA, e feitos factibles na práctica porZhores Alferov e Dmitri Z. Garbuzov, e colaboradores que traballaban no Ioffe Physico-Technical Institute, e case simultaneamente por Izuo Hayashi e Mort Panish, que traballaban nos Bell Telephone Laboratories.
Do mesmo xeito que as aplicacións daelectrónica se ampliaron de maneira contundente desde que se inventou o primeirotransistor en1948, seguen a aparecer novas aplicacións particulares da fotónica. As que se consideran aplicacións consolidadas e economicamente importantes dos dispositivos fotónicos de semiconductores abranguen: almacenamento óptico de datos, telecomunicacións porfibra óptica, impresión láser (baseada na xerografía), visualizadores e bombeo óptico en láseres de alta potencia. As aplicacións potenciais da fotónica son virtualmente ilimitadas e abranguen asíntese química, o diagnóstico médico, a comunicación de datoson-chip, a defensa con armas láser e a obtención de enerxía mediantefusión, entre outras aplicacións interesantes.
 | Este artigo sobrefísica é, polo de agora, só un bosquexo.Traballa nel para axudar a contribuír a que a Galipediamellore e medre. Existen igualmente outrosartigos relacionados con este tema nos que tamén podes contribuír. |
