| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 10 de febreiro de 1895 Ourense, España |
| Morte | 3 de febreiro de 1972 Madrid, España |
| 28 de maio de 1934 – 22 de decembro de 1935 | |
| 22 de decembro de 1933 – 28 de maio de 1934 | |
| Actividade | |
| Ocupación | político, radiotelegrafista |
| Partido político | Partido Republicano Radical |
| Premios | |
Emilio Novoa González, nado enOurense o10 de febreiro de1895 e finado enMadrid o3 de febreiro de1972,[1] foi un radiotelegrafista e político galego.
Foi alumno da primeira promoción da Escola Xeral de Telegrafía. En marzo de 1916 presentou a súa memoria: "El magnetismo terrestre y el campo electro-magnético del Sol". Tamén realizou estudos de Dereito en Madrid. Radiotelegrafista destinado á Central deMadrid, posteriormente prestou servizos enCuenca eToledo. En 1920 estaba na comisión para o estudo da rede telegráfica de Salamanca. En 1921 é Xefe de liña enPortbou. En 1923 realizou un estudo sobre a rede telefónica provisional de Madrid. En 1924 foi nomeado profesor da Escola de Telegrafía, sendo catedrático de Construción, mecánica aplicada e motores térmicos.
NaRepública afiliouse aoPartido Republicano Radical e foi nomeadogobernador civil deÁraba o22 de decembro de1933, permanecendo no cargo até que o27 de maio de1934 foi nomeadogobernador da Coruña, permanecendo no posto até o21 de decembro de 1935. En decembro de 1934 recibiu a placa da Orde da República. Coasublevación do 18 de xullo de 1936 refuxiouse nunha legación diplomática para fuxir da zona controlada polo Goberno. En 1942 regresou ao servizo activo como Enxeñeiro-profesor na Escola Oficial de Telecomunicación. En 1946 foi catedrático de Construción de liñas na Escola de Axudantes. O 20 de decembro de 1949 foi nomeado director da Escola Oficial de Telecomunicación. Entre 1955 e 1958 traballou na Xefatura de Servizos Xerais de Telecomunicación, na súa delegación de télex. A partir de xuño de 1960 encárgase da cátedra de Construción de liñas na Escola de Axudantes e de Construción e conservación de redes na Escola Técnica Superior. Xubilouse en 1965.