Esta divisa creouse en 1792, coa aprobación da Coinage Act, que introduciu o dólar, dividido en 100 centavos e cun valor igual ao doreal da 8 español e a autoridade para acuñaxe de moedas denominadas en dólares e centavos. O dólar estadounidense, cuxa cor máis característica e historicamente predominante foi o verde nos seus billetes, caracterizouse na súa orixe polobimetalismo: o seu valor quedou fixado en 24.057 gramos de prata fina ou, desde 1837, en 1.505 gramos de ouro ou 20.67 dólares poronza troy. A Gold Standard Act de 1900 rompeu co bimetalismo ao vincular ao dólar unicamente co ouro. O dólar converteuse nunhamoeda de reserva de importancia desde o final daprimeira guerra mundial e desprazou álibra esterlina como principal moeda de reserva no mundo tras oacordo de Bretton Woods, ao final dasegunda guerra mundial. En 1934, revisouse a súa equivalencia co ouro ata os 35 dólares por onza troy, valor que mantería ao longo de varias décadas,[6] ata que en 1971 quedou definitivamente desvinculada dopatrón oro,[6] polo que a divisa converteuse,de facto, nunhamoeda fiat.[7]
Aínda que a emisión desta clase de dólares só faise nos Estados Unidos, catorcepaíses máis usan o nome «dólar» para a súamoeda. Pola súa banda, outras nacións comoEcuador,O Salvador,Panamá eTimor Oriental, por medio de ratificacións e acordos ou como substitución dun circulante propio debilitado, elixírono comomoeda oficial e medio legal de pago.
En xuño de 2021, a moeda física en circulación ascendía a 2100 millóns, 2050 millóns dos cales estaban en forma de billetes da Reserva Federal e os 50 millóns restantes en forma de moedas estadounidenses e outros bonos ou billetes.[8]
O dólar emprégase comodivisa internacional e nas transaccións internacionais deouro oupetróleo. Dos 700.000 millóns de dólares en circulación en 2004 entre a metade e os dous terzos están fóra dos Estados Unidos.
O Artigo I, Sección 9 da Constitución establece que "de tempo en tempo publicarase un Estado e Conta regular dos ingresos e gastos de todo diñeiro público",[11] o que se especifica ademais na Sección 331 do Título 31 do Código dos EE.UU.[12] As sumas de diñeiro reportadas nos "Statements" (Declaracións) exprésanse actualmente en dólares estadounidenses, polo que o dólar estadounidense pode describirse como aunidade de conta dos Estados Unidos.[13] "Dólar" é unha das primeiras palabras da Sección 9, na que o termo se refire aodólar estriado español, ou a moeda que vale oitoreais españois.
Dólares ou Unidades, cada un dos cales tería o valor dun dólar estriado español, tal e como se utiliza na actualidade, e contería trescentos setenta e ungrans e catro dezaseisavas partes dun gran de prata pura, ou catrocentos dezaseis grans de prata estándar.
A sección 20 da lei designa ao dólar estadounidense comounidade monetaria dos Estados Unidos:[14]:250–1
O diñeiro de conta dos Estados Unidos expresarase en dólares, ou unidades... e que todas as contas nas oficinas públicas e todos os procedementos nos tribunais dos Estados Unidos levarán e terán de conformidade con este regulamento.
A diferenza do dólar estriado español, oCongreso Continental[n. 2] e a Lei de cuñaxe de moeda prescribiron unsistema decimal de unidades para acompañar ao dólar unitario, como segue:[15][16] omill, ou milésima parte dun dólar; ocentavo, ou centésima parte dun dólar; odime, ou décima parte dun dólar; e oeagle, ou dez dólares. A relevancia actual destas unidades:
Só se utiliza ocent (¢) como división cotiá do dólar.
Odime utilízase unicamente no nome damoeda co valor de 10 centavos.
Omill (₥) é relativamente descoñecido, pero antes de mediados do século XX utilizábase familiarmente en cuestións deimpostos sobre as vendas, así comoprezos da gasolina, que adoitan ter a forma de $ΧΧ.ΧΧ9 porgalón (por exemplo, 3,599 $, comunmente escrito como $3.59 9⁄10).[17][2]
Oeagle (aguia) tamén é moi descoñecida para o público en xeral.[2] Este termo utilizouse naLei de cuñaxe de 1792 para a denominación de dez dólares, e posteriormente empregouse para denominar as moedas de ouro.
Opeso español ou dólar dividíase historicamente en oitoreais (coloquialmente,bits) - de aíanacos de oito. Os estadounidenses tamén aprenderon a contar enbits non decimais de12 1⁄2 centavos antes de 1857, cando osbits mexicanos eran máis frecuentes que os centavos estadounidenses; de feito, esta práctica sobreviviu nas cotizacións daBolsa de Valores de Nova York ata 2001.[18][19]
En 1854, oSecretario do TesouroJames Guthrie propuxo crear moedas de ouro de 100, 50 e 25 dólares, que se denominaríanunión,media unión ecuarto de unión, respectivamente,[20] o que implica unha denominación de 1 unión = 100 $. Con todo, nunca se acuñaron moedas deste tipo, e só existen modelos para a media unión de 50 dólares.
Cando se emiten actualmente en circulación, as denominacións inferiores ou iguais a un dólar emítense comomoedas dos Estados Unidos, mentres que as denominacións superiores ou iguais a un dólar emítense comonota promisorias da Reserva Federal, sen ter en conta estes casos especiais:
Moedas de ouro emitidas paracirculación ata a década de 1930, ata o valor de 20 dólares (coñecidas comoaguia dobre).
Lingotes ou moedas conmemorativas deouro,prata,platino epaladio de ata 100 $ de curso legal (aínda que valían moito máis comolingotes).
Emisión de papel moeda da guerra civil en denominacións inferiores a 1 $, é dicir, moeda fraccionaria, ás veces denominada pexorativamenteshinplasters'.
Existen varias versións sobre a orixe do símbolo$. A que posiblemente é a máis amplamente aceptada, segundo aOficina de Gravado e Impresión dos Estados Unidos, é que o mesmo é o resultado da evolución da abreviatura novohispana e española Ps, que abreviabapesos,piastras, ou pezas de oito reais. Esta teoría, derivada do estudo de manuscritos dos séculos XVIII e XIX, explica que os pasou gradualmente a escribirse sobre oP, desenvolvendo un equivalente próximo a$. O símbolo foi amplamente usado antes da adopción do USD en1785.[24]
Outra é que o símbolo foi derivado de -ou inspirado por- amarca de ceca dacasa da moeda colonial española da cidade de Potosí, na actualBolivia. Esta marca dececa estaba composta das letras PTSI superpostas unha encima doutra, formando un símbolo moi similar ao orixinal símbolo do dólar (o dunha barra vertical:$). As moedas de oito reais de prata de España e as súas colonias eran de uso común nas colonias inglesas de Norteamérica. Gran parte desas moedas seríanacuñadas na mina de Potosí. Estas, ademais, haberían ter un perfil algo elevado, xa que a mina de prata de Potosí presuntamente foi a máis grande da historia, tanto que Potosí chegou a ser durante un tempo a cidade máis grande de toda América e a súa fama era mundial naquela época.
Hoxe en día, nalgunhas ocasións, aínda se usa a variante con dúas barras verticais. Esta variante atribúese ás veces á idea de superpoñerU eS (deUnited States), pero parece que a mesma xa existía pola época en que a zona era colonia británica. O símbolo sería unha estilización dasColumnas de Hércules que aparecían nas moedas acuñadas naCasa da Moeda de México, osreais de 8 chamados columnarios. As barras verticais serían as columnas e a S sería a banda coa lenda «Plus ultra» que as envolvía. Un selo con esta forma se estampaba sobre os lingotes de ouro e prata que viaxaban nasfrotas de Indias con destino ao Tesouro Real. A versión dunha soa barra é unha simplificación do orixinal de dúas.
Para rematar, a similitude do símbolo do dólar co dosestercio (IIS,I·IS ouHS) podería facer pensar nunha orixe romana. Con todo, nos manuscritos antigos nunca aparece o símbolo do sestercio cos trazos verticais superpostos á letraS.[25]
O dólar estadounidense introduciuse á vez que odólar de prata hispanoamericano (oupeso español,dólar estriado español,moeda de oito reais,peza de oito). Acuñouse enCidade de México,Potosí (Bolivia),Lima (Perú) e outros lugares, e circulou amplamente por América, Asia e Europa desde oséculo XVI ata oséculo XIX. A cuñaxe de dólares españois acuñados a máquina desde 1732 impulsou a súa reputación mundial como moeda comercial e posicionouna para ser o modelo da nova moeda dosEstados Unidos.[Cómpre referencia]
Mesmo despois de que aUnited States Mint comezase a emitir moedas en 1792, osdólares ecentavos acuñados localmente eran menos abundantes en circulación que ospesos ereais deHispanoamérica; por iso é polo que os dólares españois, mexicanos e estadounidenses seguirón sendo de curso legal nos Estados Unidos ata aCoinage Act de 1857. En particular, a familiaridade dos colonos co peso español de douscuartos de real foi a razón para emitir unha moeda case-decimal, a de25 centavos de dólar en lugar dunha moeda de 20 centavos.[Cómpre referencia]
Alexander Hamilton ultimou os detalles da Lei da Moeda de 1792 e o establecemento da Casa da Moeda dos Estados Unidos.
O 6 de xullo de 1785, oCongreso Continental resolveu que a unidade monetaria dos Estados Unidos, o dólar, contería 375.64grans de prata fina; o 8 de agosto de 1786, o Congreso Continental continuou con esa definición e resolveu ademais que o diñeiro de conta, correspondente coa división das moedas, procedería nunharelación decimal, sendo as subunidades: os mills a 0,001 parte dun dólar, os centavos a 0,010 parte dun dólar, e os dimes a 0,100 parte dun dólar.[15]
Tras a adopción daConstitución dos Estados Unidos, o dólar estadounidense foi definido polaLei de acuñación de moeda de 1792. Nela especificábase que un «dólar» baseado nodólar español debía conter371 4⁄16 grans de prata fina, ou 4 160 grains (270 g) de «prata de lei estándar» (371,25/416 = 89,24%); así como unha «aguia» que debía conter247 4⁄8 grans de ouro fino, ou 2 700 grains (170 g) de ouro de 22quilates ou 91,67% de ouro fino.[26]Alexander Hamilton chegou a estas cifras baseándose nun ensaio do Tesouro sobre o contido medio de prata fina dunha selección de dólares españois desgastados, que resultou ser de 371 grans. Combinado coa relación ouro-prata de 15, o patrón para o ouro calculouse en 371/15 = 24,73 grans de ouro fino ou 26,98 grans de ouro de 22 quilates. O redondeo deste último a 27,0 grans finalizou o estándar do dólar a 24,75 grans de ouro fino ou 24,75×15 = 371,25 grans = 24,0566 gramos = 0,7735 onzas troy de prata fina.
A mesma lei monetaria fixou o valor dunha aguia en 10 dólares e o do dólar en1⁄10 de aguia. Establecía a cuñación de moedas de prata en denominacións de 1,1⁄2,1⁄4,1⁄10 de dólar, así como moedas de ouro en denominacións de 1,1⁄2 e1⁄4 de aguia. O valor do ouro ou a prata contidos no dólar converteuse entón en valor relativo na economía para a compra e venda de bens. Isto permitiu que o valor das cousas se mantivese bastante constante ao longo do tempo, salvo pola entrada e saída de ouro e prata na economía do país.[27]
Aínda que undólar español acabado de acuñar despois de 1772 contiña teoricamente 417,7 grans de prata cunha pureza de 130/144 (ou 377,1 grans de prata fina), ensaios fiables da época confirmaron de feito un contido de prata fina de 370,95 grans (24,037 g) para o dólar español medio en circulación.[28] Polo tanto, o novo dólar de prata estadounidense de 371,25 grans (24,057 g) resultaba competitivo e aceptábase ao mesmo valor que o dólar español para os pagos ao estranxeiro, e despois de 1803 aCasa da Moeda dos Estados Unidos tivo que suspender a acuñación desta moeda debido aos seus recursos limitados, xa que non lograba manterse en circulación no mercado nacional. Foi só despois da independencia mexicana en 1821 cando se mantivo firmemente o contido de prata fina do seu peso de 377,1 grans, co que os Estados Unidos tiveron que competir máis tarde usando unha moeda dedólar de comercio máis pesada de 378,0 grans (24,49 g)
As primeiras moedas dos Estados Unidos non mostraban os rostros dos presidentes, como é costume agora.[29] aínda que hoxe en día, por lei, só pode aparecer o retrato dunha persoa falecida na moeda estadounidense.[30] De feito, o novo goberno opúñase a que aparecesen retratos de líderes na moeda, unha práctica comparada coas políticas dos monarcas europeos.[31] A moeda tal e como a coñecemos hoxe en día non adquiriu os rostros que ten actualmente até principios do século XX; antes diso, a cara das moedas mostraba perfís e figuras camiñando, sentadas e de pé da mitoloxía grega e romana e de nativos americanos compostos. As últimas moedas en adoptar perfís de personaxes históricos estadounidenses foron o centavo (1946), o medio dólar (1948) e o dólar (1971).
↑A denominación breve éCoinage Act of April 2, 1792; a súa forma completa éAn act establishing a mint, and regulating the Coins of the United States (Lei pola que se establece a Casa da Moeda e se regulan as moedas dos Estados Unidos).
↑Congreso Continental é como se coñece a dous corpos sucesivos de representantes das provincias das Trece Colonias no século XVIII na Norteamérica británica
↑2,02,12,22,3"¿Cuál es el origen de la palabra dólar?".Escuelapedia - Recursos educativos(encastelán). Consultado o 24 de xaneiro do 2024.No século XVIII, os españois comezaron a utilizar o termo para referirse á súa moeda e, posteriormente, pasou a ser empregada nos Estados Unidos substituíndo gradualmente as libras americanas.
↑"Dólar americano".www.globalexchange.co.cr. Consultado o 24 de xaneiro do 2024.
↑15,015,1Fitzpatrick, John C., ed. (1934)."Tuesday, August 8, 1786".Journals of the Continental Congress 1774–1789. XXXI: 1786. pp. 503–505. Arquivado dendeo orixinal o May 7, 2021. Consultado o 25 de xaneiro do 2024.
↑Peters, Richard, ed. (1845)."Second Congress. Sess. I. Ch. 16".The Public Statutes at Large of the United States of America, Etc. Etc.1. pp. 246–251. Arquivado dendeo orixinal o November 13, 2020. Consultado o 25 de xaneiro do 2024.
↑Cajori examina as teorías de que o símbolo ten as súas orixes na marca de Potosí, as iniciais «O.S.», as Columnas de Hércules e a antiga abreviatura do sestercio, e descártaas.A History of Mathematical Notations, 15-20.
↑Mint, U.S. (6 de abril de 2017)."Coinage Act of 1792". U.S. treasury. Arquivado dendeo orixinal o novembro de 8, 2020. Consultado o 10 de xaneiro do 2025.
